Hükümet 22 yıl sonra hâlâ ‘sabır’ diyor

AKP hükümetinin 22 yıllık iktidarı döneminde Türkiye ekonomisi öyle bir noktaya geldi ki, böyle kötü bir sonuca ve bu kadar büyük başarısızlıklara rağmen milletin desteğini bunca yıl nasıl alabilmişler gerçekten ciddi bir araştırma konusu…

AKP hükümeti, 2002 yılında yola çıkarken, "3 yıl sıkıntı olacak, sonrası düzlük" açıklamalarıyla millete umut vaat etmişti. Ne 3 yılı, 22 yıl geçti, hala hükümetin başında olan Sayın Erdoğan millete "sabır" tavsiyesinde bulunuyor.

Dünyanın en fazla enflasyonuna sahip ülkelerden birisiyiz, 4'üncü sıradayız.

Dünyanın en yüksek faizine sahip ülkelerden birisiyiz.

Dünyanın en düşük asgari ücretine, en düşük satın alım gücüne sahip ülkelerden birisiyiz.

Dünyanın en az emekli maaşı alan ülkelerinden birisiyiz.

Dünyanın en gelir adaletsizliğine sahip ülkelerden birisiyiz.

Dünyanın en kırılgan 5'lisi içindeyiz.

Dünyanın en mutsuz ülkelerinden birisiyiz.

Dünyanın en fazla yetişmiş eleman göçü veren ülkelerinden birisiyiz.

Dört bir tarafı verimli arazilerle dolu olmasına rağmen, en fazla buğday ithal eden, tarım ürünü ithal eden ülkelerinden birisiyiz.

Halkı geçim zorluğu çekmesine rağmen, en fazla yolsuzluğun, en fazla rüşvetin yaşandığı ülkelerden birisiyiz.

Kısaca ifade etmek gerekirse, her türlü zengin kaynaklara, verimli arazilere, genç nüfusa ve daha nice büyük nimetlere sahip olmasına rağmen kendi vatanına, kendi insanına en fazla ihanetin yaşandığı ülkelerden birisiyiz.

Hazine üzerinde oturan dilenci derler ya, aynen öyleyiz.

Bu temel tespitlerden sonra dilerseniz, güncel ekonomik gelişmelere bir göz atalım.

Bildiğiniz gibi, Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) geçtiğimiz hafta haziran ayı enflasyon verilerini açıklamıştı. TÜİK'e göre aylık enflasyon yüzde 1,64, yıllık enflasyon ise yüzde 71,6 olmuştu. Akademisyenlerin oluşturduğu ENAG ise aylık enflasyonu yüzde 4,27, yıllık enflasyonu yüzde 113 olarak açıklamıştı.

TÜİK ile ENAG arasındaki bu farkı hep merak ediyorduk, zira iki kurum da aynı ülkenin enflasyon rakamlarını açıklıyordu. Peki, bu kadar devasa fark nasıl olabilirdi?

Ekonomist Alaattin Aktaş, yazısında bu konuda bir çalışma yapmış ve okuyucuyla paylaşmış. Aktaş yazısında "TÜİK, TÜFE kapsamındaki maddelerin fiyatını "Kamuoyu yanlış yorumluyor ve bu da yanlış anlamalara yol açıyor" gerekçesine sığınarak Nisan 2022'den sonra açıklamayı durdurdu" bilgisini aktardıktan sonra hesaplama yöntemiyle ilgili şunları belirtiyor:

"Şimdi elimizde 2022 Nisan'ındaki endeks hesaplamasında dikkate alınan fiyatlar var. Aradan geçen 26 ayda o madde ya da madde grubundaki fiyat değişiminin ne olduğu var. Geriye kalıyor ilgili maddenin ya da madde grubunun 2022 Nisan'ındaki fiyatını o kalem ya da grup için 26 aylık döneme ilişkin olarak açıklanan endeks artışı ölçüsünde artırmak…"

Bu şekilde hesaplanınca TÜİK'in baz aldığı ev kirasının 5 bin 845 lira, doktor muayene ücretinin 33,69 lira, yurt ücretinin 457 lira olduğu ortaya çıkıyor.

Aktaş, bu fiyat hesaplamasıyla ilgili bir de tablo yayımlamış, bakabilirsiniz.

Bu fiyatlar, Türkiye'deki fiyatları ne kadar yansıtıyor, siz değerlendirin.

Burada önemli olan konu şu: Milyonlarca memurun, emeklinin, asgari ücretlinin maaşları bu verilere göre belirleniyor. AKP hükümeti 22 yılın sonunda vatandaşlara gelir konusunda büyük bir mağduriyet yaşatmaya devam ediyor.

Masraflarımızın ENAG'ın açıkladığı yüzde 113 enflasyona göre artıyor, maaşlarımız ise TÜİK'in yüzde 71,6 enflasyonuna göre artıyor. 

AKP hükümetinin ülkemizi tarımda getirdiği nokta da dikkat çekici… Tarım potansiyeli çok yüksek olan ve bir dönem kendi kendine yeten 7 ülkeden birisi olan ülkemiz, AKP iktidarı döneminde tarımsal ürünlerde ithalata mahkum hale geldi.

Bu yılın ilk 4 ayında tarım ürünleri ithalatının 4,1 milyar dolar olduğu ifade ediliyor. En temel tarım ürünlerini bile ithal ediyoruz. Bazılarını aktaralım:

Pamuk: 666,3 milyon dolar. ABD, Mısır, Kırgızistan.

Mısır: 297,6 milyon dolar. Rusya, Ukrayna, Moldova.

Tütün: 163 milyon dolar. Brezilya, Hollanda, ABD, Zimbabve.

Pirinç: 20,2 milyon dolar. Tayland, Çin, Myammar.

Büyükbaş hayvan: 119,4 milyon dolar. Uruguay, Arjantin, Brezilya.

Kırmızı mercimek: 95,9 milyon dolar. Kanada, Avustralya, Kazakistan.

Zeytin: 47,1 milyon dolar. Suriye, Belçika.

Patates: 19 milyon dolar. Hollanda, İngiltere.

Domates: 24,5 milyon dolar. Guatemala, Peru, İspanya, Belarus.

Soya: 794,1 milyon dolar. Brezilya, Gana, Çin.

Buğday: 695 milyon dolar: Rusya, Ukrayna, Moldova.

Söyler misiniz, bunların hangisini ülkemizde üretemiyoruz? Hepsini üretebiliriz ve iyi bir tarım politikasıyla dünyanın lider tarım ihracatçılarından birisi olabiliriz.

Bu karanlık ekonomik tablodan kurtulmak mümkün. 

Elbette Prof. Dr. Haydar Baş'ın Milli Ekonomi Modeli'yle, bu modeli uygulayacak olan Bağımsız Türkiye Partisi'yle ve lideri Hüseyin Baş'la…

Siz algılayana kadar biz ısrarla anlatmaya devam edeceğiz.