Tahriki, siyasette değil ekonomide yapın

Siyasi, sosyal ve ahlaki alanlarda olduğu gibi ekonomik alanda da ülkemiz çalkalanıyor. İlginçtir! Bu çalkalanma vatandaşa salıncakta sallanma hissi veriyor olacak ki, uykusundan uyanmamakta ısrar ediyor.
Saray ve hükümet bunun farkında. Teşvik paketleri açıklıyorlar. Allah ve Resulünün lanetlediği, 'bana savaş açarsınız' dediği faizden medet umuyorlar. Nasıl ummasınlar ki, 10 yıl önce 'faiz bir dünya gerçeğidir' diyerek bütün manevi zincirleri koparıp, kapitalizme teslim olmuşlardı. Haliyle dermanı da oradan arıyorlar.
Ülkemiz çalkalanıyor, dedik. Doğuda bitirilmeyen bir savaş var mı? Var. Her gün şehitler veriyor muyuz? Veriyoruz. Güneydoğumuzda bizim olmayan, bizimle alakası olmayan bir savaşa ülkemiz sokuldu mu? Sokuldu. Şehitler veriyor muyuz? Veriyoruz.
Kamuda herkes birbirine şüpheli gözle bakıyor mu? Bakıyor. İş dünyasında, 'bugün bizim şirkete baskın olacak' korkusu yaşanıyor mu? Yaşanıyor. Sokakta adı konulamayan bir korku, bir öfke, bir nefret var mı? Var. Bu öfke ve nefret, insanımızı bir anda katil yapıyor mu? Yapıyor. Kısaca devlet de hasta, millet de hasta.    
Hükümet bu tabloyu görüyor ve vatandaşın gazını almak için teşvik paketleri açıklıyor. Bu aynen, ağlayan çocuğa lolipop vermeye de değil uzatmaya benzer. Açıklanan teşvik paketlerine ve kendi halinize bakın! Eğer yandaş ve sağlamsanız alma şansınız yüksek. Değilseniz, uçak pilotu olmak sizin için daha kolay.
Diğer taraftan çare faize (bankalara) sarılıyorlar. Kartlarınızla karnınızı doyurun. Ödeyemezseniz 36, 48, 60, 72 aya böldürün (tabi faiz bindirerek) hayatınız boyunca borçlu yaşayın, diyorlar.
Oysa ekonominin canlanması için teşvik değil tahrik gerekli. Nasıl mı? Para ile. Paranın bir tahrik unsuru olduğunu ekonomi literatürüne sokan Prof. Dr. Haydar Baş'tır. Bugün ülkemiz ve dünya piyasalarının en önemli sorunlarından biri nedir? Piyasada paranın olmaması ve paranın belli ellerde toplanması.
Sayın Baş buna 'hayır', diyor. Para piyasada daha doğrusu vatandaşın cebinde olacak ki çark dönsün. Sayın Baş'ın sorduğu bir soru var; "Bugün dünyada üretim sıkıntısı var mı?" Yok. Sıkıntı nedir? Tüketim. Bu sıkıntıyı gidermek için ne lazım? Para.
Kapitalizmin pençesindeki AKP iktidarları, emekliyi her zaman ekonomi üzerinde bir yük olarak gördü. Artı geçen hafta Sayın Bakan, kamuda bir kişinin yapacağı işi birden fazla kişinin yaptığını ve bunun ekonomiye yük olduğunu açıkladı.
Oysa Sayın Baş, emeklileri ekonomi için bir kaynak olarak görüyor. Devletin istihdam alanları yaratması gerektiğini ifade ediyor. Kısaca Sayın Baş, devlet baba olmalı. Her bireyin bütün temel ihtiyaçlarını karşılaması gerektiğini vurgulayıp, bunun nasıl olacağını MEM ve sosyal devlet projeleri ile anlatıyor.
Anlayan var mı? Türkiye'de yok. Prof. Dr. Haydar Baş'ın son yazı ve açıklamalarında bu duruma hem üzülmüş, hem de celallenmiş olduğunu hissediyorum.
"Dünya benim peşimden koşuyor. 4 milyar insan (BRICS ülkeleri) benim tezimi uyguluyor, hayat buluyor. Ama benim milletim bana sırtını dönüyor." diyor.
Sayın Baş yüzde yüz haklı. Hesap ortada, kitap ortada, Sayın Baş'ın eli ortada. O eli tutmayan siyaset ve millette ortada. Bu tablonun aklen bir izahı yok. Kalben şunu söyleyebilirim; Milletimiz senelerdir faiz batağına yani harama bulaştırıldığı helal ağır geliyor.
* * *
Ekonomide tahrik dedik ama ülkemizdeki siyaset, tahriki sosyal alanda yapma ısrarını sürdürüyor. Milletimiz tahrik ediliyor.
Geçen hafta Sayın Cumhurbaşkanının Lozan ile ilgili açıklamaları bir hafta boyunca konuşuldu, tartışıldı. Yani tahrik zirveye doğru çıktı.
Oysa hiç konuşmaya, tartışmaya gerek yoktu. Neden mi? Anlatayım:
Sayın Erdoğan, 2003 yılında Lozan'ın bir siyasi zafer ve Cumhuriyetin temeli olarak tariflendiriyor. 2006 yılında bağımsızlık ve egemenliğimizin tescili şeklinde yorumluyor.
2007 yılında da Türk Milletinin tescilidir, derken 2009 yılında da aynı mealde Lozan'ı bir zafer olarak anlatıp, Atatürk ve İnönü'ye rahmet diliyor.
2013 ve 2014 yıllarında da Lozan'ın büyük bir zafer olduğunu tekrarlıyor. 2015'te de aynı vurguyu yapıyor.
Ve 2016. 15 Temmuz darbe girişimini milletimiz engellemiş. Saray ve hükümetten peş peşe Cumhuriyet değerlerine, kazanımlarına övgüler yağıyor.
24 Temmuz Lozan zaferinin yıldönümünde bir kez daha Lozan'ın ne büyük bir zafer olduğunu uzun uzun anlatıyor. 
Şimdi ise "Tarihte bize ne yaptılar. 1920'de bize Sevr-i gösterdiler. 1923'te bizi Lozan'a razı ettiler. Birileri de bize Lozan'ı zafer diye yutturmaya çalıştı" diyor.
Tek diyeceğim şey; "Sayın Cumhurbaşkanım! İyi misiniz!"