Yol özel yolcu güzel

"Kalk Yiğidim!
Kalk Yiğidim! Yine dağ başını duman aldı!
Parçalandı bir kıtanın toprakları,
Arslan payını, arslan olmayan aldı!
Kalk Yiğidim!
Yine dağ başını duman aldı..."
(Arif Nihat ASYA)
 
Yola çıkma zamanı..
Menzile varmak için yola düşme zamanı.
Yollar var; gidilen, gelinen...
Köprüler var; gelenin de, gidenin de geçtiği. Tüneller var; karşılardan karşılara geçilen...
Yolları kim yaparsa yapsın, köprüleri, tünelleri kim yaparsa yapsın; o tünellerden, köprülerden geçenlere, yollardan yürüyenlere "yolcu" denir.
Yolcunun ise hareket ettiği yer, hedeflediği adres ve takip edeceği yol bellidir.
Kul yapısı sayısız yol vardır ve hiç kimse yanlış yoldan asla doğru adrese varamaz.
Yolların çokluğu, sadece yolcuların aklını karıştırır.
Atalar; "Yoldan giden yorulmaz" der.
Yine Atalar; "En kestirme yol, bildiğin yoldur" der.
Aslında var ya; sadece atasözlerimize dikkat etsek, bütün müşküllerimizin cevabını zorlanmadan buluruz ama bilmeden allâmelik, yol bilmeden rehberlik edenler yok mu; hem kendilerini, hem de kandırarak kendilerine uydurduklarını ziyan ederler!
"Yarı hekim candan, yarı imam imandan eder!" der ya Atalarımız.
Zor bir süreçteyiz!
Sıkıntılar içindeyiz!
Girdiğimiz yol, uzun ve meşakkatli!
Bir sıkıntıdan kurtulamadan, bir başka sıkıntı başlıyor!
Gerçekten böyle mi acaba, yoksa abartıyor muyuz?
Meselâ;
Hz. Eyyup'tan çok mu sıkıntılarımız?
Hz. İbrahim'den, Hz. Nuh'tan, Hz. Musa'dan çok mu?
Hz. Peygamber (s.a.a.)'in karşılaştığı zorluklardan daha zorlarıyla mı karşılaştık?
Allah'ın Aslanları Hz. Ali (a.s)'dan, Hz. Hamza (r.a.)'dan, daha ağır yaralar mı açıldı bedenlerimizde?
Kerbelâ'da insanlık tarihinin en katı, en şedîd zulmüne muhatap olan Cennet Gençliğinin Önderlerinden İmam Hüseyn (a.s.)'dan daha fazla zulme mi uğradık?
Bağımsız Türkiye Partisi Erzurum İl Başkanı Sevgili Ahmet Demir'in, sosyal medyada yaptığı müthîş güzel ve doyurucu bir paylaşımları vardı. Allah razı olsun.
O doyurucu ve öğretici paylaşımından bir paragrafı aynen kopyalayıp paylaşacağım:
"Mu'ab b. Said'in babasından (r.a.) naklettiği hadiste anlatıyor: "Ya Resûlallah! En şiddetli belaya kimler uğrar?" dedim. Buyurdu ki: "Başta peygamberler, sonra onlara benzeyenler, sonra da ondan sonra gelenler. Kişi dini nispetinde belaya uğratılır, Eğer kişi dininde sağlam ise belası da şiddetli olur. Eğer dini zayıfsa, belası da o nispette olur. Üzerinde bir günah ve hata kalmayacak şekilde yeryüzünde yürüyünceye kadar bela, kulun peşini bırakmaz." (Tirmizi, Zühd, 57).
Şimdi kendisini sıkıntıda zannedenler, bir daha düşünsün ve hallerini gözden geçirsinler!
Sıkıntı ve zorluklar karşısında panikleyip şikâyetlenenler değil; sıkıntı ve zorluk ne kadar büyük olursa olsun çözüm üretenlerden çıkar kahramanlar!
Kahramanlar kalabalık olmazlar, sayıları çok olmaz kahramanların!
Kalabalıkları, yalnızlıktan korkanlar oluşturur ve kalabalığın hükmü ilk paniğe kadardır!
Biliyor ve inanıyoruz ki; Hay'dan geldik, Hu'ya gidiyoruz, yani Allah'tan geldik, Allah'a gidiyoruz!
Bu çıkışı ve varışı belli olan, biri doğru diğeri yanlış iki yoldan birinden Allah'a varılacağını bilenlerden elbette yanlış yolda olanlar korkacaklardır!
Doğru adresten çıkıp doğru yoldan, dosdoğru seyredenin yoldan, yolculuktan korkusu olabilir mi?
Doğrudur; zor bir süreçteyiz ama bu zorlukları; Ehl-i İman haricinde, Tevhid'in merkezine Ehl-i Beyt'i koyarak, Hz. Peygamber (s.a.a.)'in; "Nûh'un Gemisi gibidir, binen kurtulur" diye tarif ettiği Gemiye binerek, ehîl bir Kaptan kılavuzluğunda sefere çıkanlardan başka kimler alt edebilir?
Yola çıkmadan yol biter mi?
Çile çekilmeden, refahın bir kıymeti olur mu?
Kahramanlar can vermezse yurt yaşar mı?
Yurdu yaşatmak için can veren Kahramanlar, Allah rızasından başka bir ödül bekler mi?
Demek ki; önce kendimiz ayıkacağız!
Kafamıza akıl koyacağız!
Sonra kafamıza koyduğumuz aklı kullanacağız!
Ezâ ise ezânın, sıkıntıysa sıkıntının, zorluksa zorluğun üstüne üstüne yürüyeceğiz!
Aşacağız!
Taşacağız!
Allah'ın izniyle başaracağız!
Gayret bizden olacak, nusret Allah'tan...
Etrafımıza, arkadaşlarımıza, yoldaşlarımıza dikkat edeceğiz.
Dikkat ettiğimizde ve dikkatle baktığımızda, Hz. Peygamber (s.a.a.)'in;  "Gördüğünüzde size Allah'ı hatırlatan, bilginizi artıran, ilmiyle de size ahireti hatırlatan, sizin için en hayırlı arkadaştır" tarifine tıpa-tıp uyan bir Önder'in peşinden gittiğimizi görerek teselli bulacağız...
Önderimizden, yolumuzdan, hedefimizden ve kendimizden emin oldukça yakınlarımızı, komşularımızı, tanıdıklarımızı kurtuluşa ersinler diye Ehl-i Beyt Gemisi'ne ısrarla çağırmaya devam edeceğiz.
Ehl-i Beyt Gemisinde gelen herkese Vallahi yer var.
Geç kalan gecikmişliği ile kalır sadece.
Sefer başladı, kervan dizildi, bu Sefer tamama erer...
Gelmeyenler yüzünden belki eksik kalabiliriz ama seferden asla geri kalmayız..
"YOLCU YOLUYLA YOL YOLCUSUYLA GÜZELDİR" Vesselâm...
Selâm, sevgi, duâ...