Peygamberlerin en üstünü

Peygamber Efendimiz, peygamberlerin en üstünü ve sonuncusudur. Allah-u Teala'nın yarattığı varlıkların en şereflisi Efendimiz Muhammed Aleyhisselam'dır. Her şey O'nun hürmetine yaratılmış, O Allah-u Teala'nın resûlü ve son peygamberidir. Yüce Rabbimiz bütün peygamberlere ismi ile hitap ederken, O'na, "Habibim/Sevgilim" demiştir. Nitekim Allah-u Teala bir hadis-i kudside, "Sen olmasaydın hiçbir şeyi yaratmazdım'' buyurmuştur. Allah-u Teala kullarına razı olduğu ve beğendiği yolu göstermek için zaman zaman peygamberler göndermiştir. Muhammed Aleyhisselam'ı da son peygamber olarak bütün insanlara ve cinlere göndermiştir. Her peygamber kendi zamanında, kendi mekanında, kendi kavminden her bakımdan üstündür. Efendimiz (s.a.a.) ise her zamanda, her memlekette yani dünya yaratıldığı günden kıyamet kopuncaya kadar, gelmiş ve gelecek bütün varlıkların her bakımdan en üstünüdür. Hiç kimse hiçbir bakımdan O'nun üstünde değildir.Allah-ü Teala her şeyden önce Efendimizin (s.a.a.) nurunu yaratmıştır. Ashab-ı Kiram'dan Abdullah bin Cabir (r.a.), "Ya Resûllallah! Allah-u Teala her şeyden önce neyi yaratmıştır, bana söyler misin?'' deyince, Sevgili Peygamberimiz şöyle buyurdu:' "Her şeyden evvel senin peygamberinin yani Benim nurumu Kendi nurundan yarattı. O zaman ne Levh, ne Kalem, ne Cennet, ne Cehennem, ne melek, ne sema, ne arz, ne güneş, ne ay, ne insan, ne de cin vardı." Efendimizi (s.a.a.) sevmek, bütün Müslümanlara farz-ı ayndır. O'nun sevgisi bir gönüle yerleşirse, İslamiyet'i yaşama, imanın ve İslam'ın tadına, doyulmaz zevkine ermek ne kadar kolay olur. Bu sevgi İki Cihanın Efendisine tam uymaya sebeptir. Bu sevgiyle Allah-u Teala'nın, Habibine ikram ettiği sonsuz ve tarife sığmaz nimetlere ve bereketlere kavuşmakla şereflenilir.  Ahirette cehennemden kurtulmak, yalnız Efendimize (s.a.a.) tâbi olanlara mahsustur. Dünyada yapılan hayır ve hasenat, yani bütün iyilikler, bütün haller ve bütün ilimler Resûlullahın yolunda bulunmak şartı ile, ahirette işe yarar. Allah-u Teala'nın Sevgili Peygamberine tâbi olmayanların yaptığı her iyilik, dünyada kalır ve ahiretin harap olmasına sebep olur. Son olarak, iki cihanda da saadete kavuşmanın tek yolu Efendimize (s.a.a.) tâbi olmaktır. O'na tâbi olmak için de iman etmek, İslam'ı öğrenmek ve emredilenleri yapmak mecburiyeti vardır.