Bizim 23 Nisan’dan anladığımız

Ulusal egemenliğimiz ilan edildiği ve bu ilanın, devlet ve milletin geleceği olan çocuklara armağan edildiği bayramı kutluyoruz. Allah razı olsun Atatürk. Allah, seni ayıktırsın Türk Milleti. Allah, seni korusun Türkiye Cumhuriyeti.

Bayramları kutlamak çok güzel. Ama daha güzel olması ve geleceğimizi aydınlatması için o bayramların ruhuna vakıf olmak lazım.

Bu bayram gününde en çok dile getirilen iki kelime: Ulus ve egemenlik. İşte bu iki kavramı anladığımız zaman 23 Nisan 1920'de ne yapıldığını ve bugün hangi noktada olduğumuzu anlayabiliriz.

Ulus eşittir millet nedir, sorusu hem Atatürkçülerin hem de siyasal İslamcılar hala farklı anlamlar yüklemeye çalıştığı bir başlıktır.

Oysa Atatürk özetle bu topraklar üzerinde yaşayan, Müslüman olan herkesin kardeş olduğunu, bir millet olduğunu ve o milletin adının da Türk Milleti olduğunu ısrarla vurgulamıştır ki, bu coğrafyada İslam temeli ve Türk Milleti üst kimliği ile bir bilek, bir yürek olalım, diye.

Diğer taraftan Osmanlı imparatorluğunun asli unsuru, kurucu ve güçlendirici gücü olan Türk Milleti ne hazindir ki sonraları Saray tarafından ötelenen bir unsur haline getirilmişti.

Özellikle Osmanlının son 2 yüzyılında başka inanç ve ırklara mensup insanlara bugünkü tabirler, 'her istediklerini verenler', Türk Milletini devlet yönetiminden, ekonomiden dışlamış, genç olanları asker yapmış, olmayanları da vergi aracı haline getirilmişti.

Egemenlik ve Osmanlı'da egemen kimdi?

Egemenlik kısaca devlet gücünün en üstün, sınırsız, mutlak, bölünmez ve devredilmez nitelikleri, mutlak hükümranlık yetkisine sahip olmasıdır.

Bu yetki, iç işlerinde yasaları koyma, uygulama ve yargılama gücünü; dış ilişkilerde ise bağımsız hareket etme ve diğer devletlerle eşit düzeyde ilişki kurma hakkını içerir.

Peki, Osmanlı'da egemen kimdi? Padişah. Saray'da yaşıyor ve insanlara, 'kullarım' diye hitap ediyor, sözü, kanundan kuvvetli kabul ediliyordu.  Öyle ki, Allah'ın hükmü karşısına hüküm koydukları halde, 'sen, kimsin' diyen bile olmuyordu.

Tabi duraklama, gerileme ve çöküş dönemlerinde Saray yine kendini tek egemen olarak zannediyordu. Daha doğrusu öyle zannetsin, isteniyordu.

Öyle ki, kendini tek egemen, hakim, kudretli gören padişahların hükümetlerinin çoğu Ermeni, Rum ve Yahudi kişilerden oluşuyordu.

Ekonomi de Yahudi bankerlerin, Fransa'nın, İngiltere'nin tam egemenliği vardı. Haliyle üretim, sanayi, ticaret, limanlar vs. bunların elindeydi. Ordunun komuta kademesinin çoğuna dini, dili, milliyeti başka komutanlar atamıştılar.

Ama Saray, kendini tek egemen zannediyor, insanları itaate mecbur kılmak için Saray fetvacıları ile dini kullanıyordu.

Ne hazindir ki, önce Mondros ardından Sevr'i imzalayan, ordusu dağıtılan, toprakları işgal edilen, tebaasının can, mal, namus güvenliğini sağlayamayan padişah hala kendisini egemen güç, iktidar sahibi zannediyor olmasıydı.

İşte bugün tarih değişti

849 yıl önce Sultan Alparslan, Cuma namazından sonra orduya taarruz emrini vererek Anadolu'nun kapılarını açmıştı.

849 yıl sonra Anadolu işgal edilmişti. Sultan Alparslan'ın yani atasının yolunda giden Gazi Mustafa Kemal, 23 Nisan 1920'de Meclis'in açılışından iki gün önce Anadolu'daki bütün askeri ve mülki makamlara talimat göndererek Meclis'in, Cuma namazının kılınmasını müteakip dualarla, tekbirlerle açılacağını bildirmiştir.

TBMM'nin bütün milletvekilleri, Cuma günü Hacı Bayramı Veli Camii'nde kılınan Cuma namazının ardından Kuran-ı Kerim okunarak, salât-ü selamlar getirilerek, Sakal-ı Şerif ve Sancak-ı Şerif'in bulunduğu daire ziyaret edilerek ve kurbanlar kesilerek Meclis'in açılışını gerçekleştirmişlerdir.

TBMM'nin açılmasıyla tabiri caizse Anadolu'nun tapusu aslına Türk Milletine geri dönmüş ve topyekün tam bağımsız türkiye için milletin egemenliği için resmi adım atılmış oluyordu.

Bizim 23 Nisan'dan anladığımız

"Kültürümüzde bayramlar birlik-bütünlüğün aynı zamanda milli şuurun perçinlendiği müstesna fırsatlardır…

Özellikle maddi manevi bir kuşatılmışlığın; ülkemizde, ciddi olumsuzlukların iç ve dış tehditlerin; bölgemizde ise işgallerin yaşandığı bir ortamda bayram, sevinçleri ve üzüntüleri beraberinde getirmektedir.

Ama şartlar ne olursa olsun, bu aziz millet, inancı-kültürü, milli ve manevi değerleri ile bütünleşip, asker-sivil, devlet-millet kaynaşarak tüm olumsuzlukları yenmeye kadirdir. Dün böyle olmuştur, bugün de böyle olacaktır. Yeter ki bizi biz yapan değerler etrafında birlik-bütünlük içerisinde kenetlenmesini bilelim...

Milli irade gerçekten bağımsızlığına kavuşmalı ve bu her türlü mali ve sosyal haklarla ete kemiğe bürünmelidir. Bizim 23 Nisan'dan anladığımız budur" sözleriyle Prof. Dr. Haydar Baş'ın hem geçmişe hem bugüne hem de geleceğe vurmuştur.

Ne diyordu Atatürk?

"Türklüğün unutulmuş büyük medeni vasfı ve büyük medeni kabiliyeti, bundan sonraki gelişmesi ile geleceğin yüksek medeniyet ufkunda yeni bir güneş gibi doğacaktır."

Bayramımız kutlu olsun