Dağlardan gördüğüm

Benim için 'tatil' kavramı doğup, büyüdüğüm topraklara gitmektir. Bu yılda nasip oldu köyüme gitti. (Artvin-Şavşat-Kirazlı Köyü)

Üç hafta gerek Karadeniz'in sahil ilçelerinde, gerek Artvin ve ilçelerinde tanıdık, tanımadık birçok insan ile görüştüm. Genelde konuşmak yerine hep soru sorarak insanlarımızı dinledim.

Özetle insanımız unutulmuş. Vahim olan ise insanımız, unutulduğunun farkında değil. Daha vahim olan ise insanımız, kendini unutanlara sahip çıkmaya devam ediyor.  

Bu sohbetlerde vatandaşlara malum Tarım Bakan'ının, 'Afganlar giderse hayvancılık' biter sözlerini, yandaş medyanın sıklıkla kullandığı 50 bin liraya, 100 bin liraya çoban bulamıyoruz, haberlerini hatırlattım.

İlk cevaplarını yazamıyorum. Çünkü suç sayılıyor. Anlattıkları ise akıl alır gibi değil. Nüfusu az olan ilçelerde insanlarımız günlük 250 ile 500 TL arasında yevmiye ile çalışmak zorunda bırakılmış.

Bir hemşerim, Yusufeli'nde çay ocaklarında çalışan gençlere 300 TL günlük veriliyor, diyor.

Bir başka hemşerim Borçka'da lokantalarda, marketlerde yevmiyenin aynı civarlarda olduğunu anlatıyor.

Şavşat'ta da durum aynı. Manavlarda, atölyelerde, bakkallarda, giyim mağazalarında vs. insanlarımız bu fiyatlara çalışmak zorunda kalmış vaziyette. Sigorta ise zaten yok.

Bu paraya çalışır mı, neden hakkınızı aramıyorsunuz, CİMER'e şikayet yazın, dedim. 

Ne cevaplar verildi, biliyor musunuz?

Tek maaş yetmiyor. Çalışmak zorundayız. Çocukları da yazın çalıştırıyoruz ki, en azından okul kıyafet ve kırtasiye masraflarını çıkarsınlar.

Kimseyi, kimseye şikayet edemeyiz. Çünkü buralar küçük yerler ve şikayet anında hem işsiz kalırız, hem de hedef oluruz. Bizim yüzümüzden başkaları da işinden olur.

Durumu CİMER'e ben yazdım ve cevap geldi. İşte o cevap;

"Cumhurbaşkanlığı İletişim Merkezine yapmış olduğunuz başvurunuz incelenmiş olup müracaatınızda yer alan talepler değerlendirilmiştir. 

Ancak Kurum Denetmenlerimiz tarafından İşlem yapılması için Somut bilgilerin Şeffaf bir şekilde ifade edilmesi gerekmektedir ( İşyeri bilgisi Açık adresi vb.) geneli kapsayan şikayetlere işlem yapılmamaktadır. Bilgilerinize sunarız."

Bu cevap bile insanımızın unutulduğunu ispatıdır. Devleti yönetenler 'şikayet yoksa sorun yok', diyor. 

Devletin bir görevi de denetlemek değil midir? Normalde öyledir ama AKP ile devletimiz bu vasfını kaybettiği için büyük şehirler mafyaya, küçük yerler ise hatıra ve korkuya teslim edilmiş durumda.

Bu noktada şunu da itiraf etmek lazım ki, suçlu esnaf değildir. Küçük yerlerde istisnalar hariç esnafların müşteri sayısı ve günlük ciroları bellidir. Haliyle onlarında yapabilecekleri pek bir şey yok. 

Hayvancılığı sordum

Günlük 250 ile 500 TL yevmiye ile çalışanlara, 'neden köyünüzde hayvancılık yapmıyorsunuz' diye sordum.

'Nasıl yapalım? Elimizde birikimimiz olsa belki düşünürüz. Ama hepimiz banklara borçluyuz. Hayvan almak için borçlan. Yem almak için borçlan. Çayırları biçtirmek için para lazım. Otları getirmek için para lazım. O da bizde yok. Nasıl hayvancılık yapalım?'

Ama Sayın iktidarımız her şey güllük gülistanlık olarak anlatıyor, dediğimde AKP'li olmayanlar çok uzun cümleler kurarken AKP'li olanlar, 'Erdoğan ne yapsın, her şeyi iktidara mal edemezsiniz' savunması yapıyorlardı.

Hele bir vatandaşımızın, 'ne yapalım yani! Oy vermeyelim de ülkemizi dinsizler mi yönetsin' çıkışı beni bayağı güldürdü.

'Birazda dinsiz dedikleriniz yönetsin. Ne olur' dedim. Cevap veremedi. 

Başta da dediğim gibi insanımız unutulmuş ama farkında değil, şikayetçi de değil. Hala dinli-dinsiz, milliyetçi-komünist kafasındalar. Oysa ortada ne din kaldı, ne milliyetçilik, ne de komünistlik.   

Dağlara çıktım

Saatlerce dolaştığım dağlarda bir kaç nahıra rastladım. Hepsi o kadar. Oysa AKP'den önce 2 bin 500 rakımlı dağlarda her köy bekçi tutardı. 

Neden mi? Başka köyün hayvanları, kendi alanlarında otlamaması için. Şimdi hayvan kalmadığı için dağ bekçiliği de tarih oldu. 

Diğer taraftan Mehmet Cengiz'in Artvin Cerattepe'de 10 yıldır çıkardığı altın madeni mahkeme kararı ile faaliyetlerine dur, denildi.

Bu konuyu konuşurken bir vatandaşımız, 'Bilal Erdoğan'ın sık sık Şavşat'a geldiğini' söyledi. Birkaç AKP'liye sordum, 'bilmiyoruz' dediler.

Bir başkası, 'evet, Karagöl'e geldi. Onlarca araç ile. Araçlardaki korumaların yarısı uyuyor, yarısı nöbet tutuyordu. Umarım buralarda altın filan aramazlar' dedi.

Neticede Anadolu talan ediliyor. İnsanımız ise sahipsiz. Bu gerçeği görmek için daha ne kadar bedel ödenecek?