Tarihe tanıklık etmek

27 Şubat Salı akşamı Ankara'da, binlerce insan tarihe altın harflerle geçecek bir olaya tanıklık ettiler. O geceyi yıllar sonra tarih kitapları çok farklı, çok daha mükemmel şekilde anlatacak, ona şüphe yok. Zira o zamanlara gelindiğinde 27 Şubat gecesinin ileriki sonuçları da ortaya çıkmış ve insanlara ayan olmuş olacak. Mesela Atatürk 19 Mayıs'ta Samsun'a çıkarken yanında olanlar, ya da Sivas Kongresi'ne katılanlar, ya da 23 Nisan'da meclis açılışına katılanların kaçı tarihe tanıklık ettiklerinin farkındaydılar? Aradan yıllar geçip cumhuriyet yerleştikten sonra o günlerin önemi daha iyi anlaşılmış ve tarihteki öneminin büyüklüğü ortaya çıkmıştır. 
27 Şubat 2018 tarihi de işte böyle olacak. Bu gece genişletilen Milli Ekonomi Modeli kitabının tanıtım ve imza günü olarak ifade edilse de tarihe kapitalizmin çöpe atıldığı ve insanlığın sömürünün ve emperyalizmin etkilerinden kurtuluşunun başladığı gün olarak geçecek. Milli Ekonomi Modeli elbette ki bir makalede anlatılamayacak kadar büyük bir tez. Öncelikle insana değer vermesi, milli ve manevi değerleri koruması, özkaynaklara sahip çıkması ve tam bağımsızlığın teminatı olması bu tezi öne çıkaran en önemli özellikler. Vatandaşlık maaşı, ev hanımı maaşı, asgari ücret ve ona oranla diğer memur ve işçi maaş miktarları, vergilendirme politikası, tüketime dayalı kaynak oluşturması, tam istihdamı sağlaması, vs. gibi özellikleriyle daha önce çözülememiş sorunlara çözüm getirmesi, devrim etkisi yaratmasına sebep oluyor. Vatandaşının cebine para koyması, rahat harcayabilecek olmamız çok güzel. Bu sayede ayakları yere basan, güçlü bir devlet olacak olmak çok güzel tabi ki ama bence Milli Ekonomi Modeli'nin en güzel yanı, aynı zamanda ?tabir caizse? bir sosyal sorumluluk projesi de olmasıdır. Nasıl mı? Öncelikle daha önce kimsenin düşünemediği kadar büyük bir proje. Çünkü gerek bizim toplumumuzu gerekse dünyadaki tüm insanları etkileyecek çapta. Ki şu ana kadar 4 milyar insan etkilenmeye başladı bile. Gelelim nasıl olduğuna...
Bugün insanın en büyük problemlerinden biri mutsuz olması, sürekli bir depresyon ve buhran hali. Antidepresan kullananların sayısı tahminlerinizin ötesinde. İntiharların, boşanmaların, şiddetin, istismarların bu kadar artmış olması da büyük ölçüde bunun bir sonucu. Herhangi sıradan bir aileye bakın. Evin beyi gergin, kazandığı yetmiyor. Kafası sürekli kirayı denkleştirmekle, faturaları nasıl ödeyeceği ile, ya da çocuklarının ihtiyaçlarını nasıl alacağı ile meşgul. Evin hanımı gergin, ne yemek yapsa bilemiyor, çünkü istediği gibi erzağını alamıyor, pazara gidiyor, 3?5 şey alsa parası bitiyor, aldıkları yetmiyor. Arada bir gezmek, bir yerlere gidebilmek, beğendiği bir elbiseyi alabilmek istiyor, olmuyor. Evdeki genç gergin. Üniversite sınavını kazanabilecek mi bilmiyor, kursla okul arasında gidip gelmekten, test çözmekten yorgun, kazansa nasıl okuyacak, maddi imkanları yetecek mi bilmiyor, okusa mezun olsa iş bulabilecek mi bilmiyor. Emekli yoğun, işçi yorgun, çiftçi yorgun. İnsanların gönülleri yorgun. Hal böyle olunca evde bir elektrik hakim, en ufak bir şeyden tartışmalar çıkıyor, olay şiddete kadar varabiliyor. Diğer yandan insanlar kendisine vakit ayıramadığı, kitap alıp okuyamadığı, sinemaya, tiyatroya gidemediği, kendisini geliştirecek aktivitelerde bulunamadığı için boşlukta. Tek yapabildikleri aktivite televizyon izlemek. Televizyonda da ahlaki çöküntüye sebep olan diziler, beyinleri uyuşturan yarışma programları, helalin haramın birbirine karıştığı fetvalar veren hocalar, vb.lerini izleyerek duyarsızlaşıp, sorgulamayan, daha da psikolojisi bozulan, mutsuz, umutsuz insanlar topluluğu. 
Diğer taraftan en önemli sorunlarımızdan biri terör. Güneydoğuda uzun yıllardır uygulanan yanlış politikalar sonucu, hizmet görmeyen, iş bulamayan, aş bulamayan, devletine düşman edilen gençler terör örgütlerine kurban olup dağa çıktılar. Aileleri evlatlarına hasret. Buna karşılık terörle mücadelede şehit verdiğimiz gençler ayrı bir üzüntü kaynağı. 
Ülkemizin borç içinde olması, dışa bağımlı olması ve bu nedenle borç alıp, ne denirse yapmak zorunda kalmamız, kendimize ait milli politikalar üretemiyor olmamız daha da üzüntü verici. Üzerimizde uygulanan projeler sonucu öz benliğimizden, bağımsızlığımızdan, sağlığımızdan, huzurumuzdan, gelecek nesillerimizden oluyoruz. 
İşte bütün bu durumlara çözüm olması sebebiyle MEM bir sosyal sorumluluk projesidir. Geçim zorluğu çekmeyen ebeveynler, gelecek kaygısı yaşamayan gençler, tam bağımsız, kendi kendine yeten bir ülkede mutlu, mesut, huzur içinde yaşarlar. Kendilerini geliştirebilirler. Üzerlerinde oynanan oyunların farkına varıp önlem alırlar. Maneviyatları da maddiyatları kadar güçlü olur. Birbirlerine saygı duyarlar, zarar vermekten çekinirler. İşte böyle bir toplumda kadına şiddetten, çocuk istismarlarından, hayvanlara eziyet edilmesinden, hırsızlıktan, yolsuzluktan, eğitimsizlikten, bahsetmezsiniz. Ola ki böyle bir durum olursa da adalet sistemi dimdik karşısında durur. Hastaysanız devlet yanınızdadır, size bakar. Yaşlıysanız, engelliyseniz devlet size sahip çıkar. Sporcuysanız, bilim adamıysanız devlet size imkan sağlar. 
İşte bu yüzden bu projeye kadın dernekleri, hayvan hakları savunucuları, sendikalar, spor kulüpleri, engelliler, hastalar, gençler, yaşlılar, öğretmenler, doktorlar, avukatlar, hakimler, bakkallar, kasaplar, çiftçiler, sanayiciler, madenciler, ev hanımları, girişimciler, şoförler, sanatçılar, politikacılar, bilim adamları, herkes ama herkes sahip çıkmalıdır. MEM'e sahip çıkmak hakkımız olan mutluluğa, huzura ve yaşam kalitesine sahip çıkmaktır. Bu tezin sahibi Prof. Haydar Baş'a sahip çıkmaktır. 
'Peki Haydar Baş bey nasıl oldu da böyle büyük bir projeyi vücuda getirebildi?' diye sorarsanız; cevap ortada. Çünkü O ilhamını, Veda Hutbesi'ni irad eden Peygamber Efendimizden alıyor. Çünkü O ferasetini, ilim şehrinin kapısı olan Hz. Ali'den alıyor. Çünkü O mücadele gücünü, Kerbela'da binlerce kişilik Yezid ordusuna karşı 72 kişi ile savaşan Hz. Hüseyin'den alıyor. Çünkü O tam bağımsızlık ruhunu 'Açılan her fabrika bir kaledir.' diyen Atatürk'ten alıyor. Daha ötesi var mı?