İşgalcilerin ortakçılarının alnındaki kara yazı

Allah ve Rasulü'nün ölçülerini idrak ettikten sonra onları kulak arkası yapan, "duası müstecab" olacak derecede dinde yol almasına rağmen dinin ölçülerini heva ve hevesine göre şekillendiren ve önlerindeki sapmış idarecilerin maslahatlarına uyduran "din alimi kisveli ölçüsüz"lerin ahvali, Kur'an-ı Kerim'de, "dünya hevesiyle dilini sarkıtıp soluyan köpek" teşbihiyle anlatılır. Bu teşbihi, Yüce Allah bizzat yapar:"Habibim! Kendisine ayetlerimizi verdiğimiz halde onlardan sıyrılıp da şeytanın kendi peşine taktığı, bu yüzden de -batılı tasdik ederek- azgınlardan olan kişinin vaziyetini onlara anlat? Dileseydik, onu âyetlerimizle üstün kılardık; fakat o, dünyaya meylederek saplanıp kaldı da kendi heva ve hevesine uydu. Onun durumu, üstüne varsan da, kendi haline bıraksan da, dilini sarkıtıp soluyan köpeğin durumu gibidir. İşte ayetlerimizi yalan sayan kimselerin hâli böyledir. Sen onlara bu vaziyeti anlat ki, belki üzerinde düşünür ders alırlar" (A'raf, 7/175-176).Yüce Allah, bu teşbihiyle Müslümanları ikaz ediyor.Müslüman'dan, Hakkı hak bilip ona sarılmasını, batılı batıl olarak idrak edip ondan kaçınmasını, Hz. Peygamber'in beyanıyla "batılın karşında susun dilsiz şeytan olmaması"nı talep ediyor.Her şeyin adeta çivisi çıkmıştır. Bugün insanlık ve özellikle Müslümanlar bu ölçüsüzlüğü yaşıyor; hak olan işler batıl, batıl olan işler hak olarak algılanıyor. Batıl ve yanlışın failleri, hakkın temsilcileri olarak baş tacı ediliyor. Bu bağlamda yukarıdaki ayet-i kerimedeki ikazın ilk muhatabı, dinin ölçülerini koruması ve kollaması gereken İslam alimleridir. Maalesef "din bilgini" olarak nam salan birçok zevat, batılın faillerinin değirmenine su taşıyor.Bugün "gönlünü ve paçasını gayr-ı Müslimlere kaptırmış" Müslümanlar tarafından ısrarla ihlal edilen hak ve İslam'ın evrensel değerlerinden biri şudur:Müslüman'ın canı mukaddestir. Malı mukaddestir. Namusu mukaddestir. Vatanı mukaddestir. Rasulüllah'ın beyanıyla, bir Müslüman'ın Hak katındaki kıymeti, Ka'betullah'tan daha büyüktür. Müslüman Müslüman'ın kardeşidir; bu kardeşlik, evrenseldir. Hiçbir Müslüman, sadece kendi mahallesindekine değil, dünyanın neresinde olursa olsun hiçbir Müslüman'a ihanet edemez. Ona karşı gayr-ı Müslim ile ortaklık yaparak tuzak kuramaz. Müşrik veya gayr-ı Müslim ile ortaklık yaparak Müslüman'ın canına, malına, namusuna tecavüz edemez, tecavüz edenlere yardım ve yatakçılık yapamaz. Bir Müslüman'ın canına kast edilmesi hususunda yarım kelime katkıda bulunanın Allah'ın rahmetinden nasibi ve ümidi yoktur; kıyamet günü bu "kara yazı" alnına yazılı olarak huzura getirilir.Bu temel hak ve hakikatler Allah ve Rasulü'nün değişmez-evrensel ölçüleridir (Bkz. Nisa Sûresi, 4/93; Maide sûresi, 5/32; Hucurat sûresi, 49/10; İbn Mace, Diyat 1, Sünen, Fiten, 28/3932; Tirmizî, Diyat 7, 8; Nesaî, Tahrîm 2).Dinin en temel hakikatleri bu iken, hiç kimse, hiçbir hacı, hiçbir hoca, kafasında kaç metrelik sarık, sırtında kaç endazelik cüppe olursa olsun, birilerinin, Müslüman kılığına bürünerek, gayr-ı Müslimlerle stratejik ortaklık içinde masum Müslümanların canlarına, mallarına musallat olunmasına, namuslarının kirletilmesine ruhsat çıkartamaz, fetva uyduramaz, hoş göremez. Böyle bir batılı hak gösteremez. Alim veya duası müstecab kul görüntüsüyle böyle bir batılı "hak ve haklı" göstermeye kalkışanın misali ve teşbihi, Yüce Allah'ın yukarıda beyan buyurduğu "dünyalığa dalarak dilini sarkılıp soluyan köpek" misalidir. Ne onlardan, ne de yemlendikleri nispette batıllarını hak çıkartmaya çalıştıkları idarecilerinde rahmet olmaz, ümit olmaz. Peygamber efendimizin beyanıyla "onlar alınlarında  'Allah'ın rahmetinden nasibi yoktur ' kara yazısıyla hasaba çekilirler(İbn Mace, Diyat 1). Dünyada da ahrette de akıbetleri rüsvay olmaktır.