Yerliler tarih oldu, zenciler uşak!

“Onlara kılıçlarımızı gösterdik. Keskin demir silahları ilk kez gördükleri belli. Kesmenin ne demek olduğunu bilmediklerinden, bazıları kılıçların keskin tarafını tutunca ellerini kestiler. Onlara verdiğimiz şapkalar, çıngıraklar ve cam boncuklar hoşlarına gitti.”
-Kolomb’un Seyir Defterinden- (Kızılderililer Nasıl Yok Edildi; Bartolome De Las Casas; Şule yay. s.9)
Amerika kıtasının işgali sırasında Kızılderilileri en çok şaşırtan şey beyaz adamın yanında savaşan zenciler imiş. Yerliler; uygarlıklarını yok eden Avrupalıların altın tutkusunu, başka medeniyetlere karşı tutumunu,  batılı olmayan insana bakışını zamanla öğrenmişler. Ama beyaz adamla bir olup kendileriyle savaşan zencilerin bu davranışına bir anlam verememişler…
Gerçekten de acaba zenciler neden Kızılderililerle savaştılar?  
İçinde bulunduğumuz günlerde gazetelerde İsraillilerin izniyle Filistin güvenlik güçlerine Rus zırhlı araçlarının verileceği yazıldı. Aynı güvenlik güçlerine Amerikalıların Ürdün’de eğitim verdiği belirtiliyor. (23/07/2010 tarihli Milliyet)
O halde İsrail’in izniyle silahlandırılan, ABD tarafından eğitilen Filistinliler, kiminle mücadele edecek?
Biz biliyoruz ki; Pakistan’ın yardımıyla işgal edilen Afganistan’da da benzer bir süreç işliyor. Oradaki NATO kuvvetleri, Karzai’ye bağlı Afganlılardan yerel bir ordu oluşturup eğitim veriyor. Peki, bu ordu kiminle savaşıyor?
Tesadüfe bakın ki; Atlantik ötesi güçler Irak işgali sonrasında da yeni bir ordu kuruyor. Orduya Amerikalı ve İsrailli yetkililer teçhizat sağlıyor, eğitim veriyor, yetiştiriyor. Sadece K. Irak’ta 100 bini aştığı düşünülüyor. Acaba bu ordunun amacı ne olabilir?
15. yüzyılda Amerika kıtasındaki yerlilere medeniyet getirdiğini iddia eden beyaz adam 21. yüzyılda da barış ve özgürlük getirmeye devam ediyor. Onların çabalarının izaha muhtaç bir tarafı yok. Ama…
Acaba yanındaki zencileri tanıyabiliyor muyuz?
Beyaz adama bazı yerliler “papalagi” yani “göğü delen adam” diyorlardı. Çünkü uzaktan yelkenli gemiyle gelirlerken, yerliler bu beyaz yelkenliyi ufukta bir delik olarak gördüler. Beyaz adamın içinden çıkıp kendilerine geldiği bir delik... O yerlilere göre göğü delip geçmişti. (Göğü Delen Adam “Papalagi”, Ayrıntı yay. 1988, s. 64). Hatta bazı kaynaklarda onların tanrısal bir güce sahip olarak algılandığı aktarılır. Hele çiçek mikrobunun kendilerini kırıp geçirdiği halde İspanyolların sapasağlam kaldığını görmeleri dini inançlarını sarstı. Biraz da bu yüzden misyonerlerin etkisi altında kaldılar.Oysa hasta olan beyaz adamdı. Fakat yerlilerin bunu görecek idrakleri yoktu.
Amerika’ya medeniyet (!) götürenlerin keskin kılıçları, gürleyen topları, kocaman atları, artık bağışıklık kazandıkları çiçek mikropları ve yanlarında zencileri vardı. Bu durum yerliler için şaşkınlık vericiydi. Bütün bunları ilk defa görüyorlardı. (Bkz. Amerika’nın Soykırım Tarihi, David E. Stannard, Gelenek yay.). Hayranlıkla karışık bu şaşkınlık sonları oldu. Yerliler tarih oldular, zenciler uşak.
Yüzyıllar sonra Hindistan’a buharlı gemilerle geldiklerinde de halk şaşkına dönmüştü. (Teknolojinin Evrimi, George Basalla, Tübitak yay. s. 105). Acaba bu gemiler küreksiz ve yelkensiz nasıl gidiyordu. Gün geldi, Irak’a, Afganistan’a, Somali’ye Filistin’e uçak gemileriyle geldiler. Ve onlara şaşkınlıkla karışık hayranlık duyanların da itikatları sarsıldı. Kendilerinde var olan beyaz adama benzeme dürtüsüne engel olamadılar.
İşte ruh renklerini değişip zenci olanlar bunlardı.
Beyaz Adam’ın işi artık kolaydı. Gittiği her yerde kendileriyle savaşmayan hatta dostluk kurmaya çalışan, aslında aralarında bir çok benzerlik olduğunu iddia eden, onlara “iyi ki geldiniz” diyen bir zümre vardı. Her Robinson’a bir Cuma eşlik ediyordu.
Bir tarihçinin ifadesiyle Kızılderililer işgalcileri sadece “yalnız” bırakarak yenebilirlerdi. Anayurtlarıyla arasına okyanusların girdiği bir coğrafyada hammaddesiz, erzaksız ve yardımsız bırakılabilirlerdi. (Amerika’nın Soykırım Tarihi, David E. Stannard; Gelenek yay. s. 88). Ama onları yalnız bırakmadılar, yerlilerin açıklık ve cömertliği ile zencilerin saflığı onları yaşattı ama; kendi sonlarını getirdi.
Çağlar değiştiği halde ne yerliler ne zenciler ne de beyaz adam değişti. Sadece Batılılar artık zencileri Afrika‘dan getirmiyorlar. Gittikleri ülkelerden seçiyorlar. Yani yerli Cumalar imal ediliyor.
Onlar da kendilerini böylece daha beyaz hissediyorlar…
(Not: Yazıda kullanılan yerli ya da zenci kavramları kesinlikle ırksal anlam içermemektedir.)