Tarımda buğday ve mazot

Ülkemizde tarımda özetle yapılmak istenen, 'toprak biterken' kitabının yazarı merhum Erhan Ünal Bey'in dediği şekliyledir: "Tüm Türkiye halkı Cargill soya küspesi ile beslenen tavuk etlerini, Cargill mısır özü yağında kızartıp, Cargill unu ile yapılmış ekmek ile yemeli ve üstüne Cargill şekeri (fruktoz'u) ile tatlandırılmış 'Cola'yı' içmeli. Hesap bu!..

Bugün tarımda istenilen olmuş ve tam ithalatçı bir ülke konumuna gelmişizdir. Devlet tarımdan elini tamamen çekmiş gibi. Şu an her şeyi uluslararası gıda şirketleri belirlemekte. Devlet eski yıllarda hasat öncesi taban fiyat açıklar ve çiftçinin kâr edebilmesi için piyasayı regüle ederdi. Şimdilerde taban fiyatı ve tüm alım fiyatını sözleşme yapılan global firmalar ve uzantıları şirketler belirliyor. 

"Cumhurbaşkanlığı kararnamesi ile gümrüklerin sıfırlanıp ardına kadar tarım ürünlerinin ithali…" ise tarımda geldiğimiz son nokta…

Hasat sonunda çiftçiye ve köylüye kalan güzel bir yorgunluk oluyor maalesef… Ve elde var sıfır.

Buğdayı baz alarak konuşursak; 

Türkiye'de 1975 yılında 1 kg buğday ile 1.07 litre mazot alınabilirken, 2000'lerde bu değer 0.32 litre, 2008 yılında 0.17 litre ve 2020 yılında ise 0.16 litre'ye düşmüş bulunmaktadır.

Çiftçimiz bugün 1 litre motorin alması için, 4.5 kilo buğdayı satması gerekiyor. AKP hükümeti iktidara geldiği günlerde mazotun litre fiyatının 1.5 TL olduğunu da belirtelim. Son 20 yılda çiftçinin tüm girdi maliyet kalemleri ortalama 20 kat artmış durumda. 20 yıl önce çiftçi ürettiği buğdayı üretim maliyetinin yaklaşık 3 katına satarken geldiğimiz noktada ya maliyetin altında ya da maliyetine ancak satabiliyor. 

20 kat maliyet artışına karşılık buğday fiyatının ancak 5 kat artmasına müsaade edilmiştir.

2002'de çiftçi sattığı 1 ton buğdayla 33 gram altın alabiliyorken bu gün 1 ton sattığında ancak 4.5 gram altın alabilmektedir.

Geldiğimiz son noktada bu 20 yıllık süreçte kendi parasıyla ekip diken çiftçi artık banka ve kooperatif kredilerine mecbur bırakılmış, ürettiğinden kazanamadığı için her yere borçludur.

Ülkemiz özellikle akaryakıta uyguladığı ÖTV ve KDV oranları ile dünyada ön plana çıkan ülkelerden biri olmuştur. Tarım sektörü yılda 3.5 milyon ton civarında mazot kullanmaktadır. Mazottan yüzde 36.57 ÖTV ve yüzde 15.07 KDV yani dolaylı vergi alınmaktadır. Mazotun satış fiyatının yüzde 60'ı vergiden oluşuyor. Mazottan alınan yüksek vergiler ile verilen mazot desteği kıyaslanamayacak ölçüde düşük kalıyor. Hatta Türkiye'de tarıma verilen toplam desteğin (DGD,  gübre ve mazot desteği), yalnızca mazottan alınan vergi ile hemen hemen geri alınmaktadır.

Mazot verilerini baz aldığımızda, yüzde 60'lık vergiyi kaldırmadıkça bu ülkede çiftçi para kazanamaz, olduğu yerde debelenir durur. Bugün olduğu şekliyle de debelendikçe de batar. 

Gelelim hiç kimsenin gelmek istemediği çözüm ve çareye. Sağır sultan da biliyor ki, bu ülke petrol denizi üzerinde yüzmektedir ve biz bu öz malımızı çıkarıp işletememekteyiz... Şu an yüzlerce ecnebi firma başta Güneydoğumuz olmak üzere ülkemizde petrol çıkartmakta. Şu acı bir gerçek ki, ülkemizde şu an su kuyusundan fazla petrol kuyusu var.

Şimdi soralım; bu ülkede başta petrol olmak üzere her türlü madenin olduğunu, bu madenleri devlet-millet ortaklığı ile çıkarıp milleti bu madenlere yüzde 49 ortak yapacağını barım barım bağıran kimdi? 

Bu gerçekleri yıllardan beri söyleyen ve bu milletin zengin olması, müreffeh ve medeni olmasını isteyen tek kişi elbette merhum Prof. Dr. Haydar Baş hocamızdı.

Kurduğu Bağımsız Türkiye Partisi'ni iktidar ettiğimiz gün yüzlerimizin güleceği gün olacaktır. Prof. Dr. Haydar Baş hocamızın mirasına sahip çıkmak tek kurtuluş yoludur.

Genç Genel Başkan Hüseyin Baş, ülkemizin tek kurtuluş ümididir.