Kurban şifadır

Hicretin ikinci yılından itibaren peygamberimiz her yıl kurban kesmiş, gücü yeten kimselere de kesmelerini emretmiştir. Hiçbir ibadet  psikolojik veya toplumsal yarar için yapılmaz, bununla birlikte her ibadetin psikolojik ve sosyolojik faydaları vardır. 

 

Kurban, Hz. İbrahim'in fedakârlığı, Hz. İsmail'in itaatkârlığı ve tam hz İsmail kurban edilecekken İsmail yerine koçun kurban edilmesi emriyle  merhameti  hatırlatır bizlere.   Kurban baştan sona merhamet ve  şefkat duygularını geliştiren  yerleştiren bir ibadettir. Peygamber Efendimiz , hayvanın gözü önünde bıçağını keskinleştiren ve hayvanları birbiri önünde kesen birini gördüğünde, "Neden böyle yapıyorsun! Bu hayvanı iki kez mi öldüreceksin" buyurarak ikaz etmiştir. "Hayvana iyi davranın, eziyet etmeyin" buyurarak kurbanın incitilmemesi gerektiğini ısrarla belirtmiştir.  Hatta biraz sonra kurban olacak olan hayvanın, biraz önce kurban olmuş olanı görmemesi için gözlerinin bağlanmasını tavsiye etmiştir. Bütün bu tavsiyelerin pedagojik temeline baktığımızda, kurban kesme ibadetinin "şiddet" duygularını tatmin değil, daha başlangıçtan itibaren şefkat ve merhamet  duygularının  uyandırılarak ibadet haline getirildiğini görebiliriz. Kurbanın bir can taşıdığını, ruhu olduğunu unutmamamız gerektiği öğütlenerek kurban olayında insanlar ve özellikle de  çocuklarımızın psikolojik eğitim ve tedavisi yapılmaktadır. Kurbanın gözlerinin bağlanması dışarıdan aldığı stresi azaltıp korku ve endişeye bağlı olarak negatif maddelerin kana salgılanmasını engeller. Keserken okunan dualar hayvanı sakinleştirir ve daha az toksin üretmesini sağlar. Kesmeden önce hayvanın  başının önden arkaya doğru sevgiyle sıvazlanması  endorfin dediğimiz morfine benzer ağrı kesici maddelerin kanda daha çok salgılanmasına ve hayvanın daha az acı duymasına yardımcı olur. Hayvanı keserken maksimum nezaket göstermek,  usulüne göre doğru derinlikte kesmek, ölüm korkusu sonucu ortaya çıkan nöropeptitlerin dışarı akması için beklemek kurban etini şifalı hale getirmektedir.  Kurbanların bizzat sahibi tarafından kesilmesi ve mümkünse çocuklara da izlettirilmesi kurban kesiminin et ya da para bağışından öte Allah'a yakınlık duygularını tazelemesi açısından çok büyük öneme sahiptir. Kurban kesimini bizzat izleyen çocuklarda ise hayvanlara merhamet duygusunun gelişmesinin yanısıra Allah'ın emrinin her türlü duygudan daha önemli olduğu bilincinin oturması açısından önemlidir. Normal zamanda da yediğimiz etlerin hayvanların  kesilmesi suretiyle sağlandığını ve özellikle bu durumun kurban bayramına mahsus olmadığını söylemek  çocukları  rahatlatır.  Kurban kesiminin insan psikolojisine tesirini doyasıya yaşamak isteyen bir kişi, mümkünse kendi kurbanını kendisi kesmeli, can vermenin zorluğunu iliklerine kadar hissetmelidir.  Kurban sahibi, duyarsızca et bekleyen bir tüccar gibi değil, biraz sonra alınacak bir cana karşı  şefkat merhamet  dolu bir ruh haliyle olayı  izlemeli takip etmelidir. Ayrıca kurban  insanlara, dostlara, komşulara, fakirlere  ikrâm etmek ve böylece toplum fertleriyle kaynaşmayı sağlayan   eşsiz bir sosyal davranıştır. Diğer milletlerin imrendiği ve bir benzerinin görülmediği kadar toplumu birleştiren sımsıcak bir ibâdettir. Kurban kesmek kan akıtma denen şiddet eğilimini disipline eder.   Bir Müslüman hem kurban kesiyor ve hem de sebepsiz yere kan akıtıyorsa, kurban ibadetini doğru yapıp yapmadığını  gözden geçirmelidir. Sonuç  olarak kurban  duygularımızı terbiye eden, hem duygularımıza hem   bedenimize şifa veren  büyük bir ibadettir.