Nejla Yılmaz: Üstadıma…

14 Nisan'da, seni sevenler için kıyamet koptu.
Bir anda bizleri terk edip vuslat ettin.
İnanamadık inanamıyoruz.
Buralar sessiz buralar sensiz hiç olmuyor, yaşanmıyor Üstadım.
Biz seninle yaratılış gayemizi öğrendik.
O kadar güzel bir üslubun vardı ki;
Zengini-fakiri, cahili-âlimi, çocuğu-yaşlısı
Hepsinin anlayacağı dilde anlattın.
Kulluğu, ibadeti, mahşeri, ahireti hepsini sen öğrettin.
Vatanı, bayrağı, milleti, Atatürk'ü sen öğrettin.
Kul hakkı, anne-baba hakkı, komşu hakkı, eş hakkını sen öğrettin.
Helali-haramı
Ehl-i Beyt'i, Gadir-i Hum'u, 12 İmamı, Kerbela'yı
Sen öğrettin ve dahasını…
Senin bizlere gösterdiğin örnek hayat, hayallerden bile uzaktı.
Dünyada çok az insan nasiplendi.
Çok az insan sendeki rütbeleri gördü.
Yaşadığımız zamanın âlimi, arifi ve sahibiydin.
Örnek bir eş
Örnek bir baba
Örnek bir liderdin.
İçimizden biri gibi görünüyor ancak sırlar âleminde geziyordun.
Peygamberimizin dediği gibi "Benim gördüklerimi bilseniz az güler çok ağlardınız" sözünü sen hep yaşardın.
Gece-gündüz hiç durmadan-dinlenmeden insanların ikazı ve irşadıyla uğraşıp tehlikelerden haber verirdin.
Son nefes içini Allah için yaşadın.
Çocuklarımıza en güzel isimleri koydun (Ali, Haydar, Fatıma, Hasan, Hüseyin).
Burs verip okuttun
Evlendirdin
Mutlu bir yuva kurmaları için dua ettin, düğünlerini yaptırdın.
Dula, yetime, yoksula, yaşlıya kol-kanat oldun.
Ölülerimize rahmet oldun.
Biz hayatı seninle yaşadık.
Şimdi ne olacak halimiz…
Hak ile bâtıl insanlık tarihi boyunca çatıştı
Hakkın ve haklının yanında dimdik ayakta duran bir delikanlıydın.
Bâtılın korkulu rüyası
Allah'ın arslanı Hz. Ali gibi
Her nefeste ve son nefeste Allah için yaşadın.
Seni çooook özlüyoruz
Bu hasret bitmez Üstadım…