Toplumları var eden güç/ Turgut İZMİT

Yeryüzünde hiçbir insan diğerine benzemez. Fizik olarak geçerli olan bu kural idrak, inanç, duygu, karakter, akıl vs. özelliklerinin değişkenliği açısından da aynıdır. Bu yönüyle insanlar kendi hallerine bırakılsalardı ve onlara ortak müştereklerde birleşip birlikte hareket etme özelliği verilmemiş olsaydı,  herhalde bu dünyadaki insanlık tarihi çok kısa olurdu. Yani insanlar var olabilmek, varlıklarını devam ettirebilmek, güvenli ve huzurlu bir hayat yaşayabilmek için birbirlerine muhtaç olup, bu mecburiyet gereği olarak; aileler, kabileler, toplumlar şeklinde yaşamak durumundadırlar.Tarih boyunca İdrak, inanç, duygu, karakter, akıl olarak birbirlerine benzemeyen insanların birlikte hareket edebilmesi nasıl sağlanmıştır?Bunun tek cevabı vardır;Liderlerle...İster uhrevi bir seçilmişlik (peygamberler), ister güçlü olanın gücünü kullanarak (diktatörler), ister babadan oğula bir velayet (padişahlar, krallar), ister mevcudun bir sonrakini seçmesi (halifelik), ister çoğunluğun oylayıp seçmesi (demokrasi) ile olsun illa ki en küçüğünden en büyüğüne bütün toplumlarda bir lider olmuştur. Bugüne geldiğimizde birkaç istisna dışında dünyada lider seçimlerinin demokratik usullerle yapıldığını görüyoruz. Hatası ile sevabı ile şimdilik dünyada hakim olan siyasi model bu...Milletler verdikleri kararlarla geleceklerini değiştirebilecek olan bu liderleri seçerken nasıl hareket etmelidirler?Daha somut bir ifade ile yakın bir tarihte siyasi liderini seçecek halkımızın bu soruya cevabı nasıl olmalıdır?Toplum psikolojisi üzerine uzman olan derin güçlere rağmen, psikolojik yönlendirme ve kendi istediklerini topluma onaylatma çabasında olanlara karşı, topluma sahip çıkmak ve bu oyunları bozmak mümkün olabilecek midir?Millet olarak balık hafızasına sahip olduğumuz söylenir. Bu toprakların havasından mı, suyundan mı, yoksa insanımızın saf, temiz karakter yapısından mı, bilinmez yakın tarihimizi çok çabuk unutuyoruz. Uzak tarihimizi zaten bilen, yok denecek kadar az. Oysa hep söylenir ya tarih tekerrürden ibarettir. Tarihte yaşadığımız ve bizleri felaketlere sürüklemiş entrikalar nerdeyse aynen tekrarlanır da bizler hala bunları görmezden geliriz.İşte burada toplum psikologlarına şapka çıkarmak gerekiyor sanırım. İnsanları, (öleceklerini bile bile uçurumdan atlayan koyunlar misali) uçma vaadi ile uçurumdan atlatabilme becerileri geliştirmişler. Bunun farkında olan siyasiler de dışarıdaki bu güç odakları ve içerideki uzantıları ile birlikte hareket edebilmenin yarışı içinde oluyorlar. Millet adına ne acı bir durum... İktidarı bu yolla edinmiş siyasilerin artık o güçlerin emrinden çıkabilme imkanları kalmıyor. Hani uçak alımı yaptığımız ABD, sattığı uçakların elektronik sistemlerini kontrol altında tutması gibi. İlerde kendileriyle veya kendilerinin istemedikleri ile bir çatışma olursa ve bu uçaklar kullanılırsa etkisiz hale getirebileceklerdir. Aynı davranışı siyasi destek sonrasında da niye yapmasınlar ki...  Bu işin sonucunda bizi neyin beklediğini de Atatürk'ün gençliğe hitabından okuyalım;"Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde iktidara sahip olanlar gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri şahsi menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir". Yüzyıllardır 16 devlet kuran atalarımızın bize miras olarak bıraktığı bu topraklarda kıyamete kadar huzur içinde yaşamayı başarabilecek miyiz? Belki de bu sorunun cevabını yakın bir zamanda seçeceğimiz siyasiler belirleyecek. Çünkü ülkenin getirildiği dar boğazın kritik noktasında millet olarak vereceğimiz karar, çöküşün veya şahlanışın atlama taşı olacaktır.  Kaderimiz bizim elimizde, tarih sayfalarında bizim için ya vatanına, milletine, dinine sahip çıkmışlar yazacak, ya da tersi. Belki içimizden bazıları ileride kötü anılmamak için var güçleri ile mücadele vermiş olacaklar ama ilahi kanun o ki; Kurunun yanında yaş da yanarmış.