Neler oluyor?

Bizim kraldan fazla kralcılarımız ne diyecekler bilmiyorum ama sonunda IMF bile cari açığın ve borç yükünün tehlike oluşturduğunu en yetkili ikinci ağızdan ifade etti. Sürdürülen ekonomik programa inananlar grubunda ciddi bir çözülme var. Bunu, al gülüm ver gülüm kabilinden ekonomi programlarının bambaşka bir çehreye bürünmesinden anlayabilirsiniz. Yaz aylarında beliren emareler artık belirgin işaretlere, reklam araları ve ikinci sınıf esprilerle geçiştirilemeyen fikir ayrılıklarına dönüştü. IMF programlarını eleştiren boyalı basın yazarları ise, hafızalarındaki kapitalizm ambargosuna aidiyet duygusundan olması muhtemel son ve kesin tavrı koyamama, rest çekememe alışkanlıklarını sürdürmelerine rağmen, eğer kapitalizmin acımasız yüzünü makyajlayıp daha az çirkin göstermekle görevli değillerse, bir süre sonraki ilk işlerinin köprüleri atmak olacağından şüpheniz olmasın. Şimdiye kadar dibe vuran bir ekonominin refleksi icabı oluşan en küçük toparlanmayı uyguladıkları programa mal ederek sermayeden yiyenler, özellikle son üç yıldır kullandıkları en güçlü argüman olan,  gelecekle ilgili beklentilerin suyunun suyunu da tükettiler.    Beklentilerdeki karamsarlığın, AB kucağında ve ABD hegemonyasındaki dış politikada kendilerince olumlu havanın sürmesine rağmen oluştuğunu düşünürsek, en ufak bir siyasi krizdeki riskleri bu pencereden varın siz hesaplayın. Türk ekonomisi varlığını sürdürmek için siyasi tavizlere endekslenmede tarihinin zirve günlerini yaşıyor. İçinde AB, ABD, FED, BOP gibi sözcükler geçmeyen çok az iktisadi analiz hatırlıyorum. Yeni bir kavram olarak ülkelerin ekonomilerinin dış politikalarına bağlılık derecesini ölçen bir hesaplama sistemi bulunsa uzak ara Türkiye şampiyon olur. Elbet bunlar olacaktı. Bu kafayla devam edilirse bizi daha da beter günler bekliyor. Fakat olayın başka bir yönü daha var.İktisatçılar arasındaki kutuplaşmanın artmasını ve IMF programı karşıtı cepheye geçişlerin hızlanmasını sadece beklentilerdeki kabuslu günlerle açıklamak, kapitalizmi ilmen çürütüp yepyeni bir model ortaya koyan Prof. Dr. Haydar Baş'a haksızlık olur.26-27 Kasım 2005 tarihinde İstanbul'da yapılan Uluslararası Milli Ekonomi Modeli Kongresi'nin ülke içindeki ilk yansımaları olarak değerlendiriyorum ben karşı taraftaki bu çözülmeyi. Anadolu topraklarına azıcıkta olsa kendini ait hisseden her iktisatçı tezdeki mükemmelliğin hakkını sahibine teslim eder ve o saniyeden sonra bu modele sırtını dayamanın güveniyle konuşur.Sanki bütün bunlar olmamış gibi yapmak da tercihler arasında var tabi. Yalnız bir fikir maya tuttuktan sonra onu saklamaya, örtmeye çalışmak beyhude bir uğraştır. Hele bu fikir, milyarlarca insan için çölde soğuk su anlamına geliyorsa. Bugün mış gibi yapan uzmanlar işte o zaman milletin tükürüklerine "Yarabbi şükür" demeye hazır olsunlar.