Alimlerle zalimlerin fetvaları

Dini savaşlarda, silâhlarla birlikte fetvalar da etkin rol oynamıştır. Asırlarca, İslâm topraklarına çekirge sürüleri gibi saldıran, Haçlı seferleri düzenleyen Hıristiyanların tek meşru dayanağı din adamlarının verdikleri fetvalardı. Bu tarihi gerçek, günümüzde de aynı şekilde geçerlidir. En son örnek, 'Hahamlar Şurası'nın, İsrail ordusunun Filistin ve Lübnan'da sivilleri, kadınları ve çocukları öldürebileceğine dair verdiği fetvadır. Yahudiliği ve Muharref Tevrat'ı azıcık bilenler, bu fetvaya şaşırmazlar. Çünkü Muharref Tevrat'ta, katliamların, işkencelerin nasıl yapılacağı ayrıntılı olarak anlatılmakta ve hatta "sana kulluk etmeyen millet ve ülke yok olacaktır" (İşaya, 60/12) denilmektedir. İsrail Başbakanı Ehud Olmert, bu hükme dayanarak, bütün dünyanın gözü önünde şöyle demiştir: "Bizden nefret edenleri bitireceğiz". Katliam, zulüm, işkence konusunda Hıristiyanlarla Yahudiler arasında hiçbir fark yoktur. ABD'de, Afganistan ve Irak'ın işgalinden sonra,  Hıristiyanların Haçlı seferlerinde yaptıkları katliamları anlatan filmler sahneye konuluyor ve ilânlarla halkın izlemesi sağlanıyor. Amaç, halka şu görüşleri telkin etmektir: "Bakınız, atalarımız haklı olduğu için Tanrı onları destekledi ve bu katliamları yaptılar.  Bugün  Müslüman ülkelerde bizim yaptığımız katliamlar da bunların bir devamıdır, yani Tanrı'nın emridir".  Onun içindir ki, Afganistan ve Irak'ta yapılan katliam ve işkenceleri, istisnai bir durum olarak görmek çok yanlıştır. Bunlar, emir-komuta zinciri içerisinde gerçekleşen olaylardır. Nitekim, ABD askerleri mahkemede verdikleri ifadelerde Irak'ta sivillere uyguladıkları katliam ve işkenceleri üstlerinden emir alarak yaptıklarını itiraf etmişlerdir. Hıristiyan ve Yahudiler için bu fetvalar ve bu olaylar,  gayet normal ve makuldür. Esas ilginç olan Müslüman alimlerle zalimlerin fetvalarıdır. Türk milleti bunu en canlı, en acıklı olarak İstiklâl Mücadelesi'nde yaşamıştır. Tabiri caizse, İstiklal Mücadelesi'nde, önce fetvalar savaştı.  Teal-i  İslâm Cemiyeti, Anadolu'da başlayan Milli Mücalede hareketini eşkıya hareketi, Mustafa Kemal'i de baş şaki ilân eden bir fetva yayındı. (Bkz. Prof. Dr. Ali Sarıkoyuncu, Atatürk-Din ve Din Adamları, s. 122-123). Başta Mustafa Kemal olmak üzere Milli Mücadele'nin önde gelenleri için 'katli vaciptir' fetvası verenlere karşı, Ankara müftüsü Mehmet Rıfat Efendi (Börekçi) ve arkadaşları da Milli Mücadele'nin meşru olduğuna dair fetva hazırladılar. (Bkz. A.g.e., s.163).Aynı durum, bugün de söz konusudur. Meselâ,  Pakistan'da Sünni ve Şii alimler şöyle bir fetva yayınladılar: " ABD ve İsrail'e yardım etmek, desteklemek, yanlarında yer almak, küfre hizmettir". Dahası, bu alimler, ABD ve İsrail ile mücadele etmenin dinimizin emri olduğunu da ifade ediyorlar. Diyorlar ki: "İslâm topraklarının bir karışına bile tecavüz vaki olunca, saldırıyı püskürtüp düşmanı oradan temizlemek Müslümanlara vacip olur. Şayet komşu ülkeler düşmanı oradan uzaklaştırma gücüne sahip iseler, bunu yapmaları farz-ı ayndır. Onların gücü buna yeterli değilse, bu sefer onlara komşu olanların savaşa katılmaları farz olur. Ama düşmanın kovulması için bütün Müslümanların savaşa girmeleri gerekiyorsa, bu defa da, hepsinin savaşa katılması farz-ı ayn hükmündedir". Bu fetvaya karşı Suudi Arabistanlı Abdullah b. Cabir de, İsrail'e karşı direnen Hamas ve Hizbullah'ın desteklenmemesi ve kınanması yönünde bir fetva verdi. Amerikan Beyrut Üniversitesi öğretim üyelerinden Charles Harb, Abdullah b. Cabir'den daha insaflı. O, Hamas ve Hizbullah'ın direnişinin meşru olduğunu söylüyor ve şu iddiayı ileri sürüyor: İsrail saldırısı, Suudi Arabistan, Mısır, Ürdün, ABD ve İsrail tarafından gizli bir anlaşma sonucu gerçekleşmiştir.  Charles Harb'ın bu iddiasını, Vehhabi Abdullah b. Cabir'in fetvası, sizce  doğrulamıyor mu? Netice-i kelâm,  "biz demokratik ve laik bir ülkede yaşıyoruz, fetvalar bizi bağlamaz" desek bile, fetvaların dışına çıkamıyoruz. Öyleyse, hangi fetvanın tarafında yer aldığımıza dikkat etmek zorundayız.