Temmuz 1917 saldırıları ve sonuçları-II

Almanya, 19 Temmuz 1917 yapmış oldukları saldırı ile Tornopol'daki Rus cephesinde uyguladıkları yarma hareketi ile Rus ordusunun ağır bir yıkıma uğratırlar. Bu yıkımın sonucunda Rus ordusu toparlanarak yeni bir savunma hattı dahi kuramaz. Bu yıkım karşısında Rusya'da kargaşa daha da artar. Bu kötü gidişatı durdurmak için 2 Temmuz 1917 günü aristokrasinin ve burjuvaların temsilcisi olan liberal bakanlar ülkede kargaşa ve yağma yapanlarla, cepheden kaçan askerler hakkında vur emri gibi aşırı cezai önlemlerin alınmasını isteğinde bulunurlar. 16 Haziran'da savaşa evet demiş olan Sovyet temsilciler de kargaşanın önlenmesi için halka aristokratların ve devlete ait toprakların dağıtılmasını önerirler. Bu istek karşısında Aristokrasinin en büyük temsilcisi olan Prens Lvov ve sermayenin temsilcisi olan bakanlar hükümetten ayrılarak yeni bir hükümet buhranının çıkmasına neden olurlar. Bu buhranın önlenmesi için Sovyet temsilciler 21 Temmuz'da Kerenski'ye Savaş ve Deniz Bakanlığının yanında Başbakanlık görevini de verirler. Fakat Sovyet'te uzun tartışmalarla alınan önlemler kargaşayı önleyemez. Olayları kesin bir şekilde önlenmesi için Kerenski'ye 3-4 Ağustos tarihli toplantıda diktatörlük yetkileri verilir. Kerenski, Sovyet temsilcilerinin tanıdığı geniş yetkilerle kurulan yeni hükümete Bolşeviklerden, çarcı subaylardan, aristokrat ve burjuvalardan gelebilecek tepkilere karşı önlemler alarak göreve başlar. 1 Ağustos'ta orduda disiplinin bozulması dağılması sonucunda yıkım hareketleri önlenemeyince görevinden istifa etmişti. 4 Ağustosta onun yerine sağcıların önderi durumunda bulunan General Karnilof getirilir. Fakat General Karnilof bu görevi şartlı olarak kabul eder. Şart da Kaçan asker için VUR EMRİNİN verilmesidir. Kerenski ona bu yetkiyi de tanıyarak Bolşeviklerden gelebilecek saldırılara karşı kendisini ve hükümetin de korunmasını sağlamış olur. Ayrıca sağ görüşlülerin de desteğini alarak kendisin ve hükümetini siyasi yönden kuvvetli hale getirir. Yalnız Kerenski'nin bu düşüncesi ileriki günlerde göreceğimiz gibi Bolşevik ihtilalinin en önemli nedeni olacaktır. Bir devrimci düşünceye sahip olduğu halde böyle yetkilerle gelen Kerenski'nin sağ görüşlülerin desteğini almaya çalışmasının en büyük nedeni Hükümetin mali durumudur. Çünkü devletin hazinesinde hükümetin ve savaşın masraflarını karşılayabilecek parası yoktur. O Karnilof'la işbirliği yaparak savaşı devam ettirebilirse Bağlaşıklarından alacağı mali destekle iktidarı devam ettirebilecekti.Bağlaşıklarından yardım gelmesine rağmen hükümet ve Karnilof komutasındaki ordu ülkede can ve mal güvenliğinin korunmasını sağlayamaz. Diğer yandan Alman saldırı ve işgallerini de durduramaz Bunun için 25 Ağustos 1917'de farklı düşüncelere sahip halk gurupları arasında bir uzlaşı sağlayabilmek için çok geniş tabanlı bir DEVLET KONFERANSI toplar. Fakat bu toplantıda da işe yarayabilecek herhangi bir düşünce birliği sağlanamaz. Kerenski'nin ve başkomutan Karnilof'un devlet otoritesini sağlamak için yaptıkları tahrik edici konuşmaların sonunda halk arasındaki guruplar arasında kavga daha da kızışır. Can ve mal güvenliği kalmaz. Ordu hataları sonunda düşmanı durduramaz hale gelir. Bunun sonuncunda 3 Eylül 1917 günü büyük bir stratejik önemi olan RİGA Alman'lar tarafından işgal edilir. Ordunun yetersizliği nedeni ile Riga'nın düşmesini iki nedene bağlarlar Birincisi: Aşırı sağcı olan Karnilof'un, bölge halkının büyük çoğunluğunun Bolşevik olmasından dolayı gereken savunmayı yapmayarak düşman işgaline bırakmasıdır. İkincisi ise, halkının ekserisi aşırı Bolşevik olan Ligalıların ordunun yenilmesi için askere yardımcı olmamalarıdır. Gösterilen bu nedenlerden de anlaşılacağı gibi Riga'nın Almanlar tarafından düşüşünün asıl nedeni; halkın, sermayenin ve aristokrasinin gücünü oluşturan kapitalistlerle, emekçinin ve köylünün haklarını koruyan solcular arasındaki tahrik edici konuşmalar arasında ikiye bölünmesidir.