Kamil insanla tanışmak

Nefs-i levvamenin pişmanlıklar ve hüzünlerle dolu bir halet-i ruhiyesi vardır. Ruh-i sultanla ruh-i hayvanın çatışmaları şeklinde özetleyebileceğimiz bir durum söz konusudur. Ruh-i sultan yüce duygularla yücelmek isterken ruh-i hayvan yani nefsimiz bizleri aşağılıklara çağırmak ister. Levvame mertebesinde hata yapmaktan alamayız kendimizi pişmanlıklar yaşasak da sonradan. Halbuki kurtuluş bizleri ruh-i sultanın çağırdığı yerde yani nefs-i mutmainnededir.Nefs-i levvamenin pişmanlıklarla ve hüzünlerle dolu halet-i ruhiyesinden kurtulmak ancak murakabe ile başlayan, ibadetleri ve zikrimizi arttırmakla devam eden bir sürecin içine tam anlamıyla dahil olmakla mümkün olabilir. Bu arada unutmadan murakabe (Allah'ın bizleri her an görüp gözettiğini bilmek) ve ibadetlerin artması ile nefs-i mülhemenin ilhamlarla dolu sokaklarında güzel rüyalar görerek ilerlemeye başlarız.Sonra bir gün birden hayatımızda bir devrim, bir inkılap bir uyanış olur; kamil insanla tanışırız, hayatımızın bütün akışı değişir. Kamil insanı gerçek gönül gözlerimizle bütün güzelliği ile görebilmemiz bir süre alır. Bu süreç içinde hep çabalarız, acaba o güzel insan benden haberdar mı diye merak ederiz. Onu görmek isteriz, kerametlerine şahit olmak isteriz. Halbuki bizim iyi yönde değişiyor ve gelişiyor olmamız belki de en büyük keramettir biz bilmeyiz.Çöpe atılan kirli bir kağıt parçası çöpten kağıt toplayan birinin torbasına girerse dönüşüme ilk adım atılır. Öyle olur ki o zelil kağıt parçası dönüşerek muhterem bir insanın masasına güzel bir defterin bir sayfası olarak sunulabilir.Kamil insanı bütün güzelliği ile görmek, görebilmek belki de mümkün değildir, gönlü Hakk'ın tecelligahı olmuş bir insanın hakikatini görebilmek o kadar kolay mıdır Allah aşkına?