Büyük devlet olmak istiyorsanız, rizikoyu göze almalısınız

Kime müttefik olduğunuz sorusunun cevabı aslında o kadar da cevabını içinde barındıran bir sorudur. Barışın istisna  savaşlarınsa genelleme olduğu bir dünyada ülkelerin kendilerine ilelebet müttefik (bizde çokça kullanılan adıyla dost) ülke bulması romantik bir hayalden öte bir şey değildir. Çünkü; devletler arası münasebetler dostluklar üzerine değil çıkarlar üzerine inşa edilmektedir/edilmelidir. Dolayısıyla; çok samimi dost olduğunuz ABD ile mesela Irak'ta çıkarlarınız çatışıyorsa  çatışmayı göze alabilmelisiniz. (Bazen savaşın lafı bile karşınızdakine büyük bir yaptırım gücü oluşturabilir çünkü). Zaten; çıkarınız için çatışmayı göze alamıyorsanız baştan figüran olmayı kabullenmişsiniz demektir.Eğer rol dağıtmayı değil almayı istemişseniz bazen şansın yüzünüze gülme ihtimali doğar ve yardımcı aktör konumuna gelebilirsiniz ve bu sizin için olabilecek en iyi şey gibi görünebilir. Tüm bu söylediklerimi sıradan, yeni bitme bir ülke için söylüyorsanız gerçektende yardımcı aktörlük iyi bir sonuçtur. Ama Türkiye gibi devasa bir ülkeden ve potansiyelden bahsediyorsanız emin olun yetersiz bir sonuçtur.Bir koyup beş almak yerine bir koyup bir almaya razı olmaktır bu. "Yeni Ortadoğu Projesi"nde şimdilik Türkiye'ye figüranla yardımcı rol arası bir rol verildiğini düşünüyorum. Hedefteki ülkelerin bir bir devreden çıkarılmasıyla bu rol sona erecek ve sahne bizde kurulacaktır.Yeni Genelkurmay Başkanımızın Türkiye'nin kendine inanması ve güvenmesi yolunda ki açıklaması dikkate şayandır. Nerdeyse ABD mandasını isteyecek soysuzların cirit attığı bir zamanda bu açıklamanın altını çizin. Rahatsız olacak satılmışlar mutlaka olacaktır ama "yüreklerin toplu atmaya başladığı" bir dönemin kapısını açabilecek ve bizi umutlandıran bu sözün yediden yetmişe her insanımızın içinde kök salması lazımdır.   Ne diyelim bu vatan için bir tuğla bile  koyan herkesin Allah yardımcıları olsun.