Hilafet kimin hakkıydı?-III
07.06.2019 00:00:00
İmam Azam'ın hilafetle ilgili düşünceleri:
Bu konu ile ilgili İmam Azam Ebu Hanife ise şunları söylemektedir:
"Şamlılar bizi sevmiyor. Zira Hz. Ali veya Muaviye'nin saflarından birine iştirak etmemiz talep edildiğinde biz ancak Ali'nin askerleri arasına katılırız diyoruz. Ehl-i hadis diye bilinenler bizi sevmiyor. Zira biz Ehl-i Beyti seviyoruz. Ehl-i Beyt'e gönülden bağlıyız. Hilafetin Hz. Ali'nin hakkı olduğuna inanıyor ve savunuyoruz." (Bezzazi, Menakıb-u Ebu Hanife, s.275).
"Zeyd b. Ali Zeynelabidin' Hişam'a karşı başlattığı savaşta bizzat yer alamadım. Çünkü halkın bana teslim ettiği emanetler vardı. Emanetlerin zayi olmasından korktum. İmam Zeyd'in hak davayı sürdürdüğüne kani idim. Ona malımla tam destek vermekten geri durmadım. İmam Zeyd'in bu çıkışı Resûlullah'ın Bedir'deki çıkışına benziyor." (Belazuri, Ensab'ül Eşraf, c.3, s.435).
Ehl-i Beyt; terimsel anlamı olarak ev halkı anlamına gelir. Kastedilen "ev" kelimesi, sıradan bir evi değil, risalet ve peygamberlik evini ifade eder. Ehl-i Beyt, peygamberlik evinde eğitilen, terbiye edilen, küçük büyük her şeyi tanıyan, eşyanın hakikatını bilen, herkesi kuşatan, ilim ve yakîn sahibi Resûl-i Ekrem Efendimizin soyundan olan kimselerdir ki bunlar; Hz. Ali, Hz. Fâtıma, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin'dir.
Kur'an-ı Kerim de ve Resûlullah'ın (s.a.a.) yüzlerce hadisiyle sabittir ki; Ehl-i Beyt saydığımız 5 kişiden başkası değildir. "Yüce Allah, ancak ve ancak siz Ehl-i Beyt'ten her türlü çirkinliği def etmek ve sizi tertemiz yapmak ister." (Ahzab, 33).
Peygamber Efendimizin eşi Hz. Ümmü Seleme(r. anha) anlatıyor:
Resûlullah, abasını Ali, Fâtıma, Hasan ve Hüseyin'in üzerine örterek buyurdu ki: "Allah'ım, bunlar Benim Ehl-i Beyt'im ve yakınlarımdır. Onlardan her türlü kötülüğü gider ve onları tertemiz kıl!" (Kesa Hadisi).
Bunun üzerine Hz. Ümmü Seleme diyor ki: "Ben de onlardan mıyım ya Resûlallah?" diye sordum. Resûlullah, "Hayır, sen onlardan değilsin ancak hayır üzerinesin" buyurdu. (Tirmizi, Sünen, c.5, s.351).
Peygamber Efendimizin eşi Hz. Aişe (r.anha) anlatıyor:
Resûlullah, üzerinde siyah kıldan dokunmuş bir aba olduğu halde dışarı çıktı. O sırada Hasan b. Ali yanına geldi. Onu abanın altına aldı, Hüseyin b. Ali yanına geldi. Onu da abanın altına aldı. Sonra Fâtıma geldi, onu da abanın altına aldı. Daha sonra Ali geldi; Resûlullah onu da abanın altına alarak, "Yüce Allah, ancak ve ancak siz Ehl-i Beyt'ten her türlü çirkinliği def etmek ve sizi tertemiz kılmak ister" ayetini okudu. (Müslim, Sahih, Fezail'us-Sahabe, c.4, s.1883).
Bu duruma tarihte Hamse-i Âl-i Aba adı verilir.
Resûlullah (s.a.v.), Hasan ve Hüseyin'in elinden tuttu ve şöyle buyurdu: "Her kim Beni sever, bu iki çocuğu, onların babalarını ve annelerini severse, kıyamet gününde Benimle beraberdir Benim derecemdedir." (el- Suyuti, Cami'us-Sağir, s.280).
Ehl-i Beyt ile ilgili bazı ayetler:
"De ki, Ben bu (peygamberliğimi tebliğime) karşılık, yakınlarıma sevgiden başka sizden hiçbir ücret istemiyorum." (Şûra, 23).
Bu ayet-i kerime Hz. Ali, Hz. Fâtıma, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin'i ve onların pak soyunu sevmek hususunda nazil olan "meveddet ayeti"dir.
"Hakiki mü'minler, Allah'a olan muhabbetlerinden dolayı kendi yiyeceklerini miskine, yetime ve esire ikram ederler."(İnsan, 8).
"Artık sana gelen bunca ilimden sonra hakkında seninle çekişip tartışmalara girişirlerse de ki: Gelin oğullarımızı ve oğullarınızı, kadınlarımızı ve kadınlarınızı, kendimizi ve kendinizi çağıralım; sonra karşılıklı lanetleşelim de Allah'ın lanetini yalan söylemekte olanların üstüne kılalım." (Âl-i İmran, 61-Mübahale ayeti).
Ehl-i Beyt hakkında inen ayetler, Kur'an'ın dörtte birini teşkil eder. (İbn-i Asakir, Savaik, s.76).
Nitekim İmam Şafii, Ehl-i Beyt'i sevmenin farz-ı ayn olduğuna işaret ederek şu beyitleri söylemektedir:
"Ey süvari! Mina'da taşlamada dur,
Duran ve hareket edenlere duyur;
Seher vakti Mina'ya akınca hacılar
Fırat'ın akışı gibi bir akınla
Âl-i Muhammed'i sevmek Rafizilikse eğer
Şahid olsun Rafiziliğime insanlar, cinler!"
(Razi, Tefsir, c.27, s.166).
Hz. Ali hakkında nâzil olan bazı ayetler:
İbn Abbas'ın rivayetine göre; Hz. Ali hakkında tam üç yüz ayet nazil olmuştur. (İbn Asakir, Savaik 3, s.76).
Biz burada bazılarını zikredeceğiz:
"İnsanlardan öylesi vardır ki, canını Allah'ın hoşnutluğunu elde etmek için satar, kendini feda eder. Allah kullarına karşı rauftur, çok merhametlidir." (Bakara, 207).
"Sen ancak korkutucusun ve her kavmin bir hidayet edicisi vardır." (Ra'd, 7).
Bu ayet nazil olduğunda Peygamber Efendimiz şöyle buyurdu: "Ben korkutucuyum ve Ali hadidir (hidayet edicidir). Ey Ali benden sonra hidayet arayanlar, seninle hidayet bulacaktır." (İhkaku'l Hak, c.4, s.301).
"Sizin veliniz ancak Allah'tır, O'nun peygamberidir ve müminlerdir ki, onlar namaz kılıp rükûda iken zekâtlarını verirler (tasadduk ederler)." (Maide, 55).
Abdullah bin Selam'dan rivayet edildiğine göre dedi ki:
Bir gün Hz. Bilal, öğle namazı için ezan okudu, halk toplanıp namaza başladılar. Dilencinin biri mescide geçip bir şey istedi. O anda rükûda olan Hz. Ali (a.s.) küçük parmağındaki yüzüğünü dilenciye doğru uzattı. Dilenci gelip yüzüğü parmağından çıkarıp aldı. Dilenci bu olayı Resûlullah'a (s.a.v.) bildirdi. Resûlullah (s.a.v.) bunun üzerine Maide 55. ayeti okudu. (Taberi, Zehair'ul-Ukba, s.102).
Hz. Ali ile ilgili bazı hadisler:
"Ya Ali! Sen ilk müslüman olan ve ilk iman eden kimsesin ve sen, Bana Harun'un Musa'ya olan nispetini taşıyorsun." (İhkakü'l Hak, c.4, s.218).
"Sizden, Havz-ı Kevser'in başında Benim yanıma ilk gelecek kimse, ilk Müslüman olan Ali b. Ebi Tâlib'dir." (Fezail'il Hamse, c.1, s.179).
"Ben ilmin şehriyim. Ali onun kapısıdır. O halde kim ilim istiyorsa ona kapısından girsin." (Yenabi'ül-Mevedde, s.65).
"Ben güneş gibiyim… Ali ay ve Ehl-i Beyt'im yıldızlar gibi! Onlardan hangisine uyarsanız hidayet bulursunuz." (Evali'l-Liali, c.4, s.86).
"Hiç şüphesiz, Allah (c.c.), Benimle Ali arasında kardeşlik bağı oluşturdu. Yedi göğün fevkinde kızımı O'na nikahladı, mukarreb meleklerini de buna şahit tuttu ve onu vasi ve halife tayin etti. O halde, Ali bendendir, Ben de ondanım. Onu seven Beni sevendir, ona düşman olan Bana düşmandır. Hiç şüphesiz melekler onun muhabbeti ile Allah'a yakınlaşmaktadır." (İsbatü'l-Hüdat, c.2, s.55; el-Emali Şeyh Saduk, s.108).
"Ey Ümmü Seleme, dinle ve şahit ol ki, Ali b. Ebi Tâlib, Müslümanların efendisi, muttakilerin imamı, yüzü akların önderi ve nakıslar (biatını bozanlar), marıklar (dinden çıkanlar) ve kasıtlar (zalimler) ile savaşacak kimsedir." (devam edecek…)
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
Haydar Baki / diğer yazıları
- Ramazan ayı hoş gelmiş safalar getirmiş / 28.02.2025
- Berat Kandili ve düşündürdükleri / 13.02.2025
- İnsan neyi aradığını bilmiyor / 22.01.2025
- Milli Ekonomi Modeli’nin uygulanması mecburdur / 23.09.2024
- Kerbela’dan günümüze / 13.07.2024
- Gadr-i Hum Bayramımız mübarek olsun / 25.06.2024
- Kur’ an ve Ehl-i Beyt rehberliğinde yaşamak / 24.05.2024
- Peygamber Efendimizin emanetlerine sahip çıkmak / 29.01.2024
- Cumhuriyetimizin 100. Yılı bayramı kutlu olsun / 27.10.2023
- Zafer Bayramımız kutlu olsun / 30.08.2023
- Berat Kandili ve düşündürdükleri / 13.02.2025
- İnsan neyi aradığını bilmiyor / 22.01.2025
- Milli Ekonomi Modeli’nin uygulanması mecburdur / 23.09.2024
- Kerbela’dan günümüze / 13.07.2024
- Gadr-i Hum Bayramımız mübarek olsun / 25.06.2024
- Kur’ an ve Ehl-i Beyt rehberliğinde yaşamak / 24.05.2024
- Peygamber Efendimizin emanetlerine sahip çıkmak / 29.01.2024
- Cumhuriyetimizin 100. Yılı bayramı kutlu olsun / 27.10.2023
- Zafer Bayramımız kutlu olsun / 30.08.2023
