Otonom silahlar sensörlerle çevresini algılar

Tam otonomiye sahip silahlar hedef belirleme, değerlendirme ve saldırı kararlarını tamamen kendi başına alabilir.

Yarı otonomik olanlar ise insan tarafından belirlenen hedeflere saldırır ancak belirli kontrol mekanizmaları insana bağlıdır.

Otonom silahlar, hedef analizi ve tanıma için gelişmiş yapay zeka sistemleri kullanır ve veri analizi ve hızlı karar verme becerisine sahiptir. Çevresel koşullara göre kararlarını optimize eder.

Sensörlerle çevresini algılar
Çoklu sensörler (kamera, radar, LIDAR, termal görüntüleme) kullanarak çevresini algılar. Hedefin konumunu, hareketlerini ve tehdidi değerlendirebilir.

Hedef tanıma ile insanlar, araçlar veya belirli nesneler arasında ayrım yapabilir. Belirlenen hedefi sürekli izleyebilir ve hareketlerini tahmin edebilir.

Belirlenen önceliklere göre hedefleri seçebilir ve saldırı sırasını belirleyebilir. Karmaşık savaş ortamlarında hızlı ve etkili kararlar alabilir.

Diğer otonom sistemlerle (drone sürüleri, kara araçları) iletişim kurarak koordineli saldırılar gerçekleştirebilir. Gerçek zamanlı veri aktarımı yapabilir.

Otonom tanklar, robotik kara araçları, sürü dronelar, insansız savaş uçakları, otonom denizaltılar  ve yüzey gemileri insan refleksinden çok daha hızlı tepki verebilir. Aynı anda birden fazla hedefe odaklanabilir.

Birlikte çalışan sürü sistemleri, büyük ölçekli operasyonlar için kullanılabilir. Daha küçük ve portatif modeller bireysel görevler için optimize edilebilir.

Hedef belirleme süreçlerinde hata yapma olasılığı vardır (örneğin, sivil ve asker ayrımı). Saldırı kararlarında etik değerlendirme yapılması tartışmalıdır.

Otonom silahlar, savaş alanlarında insan gücünü azaltma, hızlı tepki ve üstün teknolojik kabiliyetler sunarken, yanlış karar alma riskleri ve etik problemler nedeniyle yoğun şekilde tartışılmaktadır. Bu teknolojilerin kullanımında uluslararası düzenlemeler ve sınırlar halen şekillenmektedir.