İmam Hasan’ın savaş emri vermesi-II

(dünden devam…)

İmam Hasan evinden ayrılarak minbere çıktı. Allah'a hamd ü senâdan sonra şöyle dedi: "İmdi! Yüce Allah cihadı kullarına farz kıldı. Ve onu 'istenmeyen bir iş' olarak adlandırdı. Sonra cihada çıkan mü'minlere 'sabredin hiç şüphesiz Allah sabredenlerle beraberdir' dedi. (Sulh-u İmami'l Hasan, s.65).

Ey insanlar! Hoşunuza gitmeyen durumlara karşı sabretmedikçe isteklerinizi elde edemezsiniz. Aldığım habere göre Muaviye üzerine yürümeye karar verdiğimiz yolunda bir haber almış ve bunun için harekete geçmiştir. Allah'ın rahmeti üzerinize olsun. Nuhayle'de karargâhınıza çıkın." Kaynaklarda beyan edildiği üzere, imamın bu çağrısına cemaat suskunlukla cevap verdi ve kimseden bir ses çıkmadı. (Ayanu'ş-Şia, c.4, s.19).

Tarihçiler bu olayı şöyle yazmıştır: "Bunun üzerine herkes sustu. Hiç kimseden çıt çıkmadı ve hiç kimse Hz. Hasan'a cevap vermedi." (Razi Ali Yasin, Hz. Hasan'ın Barışı, s.120).

Kûfe halkı bu şekilde Peygamber torununa karşı iki yüzlü bir tavır takınmış oluyordu. Hz. Hasan'ın ve Ehl-i Beyt'in yarenlerinden Adiyy b. Hatem ayağa kalkarak şöyle dedi: "Ben Hatem'in oğluyum. Subhanallah, hayret doğrusu! Ne çirkin bir durum bu! İmamınıza, Peygamberinizin kızının oğlunun çağrısına cevap vermiyor musunuz? Dilleri rahat zamanlarda pabuç gibi (keskin kılıç gibi) fakat iş ciddiye binince tilkiler gibi oradan oraya kaçan (hile yapıp yan çizen) mısır hatipleri nerede? Allah'ın gazabından korkmuyor musunuz? Bu davranışınızın ayıbını ve utancını hiç düşünmüyor musunuz?"

Ardından İmam Hasan'a dönerek şöyle dedi: "Allah seni doğru istikametlere yöneltsin. Beni istenmeyen durumlardan uzak tutsun. Seni girişi ve çıkışı övülen sonuçlara muvaffak kılsın. Konuşmanı duyduk. Emrine kilitlendik. Seni işittik. Ve söylediklerinle görüşlerinde sana itaat ettik. Şimdi bu yüzüm karargâhıma dönüktür. Oraya gidiyorum. Kim bana katılmak isterse peşimden gelsin…"

Adiyy bu sözleri söyledikten sonra yerinden kalkıp hareket etti. Ve mescidden çıktı. Binek hayvanı kapıda idi. Sırtına atladı. Ve Nuhayle'ye doğru ilerledi. Kölesine, kendisine lazım olacak şeyleri arkasından getirmesini söyledi. Adiyy b. Hatem halkın içinden çıkan ilk asker olmuştu." (Ayanu'ş-Şia, c.4, s.19, 20).

Bu arada Kays b. Sa'd b. Ubade el-Ensarî, Ma'kıl b. Kays erRiyahî ve Ziyad b. Sa'saa et-Teymî ayağa kalkarak halkı kınadılar, azarladılar, ardından savaşa teşvik ettiler. Ve İmam Hasan'a tıpkı Adiyy b. Hatem gibi olumlu cevap ve kabul etme içerikli sözler söylediler. İmam da onlara şu karşılığı verdi: "Allah'ın rahmeti üzerinize olsun. Doğru konuştunuz. Öteden beri sizin iyi niyetli, vefakâr, kabul edici, gerçek sevgi besleyen kişiler olduğunuzu biliyorum. Allah sizi hayırla ödüllendirsin." (Ayanu'ş-Şia, c.4, s.29). 

(devam edecek…)