Tiyatral bir borç hikayesi

-Müjde hanım! Müjde!

-Hayrola bey! Ne bu sevinç?

-Müjde hanım! Borç para buldum! Hem de uzuuuuun vadeli.

-Kimden buldun bey!

-Komşumuz Agop var ya? Ondan.

-Agop kimseye babasının hayrına borç vermeeez, hem de uzuuun vadeli asla!

-Buldum işte.

-Peki nasıl oldu?

-Parayı sadece borçlara vermek şartıyla verdi. Yemeğe, içmeye, giyinip kuşanmaya harcamak yok. Aldığımız borcun tamamını Salamo'ya olan borcumuza vereceğiz.

-Eee, bunda sevinecek ne var bey!?

-Niye hanım? Bak ne güzle borç ödeyeceğiz.

-Senin kime borcun var efendi? Salamo'ya. Salamo kim? Agop'un kardeşi. Senin anlayacağın, Agop, bir cebinden çıkartıp diğerine koydu parasını yani.

-Olsun, o da bir iş sayılır hani! Hem de bu zamanda.

-Sayılır sayılmasına da, senin benim için değil, Agop için bir iştir o. Zaten ona faizle borcun vardı. Şimdi tekrar faizle borç verdi sana. Şimdi verdiği borç para, eski borcun faizine bile yetmiyor. Peki biz ne yiyeceğiz? Ne giyip ne kuşanacağız?

-Gene borç bulacağım.

-Hadi buldun diyelim, peki bu borçları kim ödeyecek?

-Kim öderse ödesin.

Biz şunun şurasında,

bilemedin ekonomi şûrasında,

hadi olsun 2020'nin aşûrasında, ölüp gideceğiz. Kefenimizi çalsalar kaç para eder? Ben zaten vasiyet ettim. Ölünce altından olan dişlerimi söküp, kahveciye olan borcuma verecekler. Bilirsin kumar borcu namus borcudur. Bana namussuz denmesine asla razı olmam.

-Yani sen şimdi çoluk çocuğu mu borçlandırıyorsun?

-Ne var bunda? Onlar da borç bulsun, çocukları ödesin. Hani adam yazmıştı ya lokantasının camına:

"Sen ye, deden ödesin."

-İyi de, fıkra o kadar değil, devamı var. Adam; nasıl olsa dedem ödeyecek deyip dalmış lokantaya. Tıka basa doldurmuş mideyi. Tam çıkacakken yapışmış yakasına lokantacı. Hani ben yiyince dedem ödeyecekti deyip itiraz etmiş müşteri. Sus demiş lokantacı ve eklemiş. Biz senden torununun borcunu istiyoruz. Yani senin bu kafanla kaç göbek torunlarımız borçlanıyor, biliyor musun? Öyle kapı kapı dolaşıp borç dileneceğine çalışsan daha iyi olmaz mı efendi?

-Aman hanım, böyle gelmiş, böyle gider. Ben benden öncekilerin yolundan gidiyorum. Benden sonrakiler çalışsın...