Tereççenko'nun savaş siyaseti

Rus Dışişleri bakanı Miliukof, İngiltere, Fransa ve İtalya devletlerine 1 Mayıs 1917 günü Yeni Rus hükümetinin dış politikası ile ilgili bir bildiri gönderir. Bu bildiride Rusya'nın bağlaşıkları ile imzalanmış olan Bağlaşma antlaşmalarına ve yapılan gizli antlaşmalara bağlı olduğunu açıklar. Bu bildirideki dış politika ile ilgili ilkeler 3 Mayıs 1917 günü bütün basın organlarında yayınlanır. Basında bu bildirilerdeki düşünceleri okuyan Rus liberal aydınları sosyalist ve Bolşeviklere karşı bir yürüyüş tertiplerler. Bu yürüyüşlerde şu sloganlar atılır: Yaşasın geçici hükümet, yaşasın Miliukof, Yaşasın bağlaşıklarımız. 4-5 Mayıs 1917 tarihinde sosyalist Sovyet gurupları ve Bolşevikler, Liberallerin düşüncelerine kaşı yürüyüş ve gösteriler tertiplerler. Bu gösterilerde işci ve askerlerde devrim lehinde sloganlar atarak hükümete doğru yürüyerek Liberal Bakanları tutuklamak isterler. Onların bu davranışını Çaydze( sosyalist önderlerdendir) zor durdurur. 6 Mayıs 1917 günü bütün yayın organlarında 4-5 Mayıs yürüyüşlerini Lenin'in tertiplediğini iddia ederler. Bu haberleri okuyan Lenin, ayni gün Pravda'da, Bolşevikler ile ilgili bütün suçlamaları ret ederek basına şu açıklamayı yapar: Sovyetler(yani sosyalistler) hükümete güvenmekle yanlış yoldadırlar. İşçi ve askerler sovyetteki temsilcilerini değiştirmelidirler. Kamuoyuna daha iyi uyacak kimseleri getirmelidirler, der.Lenin'in, 4-5 Mayıs olayları ile ilgili demeçleri Rus halkını aşırı etkiler. Bu etkiyi fark eden Prens Lvov hükümeti kurmaktan vazgeçer. Hükümeti Sovyet önderlerin kurmasını önerir. Fakat Sovyet önderler bu sorumluluğu üstlenemezler. Hükümeti yine Prens Lvov kurara. Fakat yeni hükümette sosyalist bakan sayısın arttırır. Böylece hükümette devrimci düşüncelerinde söylenmesini ister.19 Mayıs 1917 günü, yayınlanan yeni hükümet bildirisinde: Rusya Hükümeti, savaşta bağlaşıklarının yenilgisini önlemek amacı ile savaşa devam kararı aldığı mesajını üstü kapalı bir şekilde yayınlar. Ayni gün yeni Hükümetin dışişleri bakanı Tereççenko basına bir demeç vererek Rusya'nın bağlaşığı olan devletlere yakınlık göstereceğini, bağlaşıkları ile yaptığı antlaşmaların yükümlülüklerini yerine getireceğini belirtir. Onun bu demeci de savaşa devam kararının devem etmekte olduğunun ifadesidir. 1 Mayıs 1917 tarihli Rus Dışişleri bakanlığının, Rusya'nın dış politikası ile ilgili bildirisine, Prens Lvov'un 9 Nisan 1917 tarihli bildirgesine Fransa Hükümeti 24 Mayıs, İngiltere ise 26 Mayıs 1917 tarihlerinde karşılık verebilirler. Bu karşılıkların ortak noktası şöyledir: Hür Rusya'nın başka uluslara tahakküm etmeme isteği yerindedir. Lehistan'ın Ermenistan'ın Sırbistan'ın ve Arapların, Alman sömürgeleri halkının, Fransa'nın( Alman işgali altındaki bölgelerinin), Belçika'nın, Karadağın kurtarılmasını, zarar ve ziyanlarının ödenmesi gerekir. Ayrıca Avrupa ve Asya'da var olan savaş amaçlarının ortadan kaldırılmasını sağlayacak bir düzenin kurulması için çalışmalar yapılması da belirtilir. 3 Haziran 1917 günü Rusya'nın Londra Büyük Elçisi Nabokov, Dışişleri Bakanı Terççenko'ya bir tel çeker: İngiltere Halkının, Rus ülkülerini anlamaya başladığını ve savaş amaçları üzerinde bağlaşıklarla görüşülmeye başlanmasını önerir.6 Haziran günü Tereççenko, Büyük Elçi Nabokov'a bir telle şu karşılığı verir: İngiltere'nin savaş amaçlarının gözden geçirilmesine ilke bakımından razı olmasına rağmen bu sırada bağlaşıklarımızla hemen görüşmelere koyulmamız çıkarlarımıza uymaz. Bunun vakti geçici hükümetin,  cephe durumunu düzeltmek için yaptığı çabaların kuvvetle umduğu gibi başarılı olmasından sonra gerekir.Çünkü Rusya  bu sırada Almanya'ya karşı 1 Temmuz 1917 de bir saldırı planı hazırlamaktadır. Bu saldırının sonunda gelecek olan zaferle halkta duyulan zafer heyecanın etkisi ile başlayabiliriz demektedir. Çünkü bu zaferin sonuncunda sosyalistleri ve Bolşeviklerin bu askeri zaferden sonra seslerinin kesileceğini kastetmektedir. 1 Temmuz 1917'de başlayan Rus saldırısı maalesef Alman'ların zaferi ile sonuçlanır. Rusya ise bu yenilginin doğurduğu karamsarlıkla daha da karışır ve toplum BOLŞEVİK İHTİLALİNE DO?RU hazırlanmaktadır. Bu hareketinde en büyük sorumlusu Terççenko'nun yanlış dış siyaset ilkeleridir.