Karton Kürdistan'ın resmen kabulü

Terör ve Kuzey Irak eksenli tartışmalara göz atıldığında, başımıza geçirilen Amerikan çuvalının maalesef hala başımızdan çıkartılmadığını gösteriyor.Birkaç ay önce Genelkurmay Başkanı Org. Yaşar Büyükanıt, ziyarete gittiği Amerika'dan gürlemişti.Hizaya gelen oldu mu?! Birkaç gün önce de Kara Kuvvetleri Komutanı İlker Başbuğ mesaj verdi.Ne oldu?!Ankara'da yenildi, içildi; konuşuldu.Barzani'nin dediği oldu? Olacak. Niye mi? Ankara'nın stratejik ortağı ABD, onun dayısı çünkü. Arkasında dayısı var.Dolayısıyla teröre karşı sıcak takibe "izin" çıkmadı; "müsaadeli izin" çıktı. Çıktı çıkmasına ama; anlaşma metninden çıkartıldı. Çünkü Irak heyeti rest çekti.Irak üçe bölündü; Amerikan Temsilciler Meclisi bu çok parçalı yapıyı onayladı. Barzani karton Kürdistan'ı kurdu? Ondan izin gerekiyor yeni konjonktüre göre.Irak Parlamento Başkan Yardımcısı Dr. Kemal Kerküki, denetimleri altındaki bölgenin sınırlarının ihlali ile ilgili bir konunun Kürdistan Bölge Parlamentosu'nun onayından geçmesi gerektiğini söylüyor.Bu iş, anlaşma metninde "onay" mı olsun, yoksa "bilgilendirme" mi olsun türünden, kelime oyunu değildir. Bir devletin bölünmesi ve bu bölünmüş devlet içindeki karton Kürdistan'dan izin alınmasıdır.Böyle bir anlaşma, karton Kürdistan'ın Türkiye tarafından resmen kabulü demektir.Fakat Ankara'dakiler bu "somut gerçek"leri görmezlikten geliyorlar.Görmezlikten gelerek dış politika güdülmez.Başbuğ'un ifade ettiği üzere, tek başına Irak'taki gelişmelere yön verecek gücümüz yok, ama en azından maliyetleri artırırız diyerek de terörle mücadele edilemez.Bu kabil diplomasiyi politikacılar yapabilir; ancak milletin canını, vatanını ve devletin bekasını korumak ve kollamakla mükellef olanlar, yarım ağız meram anlatma tarzıyla "güçsüzlük emaresi taşıyan" bir tavır sergileyemezler. O zaman millet, vah bize, hala başımıza geçirilmiş Amerikan çuvalı olduğu gibi duruyor diye yüreğindeki direnci, güveni kaybeder. İşgalci-mişkalci ama meğer en güçlü Amerika'ymış, başka güçlü yokmuş evhamı, imana dönüşür. Askere evladını göndermeyi de enayilik olarak görmeye başlar. Bu yürek çöküşü, devlet ve milletin can evinden vurulduğu noktadır.Önceki gün Başbakan R. T. Erdoğan, "PKK kamplarında top, tank ve buna benzer  Amerika'ya ait maalesef ağır silahlar çıktı. Bunu Amerikalı yetkililer de kabul ettiler" diyor. PKK can almaya devam ediyor.Aynı Amerika, terörle mücadele kapsamında sıcak takip için PKK'nın muhafızı karton Kürdistan'ın onayının alınması gerektiğini salık veriyor.Erdoğan, aynı konuşmasında ABD ile stratejik ortaklıktaki sadakatine vurgu yapıyor. Hatta artık AKP'yi zorda bırakmayın dercesine, ABD'nin PKK ile olan bu somut bağlantıları sebebiyle seçimde parti olarak kendilerinin zorda kaldığına dikkat çekiyor.Kimse de Erdoğan'a, bu ne perhiz, bu ne Amerikan turşusu diye soramıyor, sormuyor. Her gün can almaya devam eden terör konusundaki böylesi bir sivil ve asker duruşu, terörü sona erdirebilir mi?Erdirir? Tabii ki erdirir.Ancak ABD'nin istediği kadar ve istediği nispette?Malezyalaştırma tiyatrosunu bırakın da; biraz bu BOP tiyatrosuna derinlemesine bakın beyler?