Taş kesilen kalpler su fışkıran taşlar

Yaratıcı tarafından insan soyuna gönderilen son mesaj olan Kur'an, eğer bir dağa indirilmiş olsaydı, dağın sabitliğine, sağlamlığına ve devasa görüntüsüne rağmen paramparça olacağını yine biz hayat kitabımızdan öğreniyoruz:
"Biz bu Kur'an'ı bir dağın üzerine indirseydik her halde Sen onu Allah korkusundan başını eğmiş çatlamış görürdün, o temsiller yok mu işte Biz onları insanlar için yapıyoruz gerek ki tefekkür ederler." (Haşr: 21).
Bu ayetin tefsiri sadedinde Elmalılı tefsirinden biz şunları okuyoruz:
"Biz bu Kur'ân'ı yani iman ile okunup amel edilmesi için indirmiş olduğumuz bu büyük, şanlı Kur'ân'ı Biz Azimü'ş-şân (şânı yüce olan) eğer bir dağın üzerine indirseydik herhalde sen onu, o dağı Allah korkusundan çatlayarak başını eğmiş görürdün, o kaskatı dağ, o derece müteessir olur ve Allah'ın emirlerine saygı ile çatlayıncaya kadar itaat edip secdelere kapanırdı. Fakat Ahzâb Sûresi'nin sonunda bulunan 'Biz emaneti, göklere, yere ve dağlara teklif ettik.' (Ahzâb, 33/72) âyetinde geçtiği üzere, gökler, yer ve dağlar ilk teklifte emanetin ağırlığından yılarak yüklenmekten çekinmişti de onu, insan yüklenmişti. Bundan dolayı kitab indirilmesine dağların ne kabiliyetleri vardır, ne de ihtiyaçları, ihtiyaç insanlarındır. Onun için Kur'ân da, bir dağ üzerine indirilmedi, insanlar için Hz. Muhammed (s.a.v)'in kalbine indirildi. Hem öyle beliğ ve tesirli bir suretle indirildi ki, faraza büyük bir dağ üzerine indirilmiş ve dağa öyle bir şuur verilmiş olsaydı, göğe doğru başkaldırmakta bulunan o ulu dağ, bütün katılığına rağmen Allah korkusu altında her türlü itaatsızlığı bir kenara atarak çatlayıncaya kadar İlâhî emirlere boyun eğer ve son derece etkilenirdi. Binaenaleyh akıl ve şuur kabiliyyeti ile emaneti yüklenen bir taraftan cehennem ateşi, diğer taraftan cennet nimetleriyle kuşatılmış, istikbale doğru gitmekte olan insanların bundan daha fazla etkilenmesi ve uyanık olmaları gerekirken, o çok zalim ve çok cahil insanlar bundan müteessir olmuyor ve Allah'a saygı duymuyorlar, ayrıca Allah'ın hukukunu, nefislerinin vazife ve istikbalini unutmuş, iyilik ve kurtuluş yollarını düşünmez olmuşlardır. Zemahşeri ve Ebu Hayyân'ın da içinde bulunduğu birçok müfessire göre söz konusu bu âyet de, (Ahzâb, 33/72) âyeti gibi temsil kabilindendir. Maksadı, insanların kalblerindeki katılık ve etkisizliğe karşı onları uyarmaktır. Nitekim şöyle buyurulması da buna işaret etmektedir. Ve işte bu meseller, yani gerek bu âyet ve bu sûredeki ve gerek Kur'ân'ın diğer yerlerindeki bu çeşit temsiller yahut da mübtedâ, haber olduğuna göre, bunlar, birtakım temsillerdir. Veya ibret alınması için daima hatırda tutulacak ve dilden düşürülmeyecek misallerdir ki, biz onları insanlar için yapıyoruz. İnsanların düşünüp istifade etmeleri için meydana getiriyor ve tasvir ediyoruz. Düşünsünler diye, yani hissî örneklerden, fikrî ve makul mânâlara geçip geçmiş ve geleceklerini düşünsünler, Allah'ın büyüklüğünü ve kudretini anlayarak yarın için ona göre hazırlanıp korunsunlar diye. Fikir, görgü ve bilgileri bir tertibe koyup bildiğinden bilmediğini anlamak, sonu önceye bağlamak demektir. Görülüyor ki, bu âyeti, sûrenin baş tarafında yer alan âyetin mânâ yönünden tamamlamaktadır?"
Yüce Yaratıcının uyarıları ve müjdeleri karşısında umursamaz, vurdum duymaz, kılı kıpırdamaz tavırlar sergileyen insan, katılıkta, sertlikte taş ve toprak yığını olan dağdan daha kaskatı bir vaziyet almış demektir.
Çünkü taş bile boyun eğiyor, parçalanıyor, çatlıyor ve bağrından sular fışkırıyor:
"Sonra bunun ardından kalpleriniz yine katılaştı, taş gibi, hatta daha da katı oldu. Nitekim öyle taşlar var ki, içinden ırmaklar fışkırır. Yine öyle taşlar var ki, çatlarlar da böylece bağırlarından su çıkar. Yine öyle taşlar var ki, Allah korkusu ile dağlardan yuvarlanıp aşağı inerler. Allah yaptıklarınızdan asla gafil değildir." (Bakara: 74).
Genelde tüm insanlığın özelde ise Müslümanların etraflarında gelişen olaylar, işlenen cinayetler, sergilenen vahşetler karşısında takındıkları umursamaz, vurdumduymaz tavırları düşünerek okursak Bakara 74'ü daha iyi anlarız.
Bir yanda bağrından su fışkıran taşlar diğer yanda da taş gibi kaskatı kalp taşıyan insanlar?
Bize inen son mesaj karşısındaki olumsuz tavrımızı olumluya çevirmezsek, anlayıp yaşamaya yönelik bir seferberlik başlatmazsak ve başlatamazsak eğer, ne yazık ki kalpler taşlaşmaya devam edecektir.