13 yılın hesabını kim verecek?

Bir ülkenin güvenliği, çevre ve komşu ülkelerinin güvenliği ve barışı ile doğrudan ilgilidir.

Eğer bir ülkenin komşularında kan, ateş, istikrarsızlık ve ölüm varsa bu olumsuzluklar muhakkak komşu ülkelere de yansır.

"Komşuda pişer, bize de düşer" sözü hem olumlu hem de olumsuz anlamda geçerli olan bir kuraldır.

Eğer komşunuzun evi yanarsa sizin de eviniz yanar.

Eğer komşudan müzik sesleri yükselirse ve komşularımızda sevinç hakim olursa bu olumlu tablo mahallenin neşesine neşe katar.

Bu gerçekten hareketle 900 kilometrenin üstünde bir sınıra sahip olduğumuz Suriye'nin güvenliği, huzuru ve istikrarı Türkiye'nin güveni huzur ve istikrarıdır.

Mustafa Kemal Atatürk, Kurtuluş Savaşı'ndan sonra çevre ülkeleri ile dostluk anlaşmaları yapmaya özen göstermiştir.

Atatürk, Balkan paktıyla birkaç sene önce savaştığımız Yunanistan, Bulgaristan, Romanya ve Yugoslavya ile beraber dostluk ve güvenlik anlaşmaları yapmıştır.

Atatürk, doğu sınırımızı güvenceye alabilmek için Sadabat Paktıyla öncelikle İran, Irak ve Afganistan'la benzeri anlaşmaları yapmıştır.

Bu hususta yanı başımızdaki SSCB ile takışmamaya ve ters düşmemeye dikkat çekerek Arapların iç işlerine mümkün mertebe karışmamaya çalışılmıştır.

"Ruslarla savaşmayın. Arapların işine karışmayın" mottosu eğer bugün uygulansaydı çok daha güvenli bir Türkiye ikliminde yaşıyor olacaktık.

Mart 2011 yılından beri Suriye ile köprüleri atmış olan hükümetimiz gelişen olaylar sebebiyle bir zaruret olarak daha önce katil ilan edilen Esat'la görüşmek istiyor.

Prof. Dr. Haydar Baş, ta o zaman Suriye ile ve Esat'la çatışmanın bir anlamının olmadığını, Esad'ın ülkesini koruduğunu ve Filistin direniş örgütlerine destek verdiği için İsrail tarafından cezalandırıldığını çok yüksek perdeden söylemesine rağmen, bu uyarıları hükümetimiz tarafından kulak arkası edilerek maalesef ABD ve İsrail'in istediği şekilde bir Suriye politikası oluşturuldu.

AKP'li dönemin dışişleri bakanı Ahmet Davutoğlu'nun Esad'la yaptığı son görüşmede bazı şartlar ileri sürdüğünü, anayasal değişiklikler dahil etnik gruplara haklar verilmesi gerektiği ile ilgili sert uyarılarını Esad'a ültimatom kıvamında iletince  Esad'ın Davutoğlu'na yönelik: 

"Siz ABD dışişleri bakanı mı yoksa Türkiye'nin dışişleri bakanı mısınız?" şeklindeki mukabelesi sonucu Türkiye ile Suriye arası tamamen bozulmuş ve kayıp koskoca 13 yıldan sonra tekrar bu ilişkiler tesis edilmeye çalışılıyor.

Davutoğlu'nun "sıfır sorun" diyerek el attığı Suriye konusu "sırf soruna" dönüştü.

Bu basiretsiz BOP politikası eski ABD dışişleri bakanı Clinton'la Davutoğlu'nun "çak" yaptığı ikonik fotoğrafıyla kayıtlara geçmiş olup sonunda elimizde patladı.

Clinton'la "çak" yapınca sorunlar çözülmüyormuş. 

Türkiye'nin Esad'la görüşmesinin zaruretlerinden en önemlisi PYD'nin 11 Haziran'da yapmayı duyurduğu yerel seçimlerin doğurduğu sakıncaları bertaraf etmek maksadını taşıyor.  

Türkiye'nin baskısıyla bu seçimlerin Ağustos'a ertelenmesi açıklansa da tehlike daha geçmiş değil.

Suriye'nin kuzeyinde oluşturulmaya çalışılan teröristan, Esad'la işbirliği yapmadan engellenemiyor.

Yani şunu bir daha anladık ki, Türkiye komşularıyla çok iyi ilişkiler kurmak zorundadır. Batının gazına gelerek hiçbir komşusu ile arasını bozmaması gerekiyor.

Diğer taraftan İsrail Gazze'den sonra Lübnan'a yöneleceğini ve Hizbullah'la savaşacağını ilan etti.

Bu savaş Lübnan'da durmayacak Suriye'ye de sıçrayacaktır.

Bütün bu riskler Suriye ile kavga ederek bertaraf edilemez.

Bu gerçekten yola çıkan dışişleri, Esad'la görüşmenin ve işbirliği yapmanın her iki ülkenin güvenliği için bir zorunluluk olduğunu anlamış durumdadır.

ABD-İsrail ipi ile kuyuya inmek Türkiye'ye koskoca bir 13 sene, 100 milyarlarca dolar zarar ve telafisi mümkün olmayan mülteci sorunlarına yol açtı.

Hükümet açıkçası Esat'la eskiden olduğu gibi görüşmek ve anlaşmak istese de ilişkiler asla 2011 öncesinin seviyesine gelmeyecektir.

Suriye'deki bölünme ve parçalanma bir vazonun kırılması ile eşdeğerdir.

Bu vazoyu tamir edebilirsiniz ama asla eski haline getiremezsiniz.

Yine de her şeye rağmen Türkiye ile Suriye'nin normalleşmesi ve karşılıklı diplomatik ilişkilerin kurulması, bölge güvenliğinin tesis edilmesi, teröristanın önlenmesi ve İsrail yayılmacılığının durdurulması anlamında çok önemli bir girişimdir.

İnşallah Türkiye-Suriye ilişkilerinin normalleşmesi, 2023 seçimlerinden önce vaat edildiği gibi lafta kalmaz.