Hz. Adem’in tövbesi nasıl kabul edildi

İmam Cafer es-Sadık aleyhisselam nakleder ki; Hz. Adem aleyhisselam ile Hz. Havva (s.a) cennette dururlar iken Cebrail aleyhisselam gelip, Adem (a.s)'in elinden tuttu. Dolaştırmaya başladı. Bir köşke geldiler, kerpiçleri altından ve gümüşten, pencereleri yeşil zümrütten olup, içerisinde kızıl yakuttan bir taht vardı. Taht üzerinde iki küpe, boynunda nurdan bir gerdanlık var idi. Adem (a.s) onu görüp hüsn-i cemaline ve güzel görünüşüne hayran oldu ve sonra şöyle sordu:

"Ya Rabbi, bu suret kimindir?"

Hitap geldi ki: "Habibimin kızı Fatımat'üz Zehra'nın suretidir. Başında olan taç, babasının nurudur, boynundaki gerdanlık kocası İmam-ı Ali'nin misalidir, kulaklarındaki iki küpe de, iki oğlu Hasan ve Hüseyin'in misalidir."

Sonra Cebrail aleyhisselam ona: Yukarıya bak, dedi. Adem (a.s) başını kaldırdı, beş kapı gördü. Beşi de açık idi. Her birinin üzerine ikişer kelime yazılmış idi. En üsttekinin üzerinde: "Enel Mahmud ve hâzâ Muhammed" (Mahmud benim, bu da Muhammed'dir) yazılı idi. ikincide: "Enel A'la ve hâzâ Ali" (A'la/en yüce benim, bu da Ali'dir), üçüncüde: "Enel Fâtir ve hâzihi Fatıma" (Fatır olan benim, bu da Fatıma'dır), dördüncüde: "Enel Muhsin ve hâzâ Hasan" (Muhsin benim, bu da Hasan'dır), beşincide: "Minel ihsân ve hâzâ Hüseyin" (ihsan bendendir, bu da Hüseyin'dir) yazılı idi.

Cebrail (a.s) Adem'e buyurdu ki: "Ey Adem, bu kelimeleri ve bu isimleri iyi ezberle ve hiç unutma. Bir zaman gelir ki sana lazım olur. Bu isimlere muhtaç olursun."

Bir zaman geldi ki Adem (a.s) cennetten çıkarıldı, üç yüz yıl devamlı ağladı. Bir gün gaipten bir ses gelip bu isimleri hatırlattı. O zaman Adem (a.s) ellerini kaldırıp şöyle dua etti:

"Ey Mahmud, ey Aliyyül A'la, ey Fâtır, ey Muhsin ve ey Minel ihsan, Muhammed (s.a.a) hürmeti için, Ali hürmeti için, Fatımâ hürmeti için, Hasan hürmeti için ve Hüseyin hürmeti için beni affet ve tövbemi kabul eyle."

O zaman Hak Teâlâ buyurdu ki: "Ey Adem, bu beş kimsenin hürmeti için kıyamete kadar gelecek olan evladının günahlarının affını isteseydin bu saydığın isimlerin hatırı için af ederdim. (Muinuddin Muhammed Emin Hirevi "Mearic'ün Nübüvve (Altıparmak Peygamberler Tarihi) S.224)

Rasulullah Hz. Muhammed (s.a.â)'a sordular ki: "Ey Resûlullah, Adem Rabbinden hangi kelimeler ile yalvardı da, Allah onun tövbesini kabul etti?" Resûlullah (s.a.a) şöyle buyurdu: "Adem; Muhammed, Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin hakkı için tövbesinin kabul edilmesini yalvardı ve kabul edildi." (Celaleddin es-Suyuti "ed-Derr'ül Mensur" C.1, S.60-61 Beyrut Bas. http://www.al-eman.com internet adresine de bakılabilir. Menakıb-ı Meğazeli s.59, Hadis No: 89 / El-Müttaki el-Hindi "Kenz'ul Ummal" C.1, S.234; Müntahab'ul Kenz. C.1,S.419 / El-Münavi eş-Şafii el-Kahiri "İthaf'üs Sail bima Lifatime Minel Menakıb vel-Fedail" S.76, Mektebet'ül Kuran Kahire Bas. / Abdül Aziz eş-Şinavi "Seyyidat Nisa Ehlil Cenneh" S.159, Mektebet'üt Teras el-İslamiyye -Kahire Bas. / Süleyman el-Kunduzi el-Hanefi "Yenabi'ül Mevedde" S.239 / Ed-Deylemi "Firdevs'il Ahbar" C.3, S.151, Hadis No: 4409 Beyrut Bas. / Siret'ül Halebi C.1, S.219 Mısır Bas. / El-Muin el-Kaşifi "Mearic'ün Nübüvve" S.9, Hint Bas. / Âmirtesri "Ercah'ul Metalib" S.320, Lahur bas. / Hüseyin eş-Şâkiri "Ali Fil-Kitâb ves-Sünne" C.1, S.363 / Enis Emir'in "Fazilet-i Ehl-i Beyt-i Resulullah" s.415 / Es-Seyyid Haşim el-Behrani "Gayet'ül Meram" S.393)