Gayretullah’a dokunmak…

Yüce dinimizi "iyilik ve cömertlik" olarak özetlersek yanılmış olmayız diye düşünüyorum sevgili okurlar. Hz. Peygamber Muhammed Mustafa efendimizin hayatına baktığımızda iyilik ve yardımseverlikten başka bir şey göremiyorsunuz… Hakeza Hz. Hatice anamız, Hz. Abdulmuttalip ve Hz. Ebu Talip efendimiz, İmam Ali efendimiz, Hz. Fatıma anamız ve evlatları İmamların hayatları destanlık çapta cömertliklerle dolu…

Hz. Peygamber efendimizin cömertliğin kaynağı dedeleri Hz. İbrahim'e dayanıyor. Hz. İbrahim dendiğinde akla oturuveren tabir hiç şüphesiz: "Halil İbrahim Bereketi'dir." Hz. İbrahim Aleyhisselam efendimiz ömrü boyunca misafirsiz sofraya oturmamıştır ki, bundan dolayı "Halilullah" sıfatını almıştır.

Hz. Peygamber Muhammed Mustafa efendimizin cömertliği ise akla hayale sığmayan olağanüstü bir meziyetti... Onun cömertliğinin insanlara ulaşması rüzgardan daha hızlı idi. Sonsuz cömertti…

Hayatında "Hayır (La)" sözünü sadece tevhit kelimesini zikrederken söylerdi. Hayatı boyunca hiç kimseye ama hiç kimseye "HAYIR" dememiştir. Kendinden istendiğinde elinde yoksa borçlanırdı yahut da sevdiği insanlara yönlendirip insanların ihtiyaçlarını giderirdi…

Günlerden bir gün yine elinde avucunda yokken borçlanıp isteyen birine tasadduk ettiğinde Ömer bin Hattab biraz da kızarak, "Ya Resulullah niçin kendinize eziyet edip sürekli borçlanıyorsunuz" dediğinde ona hiddetlenerek, "Ben vermekle emrolundum" diyeceklerdir… Hz. Peygamberin hayatının özü ve özeti tek kelimeyle cömertlikti…

Hz. Resulullah'ın kardeşi ve halifesi İmam Ali ve biricik eşleri Fatıma anamız da aynı Hz. Peygamber efendimiz gibi birer iyilik ve cömertlik meleği idiler… Hz. Fatıma anamız ve İmam Ali efendimiz Allah için Allah yolunda öyle cömertliklerde bulundular ki, tüm âlemi kıskandırdılar… Ve bu cömertliklerinden dolayı haklarında ayetler indi…

Tüm muhaddis ve müfessirleri ittifaktırlar ki, İnsan suresinin 'Onlar ihtiyaçları olduğu halde...' ayeti ve arkasından gelen birkaç ayet Resulullah'ın (s.a.a) İtret'i, yani İmam Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin'in (a.s) hakkında nazil olmuştur. Ayet, İmam Ali (a.s) ve Hz. Fatıma'nın (s.a) iki oğlu Hasan ve Hüseyin'in (a.s) şifa bulmaları için adadıkları adağı yerine getirdikten sonra zilhicce ayında nazil olmuştur.

İbn-i Abbas bu konuda şöyle diyor: İmam Hasan ve Hüseyin (a.s) öylesine ağır hastalanmışlardı ki ziyaretine gidenler 'Ey Ebu'l-Hasan! Allah için adak adarsan iyi olur' dediler. İmam Ali de (a.s) dedi ki: 'Nezrediyorum, eğer Allah, peygamberi Muhammed'in (s.a.a) iki torununa şifa verirse üç gün oruç tutacağım.' Bunu duyan Fatıma da: 'Allah için benim üzerime olsun senin dediğin şey' dedi. Hasan ve Hüseyin'de bunu duyunca dediler ki: 'Ey baba! Allah için bizim üzerimize olsun senin dediğin şey' Allah onlara şifa verdi. Onlar da adaklarını yerine getirmek için üç gün oruç tuttular. İftar için temin ettikleri az miktardaki ekmeği birinci gün, kapılarına gelip yiyecek isteyen fakire, ikinci gün yetime, üçüncü gün de esire verdiler. Bu üç günde iftarlarını suyla açtılar. Ayetler bu olay üzerine nazil oldular.

Evet, sevgili okurlar yukarıda anlatılan cömertlik örneğini kim yapabilir ve kim yerine getirebilir. Bu nasıl bir aşk ve nasıl bir imandır!

İmam Ali efendimiz "Darlıkta cömertlikte bulunmak ve öfkeli iken affetmek çok zordur" ki, bunu başarırsanız Gayretullah'a dokunur ve rahmet kapılarını sonsuzcasına açarsınız buyurmuşlardır…

Başta İmam Ali efendimiz olmak üzere tüm imamlar gecenin karanlığında evden çıkıp içerisinde dirhem ve dinar demetleri bulunan keseler sırtlarına alarak fakirlere götürürlerdi. Bazen de sırtına ekmek ve odun alarak yoksulların kapılarına bırakırlardı. Tüm imamların sırtında çuvallar taşımaktan ip izleri vardı.

İmamlar vefat ettiklerinde birbirlerine gusül verirken herkesin sırtında ip izleri olduğunu hep birbirlerine nakletmişlerdir…

Evet sevgili okurlar var mısınız Gayretullah'a dokunmaya?..

En büyük duamız her zaman şu olsun:

"Rabbim bizleri Ehl-i Beyt'ten ayırma…"