Kahramanlar

Pek
çok ülke düştükleri krizler nedeni ile paniklemiş, ayaklanmış, devletinin
bekasını değil,

bütünlüğünü
değil, sadece şahsi menfaatleri ve demokratik haklarını korumak için  karışıklıklara sebep olmuşlardır. Örnekler malum;
Yunanistan, İspanya ve devamı kriz sırasında olan AB ülkeleri.

Bunlar
bir yana zaten ekonomik krizin tam ortasında bulunan TÜRKİYE her nasılsa krizi

teğet
geçmiş, her şeyi mükemmel, hatta başka ülkelere örnek olan, bir ülke olarak
halkına

tanımlanmıştır.

Birçok
dalavere, yalan dolan, 11 yıldır kandırılan, hayalleri olan, başından sonuna
kadar

vatanı
ve devleti uğruna, açlığa sefalete katlanan, doğruyu öğrenmek için sormaktan
utanan,

aslında
hayal kırıklığından korkan, her teşebbüsünde, korumalarca karga tulumba
paketlenip

emniyete
postalanan, tartaklanan, dışarı çıkmadan önce pataklanan, işi varsa patrona baskı
ile işinden de attırılan halkımız hakikaten sabırları nedeni ile dünyada eşi
olmayan bir kahramanlık örneği vermiştir.

Sonunda
fazla sabrın önce gaflet olduğu, daha ileri seviyesinin de zillet olacağının  bilincindedir. İşte bu nedenle son derece
demokratik yola başvurmuştur.

Karşısında
AKP en basit bir isteğe gazla copla cevap vermiştir.

Devlet
adamlığı halkın problemlerini vaktinde çözmektir. Ülkemizde demokrasi halkın idaresi
değil seçtikleri vekillerin krallığı haline getirilmiştir. Patron köle, vekil
ihya olmuştur. İster iktidar ister muhalefet milletvekilleri olsun kendi
menfaatleri önemlidir. Ve bu halk yıllardır onlara köle olmuştur.

BTP
bunun tam tersi projeleri sunduğu nedenle halktan gizlenmiş ama halk artık
uyanmıştır.

Milletin
vekili isen haddini aşma. Ömür boyu emeklilikler, tahtlar, yatlar, uçaklar,
villalar… Aslında her türlü lüks senin hakkın değil, milletinin öncelikle hakkıdır.
Öncelikle seni vekil etmiş olan asıl çilekeş halkını bir güzel donat, sonra
beraberce refah içinde yaşa.

Felaket
günleri ülkesinden kaçan, Demokratik hareketlenmeyi su istimal eden, PKK’ya ve
anarşiye ülkeyi teslim edip yurt dışına koşan ve sözüm ona demokrasi
havariliğine soyunan,

bir
Başbakan, asla bizim Başbakanımız olamaz ancak bu faaliyeti BOP
Başbakanlığından

başka
bir şey değildir. Bu nedenle istifasının istenmesi son derece normal ve de
gereklidir