Var oğlu var

Mazottan gübreye, tohumdan ilaca, tarımın temel sorunu yüksek girdi maliyetleridir. Ülkemizde üretim yapan çiftçi, üzerine bindirilmiş Katma Değer Vergisi, Özel Tüketim Vergisi ile dünyanın en pahalı mazotunu kullanıyor.
2002 yılında çiftçinin kullandığı mazotun litre fiyatı ortalama 1 liraydı. Bugün 4 lira 36 kuruş. 2002'den 2016'ya mazottaki fiyat artış oranı yüzde 296 oldu.
Tarım sektörü yılda 3.3 milyon ton civarında mazot kullanmaktadır. Verilen mazot desteği bu rakamın yalnızca yüzde 5'ini karşılamakta. Mazottan %36.57 ÖTV ve %15.07 KDV yani dolaylı vergi alınmaktadır. Bu rakam, çiftçiye yılda verilen 10 milyarlık toplam desteğe yakın bir miktar oluşturmaktadır. Yani salt mazottan alınan dolaylı vergilerle, bırakınız mazot desteğini, çiftçiye bir yılda verilen tüm destek geri alınmaktadır.
Oysa bizlere yıllardan beri örnek gösterilen ve girmek için yerlerde süründüğümüz Avrupa Birliği ülkelerinden Belçika, Güney Kıbrıs, Litvanya ve Letonya'da tarımda kullanılan akaryakıtta ÖTV yoktur. Romanya, Çek Cumhuriyeti, Estonya, Fransa, Macaristan, Slovenya, Finlandiya, İtalya, İsveç, İrlanda ve İspanya'da ise sembolik ÖTV alınmaktadır.
Bizde ise akıllara zarar bir uygulama ile; 2011 yılına kadar normal motorinden 7 kuruş daha ucuza satılan kırsal motorinin fiyatı normal motorine eşitlenerek, ağır olan vergi yükü daha da ağırlaştırılmıştır. Köylü mazotta yıllardan beri dolaylı vergilerin kalkması için isyanlar ederken; 7 kuruş daha ucuza almış olduğu mazotundan da maalesef olmuştur.
Köylü ah edip inledikçe başına bir sille daha yemiştir, yemektedir ve üstüne üstlük azar işitmektedir... İtilen-kakılan, yıllardan beri ürettiği para etmeyen, anasını alıp gitmek zorunda kalan bir köylü profili var karşımızda.
En pahalı girdilerle üretim yapmak zorunda kalan çiftçilerimizden AB ülkeleri çiftçileri ile yarışmaları istenmektedir...
Doğru ya sevgili okurlar ülkede petrol yoktur!.. Pek devletlu Başbakan ve Cumhurbaşkanımız; ülkemizde petrol olmadığını barım barım bağırmaktalar.
Eğer petrol yoksa elbette bu ülkenin çiftçisine ucuz mazot verilemeyecektir. Ama sağır sultan da bilmektedir ki; ülkemiz petrol denizi üzerinde yüzen bir gemi gibidir.
Bu ülkede bizzat Başbakan tarafından petrol yok denmesine rağmen; devletin petrol payını yüzde 2'lere kadar düşüren Petrol Yasası Meclis tarafından onaylanmıştır.
Komediye bakar mısınız?.. Olmayan petrolün yasası çıkmıştır...
Anlayacağınız elin gavuru global şirketlere, petrol dahil her türlü maden çıkartma ruhsatı vardır ama köylü Mehmet Ağa'ya, sana, bana, bu milletin has evladına yoktur...
Evet, sevgili okurlar yok yok diyerek yok olmaya doğru giden bir Türkiye var..
Bu meyanda BTP Genel Başkan Yardımcısı Sayın Selim Kotil'in gazetemizde kaleme aldığı "Ülkede su kuyusundan fazla petrol kuyusu var" yazısını paylaşmak isterim:
"Gelin sadece bu iktidar döneminde satılan petrol ve doğalgaz yataklarımızdan bahsedelim...
Petrol İşleri Genel Müdürlüğü'nün 2013 yılı verilerine göre, o tarih itibari ile ülkemizde 4 bin 500 çalışan petrol kuyusu var.
Şu anda her gün sabahtan akşama bir tane daha yeni petrol kuyusu faaliyete geçiyor. Yabancı firmalara verilen petrol ruhsatlarının toplam büyüklüğü Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin yüzde 12'sine (87.2 milyon dönüm) karşılık geliyor. Yapılan araştırmalar ülkenin bir petrol denizi üzerinde yüzdüğünü gösteriyor.
Bütün Güneydoğu ve Trakya hatta Marmara Denizi satılmış durumda. Şimdi bunları işleten bazı yabancı firmalara bir göz atalım. Hepsini yazsam kitap olur, zira sayıları yüzü aşmış durumda.
1) Transatlantic Exploration: Ruhsat aldığı yerler Şelmo, Molla, İdil, Mardin, Bedinan, Diyarbakır, Bahar, Göksu, Arpatepe, İstanbul, Tekirdağ Hayrabolu, Edirne Lalapaşa... Toplam arazi büyüklüğü 3.7 milyon dönüm. Yani ülkenin binde beşi bunlara satılmış. 61 adet kuyuları var, her gün buna yenileri ekleniyor.
2) Turkse Perenco: Hazro, Kastel, Gerçüş, Karaali, Diyarbakır, Kırtepe, Sahaban, Kayaköy, Ergani... Toplam ruhsat alanları 6 milyon dönüm. Nerede ise ülkenin yüzde biri bunlara satılmış, 200 adet kuyuları var.
3) Aladdin Middle East: Arpatepe, Zeynel, nemrut, Karakilise, Altınakar, Ambarcık, Eruh, Özpınar. 45 kuyuları var, 2.5 milyon dönüm arazi de bunlara tahsis edilmiş.
4) Güney Yıldızı: Arpatepe, Karaklise, Çalgan, İdil, Ovaköy, Kahta, Bulgurdağ, Zeynel, Nemrut, Hasancık... 20 adet kuyuları var, bunlara da 2.5 milyon dönüm verilmiş yani ülkenin binde 4 bunlara ait...
Liste çok uzun kısa kısa geçelim.
5) Delta Petrol: 3.9 milyon dönüm
6) Yıldızlar petrol: 1.5 milyon dönüm
7) Petroka Petrol: 2 milyon dönüm
8) Ant Petrol, Cayman Adaları: 4.7 milyon dönüm
9) Thrace Basin Natural Co: 3 milyon dönüm
10) Corporate Resources: 5 milyon dönüm
Liste böylece uzayıp gidiyor. 100'ü aşkın yabancı firma servetine servet katıyor.
Yerli ve yabancı bu şirketler dünya borsalarında bizden elde ettikleri petrol yataklarını göstererek hisselerini tavan yaptırıp trilyon dolarlar topluyor.
Bu kaynaklar bu milletin malı ama millet aç geziyor, işsiz geziyor, parasız geziyor.
Bu kaynakları yabancıya, eşe dosta satanlar sıra millete vermeye gelince Prof. Dr. Haydar Baş'ın karşısına dikilip kaynak var mı ki diyorlar.
Kaynak var, kaynak var, kaynak var ve bunları Prof. Dr. Haydar Baş, bu millete zenginlik olarak adilane dağıtacak.
Siz bu kaynakları yabancıya verdiniz, milleti aç bıraktınız; Prof. Dr. Haydar Baş, bunları bu millete verecek, millet bayram edecek.
Ben burada sadece petrolü yazdım şimdi sırada altın var, bakır var, krom var, bor var, kömür var, var var. Onları da yazacağız."