"Türkiye Uyan!"

Bu iddialı başlık, Tüccarzâde İbrahim Hilmi'nin yazdığı bir kitabın ismi.
Mısır'da hasta yatağında bu kitabı yazan yazar, Balkan Harbi'nde yaşananları örnek göstererek milletine ve özellikle gençlere seslenerek "Uyanık Olun'' diyor.
Balkanlardaki ayaklanmalardan önceki tutumu kül altında yanan ateşe benzetiyor. Ve ne zamanki Rusya başımıza bela oldu, kül altında yanan ateş parlamaya başladı diyor. O günkü hükümetin zamanında bu tehlikeyi fark etmemeleri ve zamanında tedbir almamaları, insanların zamanında uyanık davranmadığından ortaya çıkan bu korkunç yıkımdan ibret alınması gerektiğini belgeler ile ortaya koymaya çalışıyor.
"Asırlardan beri millet hakikate yabancı kalmış, hükümet ise hakikate karşı daima muhalif vaziyette bulunmuş.'' (İttihad ve Terakki'yi kastediyor).
Yine o günlerde Balkanlarda savaş kokuları gelmeye başladığında hükümetin kimi bakanları "Balkanlardan adım gibi eminin'' diyerek hiçbir savaş tehlikesinin olmadığı hususunda mecliste konuşmalar yapmış ve daha vahimi ise; bu yanlış düşünce ile o bölgeden 75.000 asker terhis edilmiştir.
Güya büyük devletler toprakların işgal edilmesine buna müsaade etmezlermiş. Sonra görüldü ki, Balkan devletleri güzelim Rumeli yurduna barbarca saldırmaya, yok etmeye, en vahşi zulümleri hunharca işlemeye başlayınca, büyük devletler, başta Fransa, İngiltere olmak üzere sadece gazetecileri, kendilerine göre arşivlerini süsleyecek katliam görüntülerini çekmekle, anılarını yazmakla meşgul olmuşlardır.
İbrahim Hilmi işlenen fecaatlara, "İnsan kanını içmeye susamış hayvanların savleti…'' diyor.
Evlad–ı fatihan olan analar, bacılar, dedeler… "Orman yangınlarının içinden esip gelen ateşin rüzgârları'' arasında kaldı…
"Bir Rus muhabiri gazetesine gönderdiği haberde bir Bulgar mülazımının şu sözünü yazıyor: Kırcaali'de arkamızda hiçbir Türk köyü bırakmadık.'' (s. 17)
Göç göç olan canları şöyle anlatıyor:
"Kışın sürekli yağmurları, göz gözü görmez kar tipileri içinde kaçışan, aç çıplak, mazlumin, mağdurin–i İslamiye ise hayatın en acı felaketleri içinde hayat–ı meçhule… Doğru akın akın gidiyordu.''
Bir zamanlar, Varna'nın, Kosova'nın, Niğbolu'nun zafer marşları çalınıyordu bu topraklarda... Uyanın nasıl geldik bu hale…
"Yaşlı kadınların memeleri kesilerek, ihtiyarların gözleri oyularak idam ediliyor, her taraf bir mezbahaya mütefessih oluyor kasaphaneye dönüyor…'' (s.13)
Özetle, aç bırakılarak, kesilerek, camiye doldurulup bombalarla parçalanarak canlarımıza kıydılar.
Şimdi bu medeni Avrupa bu soykırımı, hem de sıcağı sıcağına kendi belgelerinde mevcut olduğu halde "Ya, biz soykırım yapmışız hadi bunun hesabını verelim" derler mi?
Asla! Onların inançları tarih boyunca maalesef soykırıma mani olamamıştır.
İbrahim Bey gençlerden şunu istemektedir:
"Bütün İslamların, milletin, senden yalnız bir ricası vardır. Bu mezalimin hâtırat eylemesini unutmamak kendi kalbin en derin köşesinde saklamak.''
Unutmak ve unutturulmak… Ayıkmamak ve ayıktırılmamak…
Dikkat edilirse son yılların en büyük propagandası budur. ABD Libya'ya vurmaya başladığında "çevre" konulu hutbeler okunuyordu…
"Age of Empires" isimli bilgisayar oyununun bir bölümünde hedefte bir kubbe gözüküyor. Bütün düşmanları yenip kubbeye ulaştığında kubbe bütün ihtişamıyla, renkleriyle ortaya çıkıyor… Tahmin ettiniz değil mi? Evet, o kubbe Allah Resulü'ne (s.a.v) Mirac'da eşiklik eden Mescid–i Aksa'dır. Ve sen o kubbeyi yıkmadan diğer bölüme geçemiyorsun…
Tüccarzâde, kitabının ismini koymuş... Ne de güzel isabet olmuş:
"Türkiye Uyan!''
Uyanmanı istemeyenler çok olsa da…