Kredi kartı batağı ve yeni yasa

AKP'nin IMF aklıyla Türk ekonomisini sürüklediği batak kendini vahim biçimde hissettirmeye başladı: İntiharlar, cinnetler ve darmadağın aileler.Çözüm var mı? AKP'de yok. Muhalefette var mı? Onlarda da yok.Kredi kartı affı konusunda AKP ve CHP centilmenlik anlaşması yaptı.Kartlara Asgari İntihar Faizi yasası, ne getirdi? Borçlara yüzde 22 yerine yüzde 18 faiz uygulanacak ve 12 yerine 18 taksit yapılarak kart borçları ödenecek.Bazıları güya bu yasanın kart mağdurlarına yönelik bir kolaylaştırma olduğunu düşünebilirler? Değil... Bu yasa, Devleti idare eden Hükümet'in "senyoraj" vazifesini ihmal etmesi sebebiyle oluşan boşluğu "kredi kartı" namlı "plastik para"larla dolduran, böylece dar gelirlinin alınterini faiz yoluyla hortumlayan bankaların batağına neşter vuruyor. Kart mağduruna nefes aldırmıyor.Hükümet şunu demiyor; kredi kartı mağdurları benim mahsulüm. Hükümet şunu demiyor; sözkonusu mağdurlar, devletin "senyoraj vazifesi"ni ifa etmemesinden doğan "nakit kıtlığı" sebebiyle faiz batağına düşenler... O halde bu batağı kurutmak ve bu batakta mağdur olanların ceremesini çekmek bana ait, demiyor.Diyemez, çünkü çözümü yok. Diyemez, çünkü IMF'ye bağımlı. Diyemez, çünkü bunların kendileri faizci.Muhalefet de iktidardan farksız olunca, centilmenlik anlaşması yapmaktan başka yolları yok.AKP'nin "IMF, faiz ve borç bataklığı" bütün haşmetiyle duruyor ve büyüyor; hükümet de idare-i maslahat kabilinden bataklıkta sinek avlayarak iş yaptığını zannediyor. Bu IMF ve liberal ekonomi anlayışla bir değil, bin tane de yasa çıkarsanız bu iş çözülmez.Milli Ekonomi Modeli'ne dönülmedikçe bu bataklık kurumaz.Bataklığı oluşturan ve vatandaşını o batağa iten bizzat hükümetin kendisi."Talep enflasyonu" şeklindeki yanlış teşhis ve dolayısıyla yanlış tedavi yöntemleriyle yıllardan beri deflasyona sürüklenen piyasa, likidite kıtlığıyla kıvranıyor. Oluşan nakit boşluğu, faizli borçlarla ve sıcak paralarla kapatılıyor. Faiz yükü kabardıkça kabarıyor. Milletin emek ve üretimi ise, borçlanma mantığı ile ecnebiye ve onların Türkiye'deki komisyoncularına peşkeş çekiliyor. Hükümetin emisyona müdahale yetkisi yok; MHP-DSP-ANAP koalisyonunun meşhur "Derviş yasaları"yla emisyon inisiyatifi IMF'nin elinde. AKP ise, önceki koalisyondan daha ziyade IMF bağımlısı. Aynı zamanda çözümsüz.Bağımsız Türkiye Partisi (BTP) dışındaki partilerden kimisi IMF'ye ya gönüllü teslim ya da çaresizlikten gizli teslim... BTP'den gayrı programı, projesi, ekonomik çözümü olan bir Allah kulu yok. Var diyen beri gelsin.BTP'nin parti programına aldığı Prof. Dr. Haydar Baş beyin Milli Ekonomi Modeli, ekonomiyi kıvrandıran faiz/borç prangasının nasıl kırılacağını açık ve net anlatıyor:"Bugün ülkemizde vergi gelirlerinin tamamı, iç ve dış borçlarımızın faizlerini dahi karşılayamaz durumdadır. Ülkemiz yüksek faiz, enflasyon ve döviz üçgeni içinde bir darboğaz yaşamaktadır. Diğer ülkelerin piyasalarında tedavülde olan yerli para miktarı, milli gelirlerinin en az yüzde 30'u iken, bizde bu durum yüzde 2'ler civarındadır. Ekonomideki bu açığı Merkez Bankası'nın kapatmasına karşı olanlar, bu işlevi bankaların görmesini veya dış borçlarla görülmesini istemektedirler. Piyasa için gerekli olan bu paranın yerini, dış borçların yanısıra çek ve kredi kartlarıyla bankaların bastığı adi paralar almıştır. Merkez Bankası'nın para basmayarak boşalttığı alanda, bankalar kredi kartlarıyla (plastik para) ve çek hesaplarıyla adeta para üretmektedirler. Piyasada para yerine kullanılan bu araçlarla, bankalar, faiz işleterek yeni bir kazanç kapısı elde etmektedir. Bu şekilde bankalar, ekonomik hayatta önemli bir para kaynağı olarak stratejik konum kazanmaktadır.Devlet, para basması gerekirken, borç yükünü çevirmek için yaptığı Hazine ihaleleriyle en büyük TL takipçisi olarak bankalara başvurmaktadır. Bankalar piyasada geçerli olan faiz rakamlarıyla mevduat toplamaktadır.Başta devlet olmak üzere reel sektör ve bireyler, para ihtiyaçlarını yüksek faizle buralardan karşılamak zorunda kalmaktadır... IMF, Merkez Bankası'nın para basmasını yasakladığından, paraya ihtiyacı olan borçlu devlet Hazine ihaleleriyle TL'nin maliyetini kendi eliyle yükseltirken, parayla para kazanan ve devleti batağa sokan rantiye kesiminin işini kolaylaştırmaktadır. Bu sebeple en büyük beş yüz kurumun gelirlerinin yüzde 85'i faaliyet dışı gelirlerden (faizden) kazanılmıştır.Devletin iç borçlanmalarla piyasada oluşturduğu faiz rakamı diğer kredi türlerine referans olmakta; böylece üretim yapmak için krediye ihtiyacı olan reel kesim, faizdeki kolay ve yüksek kazanca rağmen üretim yapmak isteyen firmalar darbe almaktadır. Zira paranın maliyeti yükselmektedir.Ayrıca devlet, artan iç borç faizleri yüzünden katma değer üreten kesimden, yüksek vergi ve sigorta harçları olarak, rantiye kesimine gelir transferi yapmaktadır. Neticede Merkez Bankası, piyasasının ihtiyacı olan parayı basmadığı için; bankaların bastığı çek ve adi paralar ortaya çıkmıştır. Bu şekilde ortaya çıkan bu banka paralarının kullanımında, hem vadeli işlemler alışkanlık haline getirilerek, hem de verdiği kredilere faiz işletilerek piyasaya hakim maliyetli bir para ortaya çıkmaktadır.Bu maliyetli para, reel sektöre kredi olarak gittiğinde, üretimin maliyetini arttırarak maliyet enflasyonuna sebep olmaktadır...Devlet, piyasanın ihtiyacı olan emisyonu sağlamadığı için, ABD Merkez Bankası para basarak Türkiye'deki bu açığı gidermektedir. Bu yüzden ülkemizde milli paramızın yerini, yabancı para birimleri almıştır.Öte yandan, şu anda devletin halktan topladığı verginin, borçların faizlerini ödeme dışında devlete hiç bir faydası yoktur..." (Prof. Dr. Haydar Baş, Milli Ekonomi Modeli ve Kalkınma Projeleri, üçüncü bölüm).Yüzü aşkın bilim adamı tarafından Nobel ödülüne aday gösterilen, hatta "Bu modele Nobel bile az gelir" denilen teşhislerden biri bu. Tedavisi de Milli Ekonomi Modeli'nde... Teşhis, çözüm ve tedavinin yarısıdır, derler.Bu çözüm dışındaki her türlü yasa, düzenleme ve gidişat, Türk milletini batakta debelendirip daha da batırmak, Türk ekonomisini tamamen iflasa sürüklemektir.