Öğretmen ve İmam

İnsan yetiştiren iki meslek, öğretmenlik ve imamlık. Meslekler içerisinde en zoru, en kutsalı, maddi ve manevi sorumluluğu en çok olanı.Öğretmen ve imamlar toplumlara yön veririler, onlara ilim, bilim öğretirler. Milli ve manevi değerlerini tanıtırlar. Adeta canlı kimlik kazandırırlar veya bu yolda gayret ederler. Ülkemizdeki toplumsal yapıdan, siyasi yapıya, kültürel yapıdan, ekonomik yapıya kadar büyük sorunlarla uğraşmaktayız.  Bu sorunların temelinde ise madden ve manen yetişmemiş insan var. Kendi ile kavgalı, ailesi ile kavgalı, toplum ile kavgalı, milli ve manevi değerlerinden uzaklaşmış, özenti ve kendinden olmayanlara benzemeye çalışan anlayış ve anlayış sahipleri topluma hakim olmuş durumda. Bu bireyleri kendi ve yaşadığı toplumla barıştıracak ise iki meslek var öğretmenlik ve imamlık. Günümüzde öğretmenlik, devlet memuru olmanın bir yolu ve geçim kaynağı olarak görülmeye başlandı. Bu düşünceden dolayı öğretmenler, öğrenmeyi bıraktıkları için, neredeyse öğretmeyi de bıraktılar. Etrafını aydınlatma görevi olan öğretmenler, olaylara siyasi bakarak, iktidarların sözcüsü oldular.Öğretmenler, topluma doğru ve yanlışı anlatmayıp geçim ve gelecek korkusu ile ya iktidarın yanında oluyor veya susuyorlar. Bu tavır en başta öğretmenlik mesleğine sonrada ülkeye ihanettir.Toplumu yönlendiren diğer bir meslekte imamlık. Topluma itikat ve ibadet ölçülerini vererek, doğru ve yanlışları göstermek, toplumun manevi dinamiklerini ayakta tutmak, imamların görevidir.İmamlarda maalesef öğretmenlerin yolundan gitti. Bu mesleği geçim kaynağı olarak algıladı. Bu ülkede misyonerlik faaliyetleri yapıldığında buna ses çıkartmayan imamlar, maaşlarının artırılması için eylemler yaptılar, Ankara'ya yürüdüler. Siyasi iktidar, üç kuruş zam yaptıktan sonra kendilerinin yaptıkları her şeyin doğru olduğunun topluma anlatılmasını istediler. Birçoğu da bu ahlaksız teklife "evet" dedi.  İktidar istediği için hutbelerde uzunca bir süre "Allah katında tek din İslam'dır" ayetini okumadılar. Dinler arası diyalog çalışmaları ile insanımızın din değiştirmesine ses çıkarmadılar. Kiliselerin hükümet eliyle ve milletin parasıyla onarılıp açılmasına ses çıkarmadılar?Kelime-i Tevhidin ikinci yarısına gerek yok, denildiğinde sustular. F. Gülen vaiz koltuğunda başörtüsü için "teferruattır" dediği,  Tayyip Erdoğan'ın ise başörtülüleri üç, beş ağaca benzettiği yani teferruata soktuğu günlerde sustular.Domuz etinin, zinanın suç olmaktan çıkartıldığında, "Allah bunu yasaklıyor, siz nasıl serbest bırakırsınız" diye tek bir imamdan bir şey duyanınız var mı? (Halil Hoca hariç) Özellikle 21. Yüz yılda rüşvet, faiz, yetim hakkı yemek, kara para, yandaşa beleş vs. konularda Allah ve Resulünün hükümlerini milletin aklını çalıştırabilecek şekilde anlatan bir imam gördünüz mü?Haçlı ile bir olup Müslüman ülkelerde Müslüman kardeşinin kanının dökülmesinde sessiz kaldılar. Siyasi mercilere, "yanlış yapıyorsun Haçlı ile olan kâfir olur" hükmünü söylediler mi?Cemaat yıllardır, dinler arası diyalog çalışmaları yaparken, Hıristiyanları cennetlik yaparken, Müslüman kadını Hıristiyan erkekle evlendirilirken, Allahın hükümlerine karşı gelirken ses çıkarmadılar. Şimdi cemaat, iktidar ile ters düşünce iktidarın temsilcisi gibi cemaat aleyhinde vaazlar vermeye başladılar. Allah'ın dediklerini değil, iktidarın dediklerini yapmaya başladılar. İslam'ı değil iktidarı korumaya başladılar. Toplumu değil şahsi geleceklerini düşünmeye başladılar.Hülasa toplumun ve ülkenin düzelmesi için bir an önce her iki mesleğinde asli yapı ve görevlerine dönüp, kendilerini gözden geçirmeleri gerekmekte. Aksi kaybımız hem şahsi, hem milli hem dünyevi hem de uhrevi olacaktır. Bir öğretmen olarak Yüce Rabbimden af, Milletimden de özür diliyorum.