Kur'an'da şöyle buyrulur: "İblis, 'Rabbim! Beni azdırmana karşılık, andolsun ki, yeryüzünde kötülükleri onlara güzel göstereceğim, içlerinde ihlâsa erdirilmiş kulların hariç, onların hepsini azdıracağım' dedi" (Hicr, 39-40) Resülüllah (sav), İblîs aleyhillane'ye şöyle dedi:- Allah'a hamdolsun. Ey şakî, (itiraflarınla) ümmetimin saadete kavuşması için ahiretine hazırlanmasını sağladın.Bunun üzerine İblîs de şöyle dedi:- Ya Muhammedi Ümmetinin saadeti için nasıl ferah durursun? Ben o belli vakte kadar sağ kaldıkça, onların kan damarlarında dolaşır, vesvese veririm. Beni yaratan Allah'a yemin ederim, ki, onların alim ve cahillerini, abid ve tacirlerini velhasıl hepsini azdırırım. Yalnız Allah'ın salih kulları müstesna. İşte onları azdıramam...Rasülüllah (sav) Efendimiz:- Sana göre bu salih kullar kimlerdir. Ya Lain? diye sorunca İblîs;- O salih kul ki mal ve parayı sevmez, medhedilmekten hoşlanmaz, hemen onu bırakır, kaçarım. Bir kimse ki malı, parayı ve övülmeyi sever, kalbi dünya arzularına bağlıdır. İşte o benim en itaatkar dostumdur.Sonra benim yetmişbin tane çocuğum vardır. Onların her birini bir yere tayin etmişimdir. Her çocuğumun da yetmişbin tane şeytanı vardır.Onların bir kısmım ülemaya, bir kısmım meşayiha, bir kısmını ihtiyar kadınlara musallat ettim. Bir kısmını gençlere ve çocuklara gönderdim... Gençlerle aramız gayet iyidir. Çocuklarla da bizimkiler, istedikleri gibi oynarlar. Bir kısmını da âbid ve zahidlere yolladım. Her taraflarından hücum ederler. Öyle bir hale gelirler ki, başlarlar, çeşitli sebeplerden herhangi birine sövmeye. İşte böylece ihlasları gider. Yaptıkları ibadetleri ihlassız olur. Fakat bu durumlarının farkında olamazlar...
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.