Ebu’l-Fazl Celal Abbas (a.s) -4-
13.08.2022 00:00:00
Celal Abbas iki kolu kesildiği halde İslam'ın sancağını yere düşürmüyordu. Bu haliyle bile suyu muhafaza eden Abbas, yine yoluna devam etmeye koyuldu ama düşmanlar artık bu kahramanın kollarının olmadığını görünce onun üzerine yağmur gibi ok yağdırdılar.
Derken; su tulumu delindi ve bütün su yerlere döküldü. Göğsüne saplanan bir ok, artık Abbas'ın Allah'a ve sevdiklerine doğru gitmesini ve şahadet şerbetini içeceğini müjdelemiş oldu. Hareketten düşen Abbas, bütün gücünü boğazında toplayarak şöyle haykırdı: "Benden sana selam olsun ya Eba Abdullah! Ulaş bana."
Bütün gücü kaybolan Abbas (a.s)'a, son darbeyi vurmak için harekete geçilmişti. Zalimlerden birisi gürzle o mübarek kafasını hedef alınca, Hazret yere düştü. Böylece İslam'ın sancaktarı Abbas (a.s), yaralar ve kanlar içinde şahadete yaklaştı. Onun şahadeti İmam Hüseyin (a.s) ve Peygamber ailesi için bir yıkım mesabesinde idi. Nitekim Abbas'ın şahadetinden sonra İmam Hüseyin (a.s) şöyle buyurdu: "İşte şimdi belim kırıldı ve çarem tükendi."
İmam Hüseyin (a.s) kardeşinin bedenine ulaştığında, henüz Abbas (a.s) yaşıyordu, gözlerinden kanları sildi. Abbas (a.s), kardeşi ve uğrunda can verdiği insanı bir kez daha görmek istiyordu. Böylece Abbas, İmam (a.s)'ın gözyaşlarının nasıl boşaldığını ve İmam (a.s)'ın nasıl ağladığını görüyor ve şu cümleleri buyurduğunu çok iyi duyuyordu:
"Allah sana en büyük ödülü versin, Allah'a andolsun ki, Allah yolunda cihat ettin, savaştın ve hakkını eda ettin."
Çadırlarda bulunan hanımlar ve çocuklar da Abbas'ın şahadetinden haberdar oldular, üzüntüleri anlatılacak gibi değildi. Ama Zeynep'in haykırışları ve üzüntüsü farklıydı;
"Ey kardeşim Abbas, benim azizim, senden sonra neler göreceğiz" diye feryat ederek ağlıyordu.
Hasta olduğundan dolayı çadırlarda bulunan İmam Zeynel-Abidin (a.s) da Abbas'ın şahadetinden haberdar olur olmaz, hasta yatağından kalkıyor ve asasının yardımıyla kılıcını eline alarak düşmana doğru yürüyor.
Bunu gören İmam Hüseyin (a.s) yüksek sesle nida ederek şöyle buyuruyor: "Ey bacım Ümmü Gülsüm! Onu geri döndürünüz ve meydana gelmesini engelleyiniz. Zira eğer Zeynel-Abidin şehit olursa, yeryüzünde Muhammed (s.a.a)'in soyu kesilir."
Bunun üzerine, İmam Zeynel-Abidin (a.s) döndürülerek kendi çadırına getirildi. Böylece İslam kahramanı Abbas (a.s) kanlar içinde şahadet makamına ulaşmış oldu. Abbas (a.s) şehit edildiğinde otuz dört yaşındaydı.
Ebu Hamza-i Somali (Ebu Hamza-i Somali, İslam'ın büyük şahsiyetlerinden ve İmam Zeyn'ul-Abidin (a.s), İmam Bakır (a.s) ve İmam Cafer Sadık (a.s)'ın ashaplarındandır. İmam Sadık (a.s)'dan gelen nakle göre Somali kendi zamanının Selman'ı idi.) diyor ki:
"Bir gün Ali b. Hüseyin (Zeynel-Abidin) (a.s)'ın gözü Abbas b. Ali (a.s)'ın oğlu Ubeydullah'a takıldı; gözleri yaşardı ve şöyle buyurdu:
"Uhud ve Mute savaşları Peygamber (s.a.a)'in en zor günlerinden biriydi. Zira Uhud savaşında değerli amcası Hz. Hamza (a.s) ve Mute savaşında da amcaoğlu Cafer b. Ebu Talip şehit olmuşlardır. Ama Aşura günü İmam Hüseyin (a.s) bundan da zor bir gün yaşamaktaydı.
Çünkü Aşura günü Kerbela'da İmam Hüseyin (a.s)'ı otuz bin kişilik bir grup (ki kendilerini Müslüman biliyor ve Peygamber yavrusuna kıyarak Allah'a yaklaşmak istiyorlardı, öyle ki İmam Hüseyin (a.s) onlara nasihat ve öğütte bulunuyor ama nafile ki hiçbir etkisi olmuyordu) zulüm ve sitemle şehit ettiler.
Daha sonra şöyle buyurdu: "Allah rahmet etsin amcam Abbas'a; o tam manasıyla fedakârlık yaptı ve girdiği imtihandan en iyi bir şekilde çıktı ve canını kardeşine feda etti; öyle ki, iki kolu da bu yolda kesildi. Allah, bu iki kolun yerine Cafer-i Tayyar'a verdiği gibi ona da iki kanat vermiştir ki, meleklerle birlikte cennette (istediği yere) uçar." Sonra İmam Zeynel-Abidin (a.s) şu cümleyi sözlerine ekledi: "Hz. Abbas (a.s), Allah-u Tebarek ve Teâlâ indinde öyle bir makama sahiptir ki, kıyamet gününde bütün şehitler ona gıpta ederler."
Hz. Abbas ve beraberinde Kerbela'da şehit olan üç kardeşinin annesi olan Ümm'ül-Benin, Baki mezarlığına gelip, oğulları için ağlardı, feryatlar eder, ağıtlar yapardı. Medine halkı da, başına toplanıp onu dinler, yasına katılır, hüznüyle hüzünlenirdi. Öyle ki, hatta Ehl-i Beyt düşmanlarının dahi, onun ağıtlarına ağladığı rivayet edilmiştir.
Zalimlere destek olup mazlumların haklarını çiğneyip kanlarını akıtanlar, ahirette azaba çarpılacakları gibi, bu dünyada da azaba çarptırılmaktadırlar.
Hz. Abbas (a.s)'ın katili de bu kaideden istisna olmadı. O da bu dünyada aşağılık bir vaziyete düşerek azabını tattı. Kasım b. Esbeğ b. Nebate diyor ki: Bir gün Beni Eban b. Darem kabilesinden olan bir tanesini gördüm ki, sanki önceden onu görmüş gibiydim. Yüzü simsiyahtı. Önce tanıyamadım. Biraz dikkatlice baktıktan sonra onu tanıdım. Ona: "Ben seni daha önce beyaz ve güzel bir çehre ile görmüştüm. Ne oldu da böyle çirkinleşip siyahlaştın?" dedim. Adam: "İmam Hüseyin (a.s)'ın ashabından birisini öldürdüm.
Alnında secde izi vardı. Çehresinden belliydi ki, Allah'ın sevgili kuluydu.
O geceden itibaren her gece rüyamda mutlaka onu görürüm. O, yakamdan tutuyor ve beni cehennem ateşine atıyor. Ben de dehşetle, çığlıklarla rüyada uyanıyorum. Çığlıklarımla etrafımdakiler de uyanırlar. İşte bu rüyayı gördüğüm ilk günden itibaren yüzüm, gördüğün gibi simsiyah olmuştur" dedi.
Kasım: "Ondan öldürdüğü şahsın adını sorduğunda, ise o; "Ali (a.s)'ın yiğit oğlu Abbas idi" diye cevaplar. Kasım şöyle devam ediyor: "Gidip etraftakilerden adamın durumunu araştırdım. Komşuları: "Onun çığlık ve bağırtılarından bizler de rahatsızız" dediler. Bu şahsın, yüzü siyah olduğu gibi, suya da doymadığı bildirilmiştir. Sonunda fazla su içtiğinden cehenneme vasıl olur.
Allah'ım, bu dünyada yaşadığımız sürece bizleri, Hz. Abbas (a.s)'ın dostları ile dost, düşmanları ile de düşman kıl. Ahiret yurdunda da, O Hazretin özel ilgisini bizlere nasip et. Âmin ya Rabbel Âlemin.
*(Geniş bilgi için bknz."Hacetler kapısı Hz. EBU'L-FAZL'İL-ABBAS (a.s)'ın Hayatı ve Faziletleri " Arif TAŞDEMİR ve İskender AKOT)
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
Ergül Güner / diğer yazıları
- Volkan Konak / 08.04.2025
- Mustafa Kemal Atatürk bir Osmanlı paşasıydı / 01.04.2025
- Bayram, şeker ve ruhsuzluk / 29.03.2025
- Akıl mı aşk mı? İnsanı insan yapan nedir? / 25.03.2025
- Akıl ve inanç: Haritasız yolculuk olur mu? / 22.03.2025
- Ehlibeyt ve Ramazan: Oruç, sadece bir açlık mıdır? / 21.03.2025
- Boğaz kanla dolu, ama geçilmez! / 18.03.2025
- Unutulan hakikat, kaybolan insanlık / 16.03.2025
- İnsanın, insan-ı kâmil olduğu ay: Ramazan / 14.03.2025
- İstiklal’in sesi: Bir milletin ruhuna kazınan marş / 12.03.2025
- Mustafa Kemal Atatürk bir Osmanlı paşasıydı / 01.04.2025
- Bayram, şeker ve ruhsuzluk / 29.03.2025
- Akıl mı aşk mı? İnsanı insan yapan nedir? / 25.03.2025
- Akıl ve inanç: Haritasız yolculuk olur mu? / 22.03.2025
- Ehlibeyt ve Ramazan: Oruç, sadece bir açlık mıdır? / 21.03.2025
- Boğaz kanla dolu, ama geçilmez! / 18.03.2025
- Unutulan hakikat, kaybolan insanlık / 16.03.2025
- İnsanın, insan-ı kâmil olduğu ay: Ramazan / 14.03.2025
- İstiklal’in sesi: Bir milletin ruhuna kazınan marş / 12.03.2025
