Toprak gibi

Tasavvuf yar olup bar (yük) olmamaktır, gül olup har (diken) olmamaktır. Toprak nasıl üzerine atılan her şeyi kabul eder ve o kabul ettiklerinden bir gül hasıl ederse, tasavvufla haşır neşir olan bir insan da insanlardan kötülük görse bile insanlara hep iyiliklerle davranır. Bu sonuncu cümleyi sarf etmek kolay da uygulamak her babayiğidin harcı olmasa gerek. Hem bu konuda başka ölçüler de var kısasa kısas yapmakta bir beis görülmez çoğu zaman. Fakat kötülüğe iyilikle karşılık vermek, derler ya er kişinin işidir.Seyr-i süluk eden salikin derdi, benliği ve benlikteki ilahlık duygusunu yıkmaktır. Bunun için yol gösteren, terbiye eden konumundaki insan-ı kamil salik'e bir takım görevler verir. Görevlerin gayesi benliği zayıflatmak, gururu, kibri ve ucubu kırmaktır. Ancak bunlar hemen gerçekleşmez. İnsan nefsi zor bir düşmandır. Salik emirleri yerine getirirken zorlanabilir. "Hamdım, piştim, yandım" sözü bu zorlanmayı anlatmak içindir belki de. Hamlıktan pişmeye doğru giderken salik bazı evrelerden geçer. Maksadın Allah rızası olduğu her zaman hatırda tutulmalıdır.Salik her zaman imtihanda olduğunu hatırlayıp, murakabesini korumak durumundadır. Murakabe, Allah-ü Teala'nın her halimizi bildiğinin, gördüğünün farkında olmaktır. Kısacası farkındalık halinin muhafaza edilmesidir. Allah cümlemize bu hali tatmayı, yaşamayı nasib eylesin.Salik yaptığı her şeyi Allah razı olsun diyerek yapar. İnsanları gıybet etmeyi, arkalarından konuşmayı, sırları açığa çıkarmayı, birilerinin kuyusunu kazmayı, birilerini kıskanmayı, birilerine karşı gururlanmayı, kin beslemeyi, başkalarının ayıplarını araştırmayı, bu ayıpları söz konusu etmeyi hiçbir zaman düşünmez.Salik her yönden terbiye edilmeyi gerektirir. Her şeye rağmen salik olmak zevklidir. Hani her insanın gönlünden Allah'a bir yol gider hadis-i şerifini düşünürsek, salik olmak bu yolu bulmak ve bu yolda ilerleyebilmektir. Allah'a yaklaşabilmek gibisi var mı? Onun yolunda yorulmak gibi zevkli bir yorgunluk.Allah bu bilinçte olmamızı kolaylaştırsın.