Tarımda dünya Mersin'e biz tersine gidiyoruz

IMF, AB ve ABD güdümlü Türkiye, elindeki bütün avantajları dezavantaja çeviriyor. Türkiye'nin en büyük avantajlarından birisi de hiç şüphesiz ki, verimli tarım arazilerine ve tarıma uygun hava şartlarına sahip olmasıdır.Tabii, güdümlü ve taşeron politikalar sebebiyle, yerin altında hazır vaziyette duran zenginliklerini bile değerlendiremeyen, hatta peşkeş çeken Türkiye'nin emek ve alın teri gerektiren tarımsal üretime gerektiği kadar ilgi göstermesi beklenemez.Dünyada tarımsal üretim son bir iki yıl içinde çok önem kazandı. Fakat bu dönem zarfında bir tarım ülkesi olan Türkiye'de üretimde ciddi düşüşler yaşandı.Adeta dünya Mersin'e giderken, biz tersine gittik.Dünyada tarımın bel kemiği olan hububatta üretim rekorları kırılıyor. Önümüzdeki dönemde dünya hububat üretiminin 1 milyar 749 milyon ton olacağı tahmin ediliyor.Dünya tarıma hızla yatırım yapıyor. Tarım küresel bazda daha stratejik bir konuma yerleşti. Ülkeler küresel ısınma endişesiyle tarıma yatırımlarını artırırken, diğer taraftan da tarım ürünleri enerji hammaddesi olarak da kullanılmaya başlandı.Bir de ABD mortgage krizi neticesinde, borsa-faiz-döviz üçlüsünden para kazanma konusunda önleri tıkanan küresel finans çevreleri tarım ürünlerini stoklayarak kolay para kazanma eğilimine girdiler.Tarım ürünleri artık sadece yenilip içilen maddeler değil, borsa aracı olmuştu.Tabi bu durum başka tehlikeleri de beraberinde getirdi.Örneğin hububat üzerinden para kazanmak isteyen spekülatörler, hububat üretimini de kontrolleri altına almak istediler. Eğer kontrolleri dışında piyasaya hububat sürülürse, fiyatlarla oynayamazlar, astronomik karlar elde edemezler.Küresel güçlerin tarım ürünlerini merceğe almasının en büyük nedenlerinden birisi de ülkeleri daha kolay sömürebilmektir.Kendisine yeten tarım ürünleri yetiştiren bir ülkeyi kontrol edebilmek, sömürebilmek, işgal edebilmek mümkün değildir.Bu sebeple küresel güçlerin ekonomik tetikçiliğini yapan IMF ve benzerleri, hedefledikleri ülkelerin tarım üretimlerine balta vurmaya çalışmışlardır.Örneğin Somali, Bangladeş, Brezilya?Bu ülkeler IMF'den tavsiye almaya başladıktan sonra, önceleri en temel tarım ürünlerinde ithalatçı konumuna gelmişler, ardından da tamamen aç ve yoksul kalmışlardır.Örneğin Türkiye?Osmanlı'dan kalan borçları tarımsal üretimle kapatan Türkiye, bugün tarımda dış açık vermektedir, en temel ürünlerini ithal etmektedir.TÜİK'in tahminlerine göre, önümüzdeki dönemde buğdayda normal üretime göre yüzde 11.3'lük, arpada ise yüzde 37.6'lık bir azalma öngörülmektedir.Her karış toprağından bereket fışkıran, tatlı sularının üçte birini bile kullanmayan Türkiye'de buğday, arpa, mısır, ayçiçeği, pirinç gibi rahatlıkla yetiştirebileceğimiz ürünleri ithal ediyoruz.Türkiye sadece tarımla kâinatın zirvesine oturabilecek potansiyele sahiptir, ama işini bilen ve milletinden icazetini alan bir liderle ancak buna ulaşılabilir. Eğer gerçekten bir elimiz yağda, bir elimiz balda olmak istiyorsak, dünyada yolsuzluklarımızla değil, ekonomimizle, üretimimizle, dürüstlüğümüzle, kuşatıcılığımızla gündem olmak istiyorsak tek çözüm vardır: Milli Ekonomi Modeli ve sahibi Prof. Dr. Haydar Baş'ı iktidara getirmek.