Muharrem ayı mâtem ayı

 "Cân fedây-ı Kerbelâ kıldım belâdan dönmezem,
Ehl-i teslimim belây-ı Kerbelâdan dönmezem.
Terk-i serdir müddeâ meydân-ı aşk içre bana
Gitse başım dönmezem bu müddeâdan dönmezem."
(Fuzûli)
Muharrem Ayında, Mâtem ayındayız.
Hicret'in altmış altı (66)ncı yılında Muharrem ayının on(10)uncu günü Cuma sabahında, insanlığın yüzüne kıyamete kadar silinmeyecek bir kara çalındı!
Bu matem ayında, Muharrem'in ilk on gününde, hele hele 10 Muharrem Aşûra günü gülebilenlere hayret!
Çünkü o gün, bir daha Hâbil, Kabillerce katledildi!
Çünkü o gün ilk defa eşref-i mahlûkat nefsine bir daha yenik düşerek esfel-i safilînleşti!
O gün insanlık, insan tarafından katledildi!
O gün insanlığın bağrına, insan tarafından ve kıyamete kadar kanayacak bir yara açıldı!
Muharrem'de, ilk on gününde, illa onuncu gününde gülen, gülebilen ya cahildir, ya da yezid safında 72 Saadete Ermişleri fark edemeyecek kadar, kalbi mühürlülerdendir!
İmam Ali (a.s.)'nin; "Mum tebessüm ederken kalbi hüzünlüdür" sözünden, bu sözün hüküm ve hikmetinden habersiz olan, haberi olup anlayamayan gülebilir elbette ama bize tebessüm düşer mumca...
Deyip söze başlayarak bugün Muharrem Ayına, Âşura'ya, Kerbelâ Matemi'ne becerebildiğince Fuzûlice bakmaya, dikkatleri mateme, Mâtem Ayına çekmeye çalışacağım..
"El yevme ekmeltü leküm ve etmemtü aleyküm ni'meti ve razîtü leküm'ül-islâme dînen." (Bugün sizin için dininizi kemale erdirdim. Sizin üzerinizdeki nimetimi tamamladım. Size din olarak İslam'ı kabul ettim.- Mâide, 3).
Bu âyet indirildiğinde Hazreti Resûl (s.a.a.), âhirete göçün kokusunu hissedip bu âyetin kendisine gösterdiği yolun ölüm olduğunu anladı.
Bildi ki, şahidi olduğu dünya adlı sıkıntılı yerden gayb âleminin ferah dağıtan göklerine yüz tutmak ve bu yalan dünyadan Âhiret ülkesine, Beka Mülkü'ne gitmek lazımdır.
Çünkü biliyordu ki Peygamberlik şerefinden murad, din hükümlerini anlatmaktı. O da bu Âyet'e göre tamam olmuştu. Dünyaya gelişinden maksad İslâm nimetini meydana çıkarmaktı o da en yüce derecesine ulaşmıştı.
"Bunun üzerine Ashabın ileri gelenlerini topladı, onlara şöyle buyurdu:
- Ey Muhacirler! Ey Ensar! Bendeb bugün din işlerinizden zaruri gördüklerinizi sorup öğrenin. Elde olan fırsat kaybolmasın. Çünkü ayrılma zamanı yakınlaşmıştır. Arkadaşlık, birlikte bulunmamanız yolu sona ermiştir.
Sonra tekrar şöyle dedi:
- Ey Kavm! Kıyamet arsası; "Kalellahü hâzâ yevmü yenfaü's-sâdıkîne sıdkuhüm/Allah bugün doğru olanların doğruluğunun kendilerine yararlı olacağı gündür buyurur" (Mâide, 19) sözlerinin karargâhıdır. Ve Ceza Günü'nün Kadısı; "Yevme lâ yenfeu mâlün velâ benûn / O gün ne mal, ne oğullar fayda verir" (Şuarâ, 88) diye buyurmuştu. Eğer o gün sizden sorulsa ki; Muhammed sizinle doğru yolda nasıl hareket etti? Ona cevabınız ne olacaktır?
Sahabe hep birlikte cevap verdi:
- Yâ Resûlallah, senden peygamberliğin yerine getirildiğini gördük ve senin öğütlerini dinledik. Buna şehadet ederiz.
Bundan sonra Hz. Muhammed (s.a.a.) kameri ikiye bölen şehadet parmağını göğe doğru kaldırdı:
- Yâ İllâhi, sen şahit ol! dedi.
Vedâ Haccı'ndan sonra Medine'ye dönülürken yolda Gadir Hum (Eğri Göl) denilen yere geldikleri zaman cemaatle namaz kıldıktan sonra Hz. Muhammed(s.a.a.) sordu:
- Ben iman edenlere kendi nefislerinden daha ileride değil miyim?
Orada hazır bulunanlar hep birden:
- Evet Yâ Resûlallah! Diyerek tasdik ettiler.
O zaman Hazreti Muhammed, Hazreti Ali'nin elinden tuttu ve şöyle dedi:
- Her kimin ben efendis isem, Ali de onun efendisidir. Ey Ulu Tanrı, O'na düşmanlık edene Sen de düşmanlık et. Onunla dost olanlara Sen de dost ol. Onu hor tutanı Sen de hor tut ve ona yardım edene Sen de yardım et ve Hakk'ı ona nerede bulunursa bulunsun yakın et.
Rivayet edilmiştir ki Hz. Ömerü'l Faruk, Hz. Murtaza'nın elini tutup kendisini kutlayarak:
- Kutlu olsun sana Ey Ebi Talib'in oğlu. Ben seni kendimin ve bütün iman eden erkek ve kadınların efendisi olarak tanıyorum, dedi." (Fuzûli, Hadîkatü's Süeda/Ermişlerin Bahçesi, s.129-130)
Hazindir, acıdır ve maalesef insanlığın yüz karasıdır ki, Hz. Peybamber(s.a.a.)'in dünyasını 632'de değişmesinden sadece 48 sene sonra 680 senesi Muharrem ayının onuncu günü, aynı sahabeden esfel-i safilînler İmam Hüseyn(a.s.)'ni, susuz bırakarak işkenceyle ve mübarek başını kesip, mübarek bedenini atlarına çiğneterek katletmişlerdir. Allah hepsine lânet etsin...
Velhâsıl, Muharrem Ayında, matem ayındayız.
Hicret'in altmış altı (66) ncı yılında, insanlığın yüzüne kıyamete kadar silinmeyecek bir karanın çalındığı aydayız!...
"BİZ DÜNYAMIZI AHİRETİMİZ İÇİN YAŞARIZ." (Prof. Dr. Haydar BAŞ)
Selâm, sevgi, duâ...