Çocuk, aile ve terbiye

Günümüzde her alanda olduğu gibi aile hayatımızda da bir kuşatma ve esaret yaşamaktayız. Bilinçsiz kentleşme ile beraber geçim derdine düşmüş insan kümeleri, bırakın akraba ilişkilerini aile içi ilişkilerde bile sorun yaşamaya başladılar. Aile içi iletişim zayıfladı. Eşler kendi halinde, çocuklar isyankâr oldu.Bir toplumun temeli ailedir. Aile yapısı bozulmamış, sağlam olan toplumlar güçlüdür. Aile içerisinde çocuğun yeri başkadır. Bir toplum ve o toplumun temeli olan aileler, milli ve manevi değerlerini çocuklarına yani geleceğin büyüklerine aktaramadıkları takdirde kaybetmeye mahkûmdurlar. Çünkü bugünün küçükleri yarının büyükleridir. Bu büyükleri yetiştirmek de annebabaların asıl ve en önemli görevidir.Annebabanın yaptığı bu kutsal göreve terbiye diyoruz. Bu terbiye iki yönlüdür. Biri maddi terbiye, diğeri manevi terbiye.  Bir annebaba çocuğunun maddi ihtiyaçlarını karşılamada gösterdiği titizliği o çocuğun manevi ihtiyaçlarını karşılamada da göstermesi şarttır ve gerekliliktir.İyi, tamamda, bundaki ölçü nedir? Hangi kalıba göre bu değerler verilecektir. Gibi sorular akla gelebilir?  "Terbiyede taklit esastır. Yani siz, çocuğun mantığına hitap ederek, ona anlatarak onu adam edemezsiniz. Akşama kadar konuş, konuş bir şey elde edemezsin. Ona bir mesele anlatırsın ama o çocuğu istediğin noktaya taşıyamazsın. O bir haldir, davranış biçimidir. İşte onu ortaya koyacaksın. Herkes Peygamberi (sav) hayatına geçirmekle yarış yapacak. Hangi konuda? Kuranı anlamada. ?Ben, Kuranı anladım  Ama kim gibi. Hz. Muhammed (sav) Efendimiz gibi. Eğer sen, onun sünnetini, hadislerini devre dışı bırakırsan olmaz. Çünkü Kuranı en iyi anlayan kimdir? Hz. Peygamberdir. Hayatına en güzel geçiren kimdir? Hz. Peygamberdir. Anlatan kimdir? Hz. Peygamberdir. Şimdi sen, onun anlatmasından, uygulamasından şüphe edersen, o, senin anladığın Kuran, Kuran olmaz. Ne olur? Senin kendi kafandaki fitnen olur?"  (Prof. Dr. Haydar Baş Hikmetin Sırları sayfa:288)Çocuğun yetişmesinde akraba ve çevre bilincinin tam ve doğru olarak verilmesi de çok önemlidir. Her çocuğun beyninde dede, nine, amca, dayı, hala, teyze, kuzen, komşu vb. kavramlar oluşur. Eğer bu kavramların içi boş bırakılırsa, kişi bu boşlukları doldurmak için arayışlara girer. Bu arayışlar kişiyi çıkmaz sokaklara götürebilir. Bundan ötürü aile bilincini, akraba bilinci zamanında çocuğa vermek, yansıtmak gerekmektedir. Bu yansımanın adı ise sevgidir."?Aile fertlerinin birbirlerine olan sevgisi ve hürmeti, karşılıklı hak ve vazifeleri, onların her birinin psikolojik ihtiyaçlarının da bir ifadesidir. Nitekim bir kadın, erkeğin himayesine muhtaçtır. Erkek ise kadının muhabbetine, nezaketine ve de manevi desteğine muhtaçtır. Çocuklar, annebaba şefkatine, anne-baba ise büyük bir nimet olan çocuklarının sevgisine muhtaçtır? İnsan ruhu, aile içindeki duygu hiyerarşisi ve kompozisyonu içinde Allah'a (c.c) doğru rücu eder. Çünkü her şey Allah'tandır. Her şey O'ndan kaynaklanmıştır ve O'na dönecektir. Bu sebeple aile (tabir caizse) Allah'a (c.c) gidişte ilk konaklama yeridir?" (Prof. Dr. Haydar Baş İman ve İnsan sayfa:148)