Sevde Akyavuz: Türkler ve Kürtler-IV

Etnik ayrılıkçılık, 18. yüzyılın son çeyreğinde Avrupalıların Kürt-Kurmanç-Zaza aşiret ve oymaklarını keşfetmesi ile başlar. Evet, bu düpedüz bir keşiftir. (B. N. Şimşir, Kürtçülük, s.43).

Bu keşifle başlayan etnik ayrılıkçılık ideolojisinin iki ayrı amacı vardı.

Birincisi: Kürt, Kurmanç ve Zaza aşiret ve kabilelerini 'Kürt' adı altında toplayarak bunlara Türk'ten başka bir ırk oldukları bilincini vermek. Kürtleri Moğollaşma, Macarlaşma ve Bulgarlaşma sürecine koyarak Türklükten koparmak. Yani, yeni bir millet inşa etmek. (Ben buna millet içinde bir millet oluşturmak diyorum. Tıpkı Başkanlık sisteminin oluşturacağı devlet içindeki eyaletlerin kendi başlarına bir devlet olabilecekleri gibi).

Örneğin, İstanbul'daki İngiliz Yüksek Komiserliği'nde çalışan Hohler, 21 Temmuz 1919 tarihinde Sir Tilley'e gönderdiği raporda, "Türkleri zayıflatmak maksadıyla, Kürtleri Türklerden dikkatli ve temkinli bir şekilde koparmanın iyi bir fikir olduğunu" bildiriyordu. (S. Çetiner, Sorunlarıyla Doğu ve Güneydoğu Anadolu Gerçeği, s.119).

İkincisi: Türkiye başta olmak üzere İran, Irak ve Suriye topraklarında, kendilerine bağımlı bir devlet, 'Kürdistan' kurmak. (Türk Milli Bütünlüğü İçerisinde Doğu Anadolu, s.172).

Elbette bu kadar çabanın ve masrafın bir de gizli amacı olmalıydı; bölgenin zengin yeraltı kaynaklarını sömürmek. Avrupalıların gerçekte tek amacı Türkleri zayıf düşürerek bölgedeki yeraltı kaynaklarına sahip olmaktı. (Haydar Akyavuz, Kürtler ve etnik ayrılıkçılık).

Yoksa Kürtler ve kullanmayı başardıkları başka unsurlar, hiç de umurlarında değildi. Arnold Toynbee'nin de dediği gibi; "İngilizler Musul'u işgal ettiği andan itibaren Kürt milliyetçiliğini teşvike başlamışlardı." (K. Z. Taş, Güneydoğu ve Diyarbakır, s.63).

Ne hazin bir tecelli ki, asırlarca bir dedenin torunu olan Türkler ve Kürtler, dış güçlerin Güneydoğumuz üzerindeki hesabı nedeniyle düşman edildiler. (Prof. Dr. Haydar Baş, Türkler Kürtlerle Kardeştir)

Atatürk de bu sinsi planları görmüş ve henüz Kurtuluş Savaşı'nın başında 24 Eylül 1919'da Amerika Birleşik Devletleri İnceleme Kurulu Başkanı General Harbord'a gönderdiği raporda konuyu şöyle anlatmıştır: "İmparatorluğu bölmek ve Türkler ile Kürtler arasında bir kardeş savaşı çıkarmak ve bağımsız bir Kürdistan kurma planlarına ortak etmek üzere Kürtleri kışkırttılar? Noel adında bir İngiliz subayı uzun süre Diyarbakır'da bu yolda çaba gösterdi. Ve her türlü yalan ve aldatmaya başvurdu. Fakat bizim Kürt yurttaşlarımız düzenlenen oyunun farkına vararak onu ve yüreklerini para ile satan bir grup haini bölgeden kovdular." (Atatürk'ün Tamim, Telgraf ve Beyannameleri, Nimet Arsan, s.74-84).

16 Haziran 1919'da Atatürk "Ben Kürtleri de bir öz kardeş olarak bağrımıza katıp tekmil milleti bir nokta etrafında birleştirmek ve bunu dünyaya Müdafaa-i Hukuk-u Milliye Cemiyetleri vasıtasıyla göstermek karar ve azmindeyim" diyerek, birlik ve beraberlik içerisinde olmamız gerektiğini belirtmektedir.

Merhum Prof. Dr. Haydar Baş'ın da dediği gibi: "Tarih boyunca Doğu ve Güneydoğumuzda vuku bulan kardeş kavgalarının ana nedeni Anadolu'yu bölmektir ve bu gaye halen masadadır. O halde birliğini temin etmiş; düşmanların korktuğu, masumların sığındığı bir devlet, gayemiz olmalıdır." 

Yazımı Haydar Akyavuz'un "Kürtler Türktür" isimli makalesindeki şu sözlerle sonlandırıyorum: "Kim ne derse desin, kim nasıl tepki gösterirse göstersin biz haksızlık karşısında son nefesimizi verene dek hakkı savunacağız; elimizle, dilimizle, gönlümüzle…"