Onlar edep timsaliydi

Mademki bulunduğumuz ay Muharrem ayıdır ve bu ayda yüce peygamberimizin ciğer paresi Hüseyin(a.s.)şehit edildi. O zaman bu ayda Ehl?i Beyt mensuplarının hayat ölçülerine yer vermek en azından Onlara olan vefa borcumuz ve Onlardan şefaat talep etmek için bir vesilemiz olur kanaatindeyim. Onların yaşantıları her yönden örneklerle dolu, cennet efendileri olarak adlandırılan ve cennetin yolunu tarif eden bir bütünlük arz etmektedirler. Onların bir özellikleri de edep timsali olmalarıydı. O'nlar öğretirken bile kırmak, incitmek istemez doğru bir ölçüyü bile edeple vermeye çalışırlardı. "Hz. Hasan(a.s.) ve Hz. Hüseyin(a.s.) henüz çok küçüktüler. Ama Resûlullah (s.a.a.)'in Onlara o yaşta verdiği nasihatleri öğrenince, o sözleri anlayıp unutmayan Hz. Hasan(a.s.)'a ve Hazreti Hüseyin(a.s.)'a insanın hayranlığı artıyor. Peygamber Efendimiz (s.a.a.) bir gün Hazreti Hasan (a.s.)'a şöyle buyurmuştu:"Hasan beş vakit namazını aksatmadan kıl. Sana şüpheli gelen her şeyi terk et. İçinde şüphe uyandırmayan şeyleri yap. Çünkü doğruluk, insanın gönlüne huzur verir. Yalan ise huzursuzluk uyandırır." Bu kutlu ortam ve mümtaz eğiticinin yanında büyüyen Hazreti Hasan (a.s.) ve Hazreti Hüseyin (a.s.)'ın yaşlı bir adamla aralarında dikkate şayan bir şekilde geçen bir hadisedeki tutumları şöyle anlatılmaktadır: Hazreti Hasan(a.s.) ve Hazreti Hüseyin(a.s.) dedelerinin tembihlerini dinleyerek namazlarını aksatmadan kılarlarmış. Günlerden bir gün, iki kardeş, namaz kılmak için abdest almaya gitmişler. Bu sırada abdest almakta olan yaşlı bir adam görmüşler. Ancak bu yaşlı adam, abdest alırken bazı hatalar yapıyormuş. Hazreti Hasan(a.s.) kısık bir sesle kardeşine: "Şu yaşlı amcaya hatalarını nasıl söylesek acaba? Demiş. Hazreti Hüseyin(a.s.) da ona hatalarını, kalbini kırmadan söylemelerinin gerektiğini hatırlatmış. Nasıl söyleyeceklerini düşünüp dururken birden Hazreti Hasan(a.s.) efendimiz, "Benim aklıma şöyle bir fikir geldi. Ne dersin?" deyip kardeşinin kulağına bir şeyler fısıldamış. İki kardeş usulca yaşlı adamın yanına yaklaşmış. Hazreti Hasan (a.s.) söze başlamış: "Affedersiniz efendim? Ben ve kardeşim namaz kılmaya yeni başladık. Fakat hangimiz doğru abdest aldığımız konusunda anlaşamıyoruz. Siz aramızda hakem olsanız, biz abdest alsak, bakalım hangimiz doğru abdest alıyor öğrensek." İkisi de başlamış abdest almaya. Bu sırada yaşlı adam da büyük bir dikkatle onları izliyormuş. Sonunda abdestlerini tamamlamışlar. Amcanın tepkisini öğrenmek için baktıklarında, gözlerinin dolu dolu olduğunu görmüşler. O aksakallı amca bir taraftan Hazreti Hasan (a.s.) ve Hazreti Hüseyin'i(a.s.) kucaklarken bir taraftan da şunları söylemiş: Sevgili yavrularım! Aslında ikinizde doğru abdest alıyorsunuz. Hatalı olan bendim. Size ne kadar teşekkür etsem azdır." Yaşlı amca, daha sonra onları alınlarından öperek uğurlamış" (İmam Hasan /Prof. Dr. Haydar Baş/sayfa 94) Ehl?i Beyt'in öğretisindeki edebi görünce, tebliğ ve irşat adına yapılan kaba ve kavgacı mantığın ne kadar yanlış olduğunu anlıyoruz. Ölçümüz Ehl?i Beyt olunca her şey daha güzel oluyor vesselam.