Yunanistan’ın miadı doldu

AB Yunan hükümetine tam bir şok yaşattı.
AB’nin Yunanistan’dan talepleri belliydi:
Devlet memurlarının maaşları yüzde 12 oranında azaltılacak.
Devlet hastanelerindeki harcamalar ve tedavi giderleri daha çok kısıtlanacak.
Özelleştirmelere hız verilecek.
Vergiler etkin ve hızlı bir şekilde toplanacak.
AB Komisyonu, Avrupa Merkez Bankası ve IMF temsillerinden oluşan troyka heyeti Yunan hükümeti verilen talimatları uyguluyor mu uygulamıyor mu denetleyecek.
 Bu talepler Yunanistan için “ölümlerden ölüm beğen” anlamına geliyordu.
Yunan hükümeti AB’den gelen talepleri halkını da karşısına alarak bir bir uygulamaya koyuldu.
Önce 5 milyar euroluk tasarruf paketi kabul edildi.
Ardından 9,2 milyar euroluk bir tasarrufu öngören 2013 bütçesi onaylandı.
Yunan hükümeti AB’nin bütün taviz taleplerini kabul edip uygulamasına rağmen, AB sözünü tutmadı.
Yunanistan bütün talepleri nakit sıkıntısı çektiği için, 31,5 milyar euroluk bir desteğe ihtiyaç duyduğu için katlanıyordu ama beklediği gibi olmadı.
AB Yunanistan’ın beklediği bu krediyi serbest bırakmadı.
Umudunu AB’ye bağlayan Yunan hükümeti tam olarak ters köşeye yatmış oldu.
Bundan sonraki süreçte, Yunanistan sokaklarında çok daha büyük protestoları, hatta daha kapsamlı çatışmaları gözlemleyeceğiz.
AB’nin bu kazığından sonra Yunan hükümetinin halkı sakinleştirmek için başka bir bahanesi de kalmıyor.
Yunanistan krizine bir de farklı bir pencereden bakalım.
Malum, Yunanistan Türk düşmanlığı temeli üzerine kurulmuş bir ülkedir.
Hatta Milli Güvenlik Belgesi’nde tehdit unsuru olarak sadece Türkiye belirtilmektedir.
Son krize kadar dünyada en fazla silahlanan ilk 5 ülkenin içerisindeydi ve bunu sadece ve sadece Türkiye için yapıyordu.
Avrupa, AB olmadan önce Yunanistan’ı, Türkiye’yi angaje tutmak için kullanıyordu.
Türkiye kurulmadan önce Yunan ordusunu Anadolu’ya işgal gücü olarak gönderdi. İstiklal Harbinde topyekun batı Türk tokadını yiyince Yunan da bu tokattan nasibini almış oldu.
Daha sonraki süreçlerde Yunanistan sürekli olarak Türkiye ile uğraşan bir ülke oldu. Kıta sahanlığı meselesi, Kıbrıs sorunu, it dalaşları ve daha birçok mevzu hiç gündemden düşmedi.
Batı ne zamanki AB projesini hayata geçirdi, AB’ye alma vaadiyle Türkiye’yi belirli bir vadinin içine çekmiş oldu.
Artık Yunanistan’ın angajesine gerek kalmamıştı. AB’nin yerli işbirlikçileri Yunan’ın verdiği zarardan çok daha fazlasını Türkiye’ye zaten veriyordu.
AB talep ediyordu, onlar da sorgusuz sualsiz, itirazsız fazlasıyla yerine getiriyordu.
Yunanistan’ın miadı doldu ve yaşadığı ilk krizde de tekmeyi yedi.
Şimdi AB’nin taleplerini yerine getirmesine rağmen AB tarafından verilen söz yerine getirilmiyor.
Tabiri caizse, Yunanistan, Avrupa’nın Türkiye’ye havlayan köpeğiydi, havladığı müddetçe de mamasını, kemiğini verdi; şimdi AB direkt ısırdığı için havlayan köpeğe ihtiyacı kalmadı.
Batının ahlakı işte bu, kullanır kullanır, kendi insanı dahi olsa miadı dolunca deliğe süpürür.
Bütün bu gerçeklere bakarak, bizimkiler miatlarının dolacağını hiç düşünmezler mi?