Pres politikası ve 'yağmur' yorumu

AB ve ABD nöbetleşe olarak Türkiye'yi köşeye sıkıştırıyorlar.

Sebepsiz, yok yere...

AB, 'işgalci' diye nitelediği Türkiye'ye Güney Kıbrıs manevrası çekti.

Bu arada 'zehir-zemberek bir rapor' hazırlattı; Kemalizm AB'ye uymaz raporu... Bu raporda, bizim bakar körlerin gözlerinin içine içine, 'AB, Yahudi-Hristiyan kültürünün mahsulüdür' şeklinde 'asıl bakla'yı soktular. Rapor Mayıs'ta oylanacak.

Gören var mı?

Bizim bakar körler, 'istikamet AB, başka yol yok' demeye devam ededursunlar.

AB, daha noktayı koymadan ABD sazı aldı.

Tam bir 'pres politikası' bu... ABD-AB mengenesi altında bir Türkiye.

Bu sadece bu haftaya mahsus tablo değil; hafızasını yitirmeyenler geçmişe göz atsınlar. Geçmişte çok tekerrür etti bu türden oyunlar.

Yavuz hırsız ev sahibini bastırıyor şimdi...

ABD Savunma Bakan Yardımcısı Wolfowitz, aldı sazı eline... Bakın dediklerine:

- Türkiye'ye hayrandım ama, dünyanın en kanlı diktatörüyle anlaşma yapmaya yanaştınız. (Saddam'ın kendi adamları olduğunu gizlemek için bu cümlelerle bastırıyor)

- Türkiye hata yaptım demeli artık ABD'ye en çok nasıl yardımcı olabileceğine karar vermelidir. Türkiye hatasını kabul ederse, stratejik ortaklığımız devam eder. (Ele verir talkını kendi yutar salkımı türünden yerli Amerikancılarımızı tehdit ederek tevbeye çağırıyor.)

- Çok büyük hayal kırıklığına uğradık. Özellikle askerler kendilerinden beklenen güçlü liderliği gösteremediler. Biz müttefikimizden kısıtlamaların kaldırıldığını "ihtiyacınız olursa İncirlik'i kullanabilirsiniz" demesini beklediğimiz bir anda bunun yerine bize "Kuzeyden keşif harekatı bitmiştir" dendi. İstenmediğimiz yerde olmak istemeyiz. (Güçlü liderlik, Amerika'nın taleplerini yorumlamadan aynen istedikleri gibi uygulamak yani... İstediklerini yapmamıza rağmen, bu noktadaki gel-gitlerimiz sebebiyle açık verdik anlaşılan. Başbakan Erdoğan Washington Post'ta ADB global lider, biz de bölge lideri diye yazmıştı, yani mahalle muhtarı gibi bir şey; anlaşılan o ki bu da kabul görmemiş.)

- Müslüman Türkiye'nin demokratik modelini çok takdir ediyordum. Ancak düş kırıklığına uğradım. (Böyledir zaten; globalistler bizi köşeye sıkıştırmak için, ya demokrasimizi, ya laikliğimizi, ya da insan haklarımızı tartışmaya açarlar. Biz de onların önümüze attığı bu enstrümanlarla ya devlet-millet kavgasına tutuşuruz. Ya da emme basma tulumbası haline getirilen vekillerimizin parmak hesabıyla, globalistlerin taleplerini tercüme ederek yasalaştırırız. AB de demokrasimizi tartışma konusu yaparak Türk askeri varlığının hafifletilmesini talep ediyor zaten.)

- Türkiye'nin İran ve Suriye ile girdiği ilişkiler, tamamen bizim izlediğimiz politika ile uyumlu olmalı, bizimle koordine etmelidir. (Türkiye, Amerika'nın eyaleti olmalı, bayrağını da bizimkine benzetmeli, diyemediği için böyle diyor olmalı. Bizim Amerikancı siyasilerimizden çekindiği için değil; hani AB kara sevdamız var ya, o işi çok da bozmak istemiyor ABD.)

- Şu anda İngiliz ve Polonya askeri barışı koruma tümenleri organize ettiler. Iraklılar, Türkiye de dahil komşularına yönelik çok olumlu bir yaklaşıma sahip değiller. Türkleri istemiyorlar demek çok sert bir ifade olur. Ancak Bosna'daki gibi bir Türk gücü istemiyorlar. Türkiye'nin geçen yüzyıldaki tarihi Osmanlı dönemi artık geride kaldı. (Barzani ve Talabani size diş biliyor, diyor açıkça; anlayana... Hayllerinizi de biz sınırlandırırız diyerek açıkça tehdit ediyor, şantaj yapıyor.)

Bunlar, içinize siniyor mu, yorumunuz ne, diye sormuyorum. Çünkü içinize sinmediğini görüyorum.

Ama Ankara'ya konuşlananlar sizin gibi değil.

Dışişleri Bakanı Abdullah Gül, Wolfowitz'in bu açıklamalarına ilşkin "samimi, pragmatik ve geleceğe yönelik perspektifler ortaya koyduğunu'' söylüyor.

Allah, Allaaah... Wolfowitz, -sözüm meclisten dışarı- yüzümüze tükürüyor, Gül 'yağmur yağıyor' diyor.

Wolfowitz samimi ise, samimi olmayan kim?

O hadle; mahalle bizim, ev bizim ise, ev sahibini bastıran 'yavuz hırsızı samimi görenler'in samimiyeti değil mi, asıl sorgulanması gereken.

Türkiye sahibini arıyor... AB veya ABD tasmasız, bağımsız, samimi, yürekli, projeli, programlı ve Kuvay-ı Milliye ruhlu sahiplerini.

Türkiye BTP'yi bekliyor.