İnsanın şeytanlaşması

Hem ülkemizde hem de dünyada hemen her gün yeni bir vahşet, yeni bir skandal, 'bu kadar da olmaz' dediğimiz nice olaylarla ya muhatap oluyoruz ya da karşılaşıyoruz.  

Herkes bu vahim olaylara, kendi pencerelerinden sebepler arıyor, suçlu arıyor ve herkes yine kendi pencerelerinden buldukları sebepleri ve de suçluları açıklayıp rahatlıyorlar! Vahşetler, skandallar ise aynen devam ediyor.

Ülkemiz özelinde son bir ayda yaşanan vahşetler konuşuldu. Siyasi, sosyal, ekonomik ve inanç boyutunda nice yorumlar yapıldı. Şimdi ne konuşuyoruz? Sağlık sektöründe yaşanan vahşeti. 

Bu vahşetlerin temelinde ne var?

Cehalet, diyorlar ve eğitimi çare gösteriyorlar. Evet, eğitim çarelerden biridir. Ama bugün eğitim başlığını gündeme alanlar bilgi ile eğitim arasındaki farkı göremiyorlar.

Bütün bu olayların failleri planlar yapmışlar, delil karartmışlar, teknolojiyi kullanarak organize işler yapmışlar. Demek ki bunlar akıllı ve bilgili kişiler.

Ekonomik sebepler dersen (!) son vahşete sebep gösterilse de o da tam cevap değil. Hiçbir vicdan, maddi kazanç için bu gibi vahşetlere razı olmaz. 

İnanç, dersen ve kastın İslam ise sen, Müslüman değilsin. Çünkü İslam inancında bırak insan katletmeyi bir gönlü bile incitemezsin.

Siyaset dersen o da değil. Ama bütün bu başlıklar ve eklenebilecek başlıklar bu vahşetlere giden yolun merdivenleridir.

O zaman sebep nedir?

Sebep, kendini bilmeyen, tanımayan, tanımaktan kaçan insandır. Bizler, kendini tanıyan varlıklardık. Ama öyle bir hastalığa tutulduk ki onlar gibi olmak, onlara benzemek gayretiyle kendimizi unuttuk, başka bir varlığa dönüştük.

Kimdi onlar? Bir türlü insan nedir, sorusunun cevabını bulamayan batı dünyasıdır.

Bugün dünyayı istila eden Batı kültürü (emperyalizm) insanı (kendini) tanımlayamamış, insanı sadece maddi boyutu ile ele almış ve ona göre siyasi, sosyal, ekonomik, eğitim ve de inanç alanında bir sistem oluşturmuştur.  

Dahası insanı (kendini) tanımlamayan Batı kültürü kendini, hayvana benzetmiştir.

Sokrates, Platon, Aristo, Thales, Kant, Descartes, Hegel, Nietzsche gibi nice filozoflar, kendilerini hayvana benzeterek, "İnsan, sorgulayan, düşünen, araştıran, öğrenen, tartışan, deneyen, çıkarını düşünen, eleştiren, konuşan bir hayvandır" demişlerdir.  

Hatta Darvin, 'atalarım maymundur' derken ünlü alman filozof Friedrich Nietzsche, "İnsan, düpedüz hayvandır" diyerek noktayı koymuştur.

İşte bu medeniyet (!) siyasi, sosyal, ekonomik, kültürel kısaca her alanda dünyaya hükmediyor. Böyle bir dünyada huzur, barış, adalet olabilir mi? 

Daha vahimi

Daha vahimi ise özellikle İslam dünyasının ve bizlerin bu medeniyete (!) hayranlığımız ve de onlar gibi olmamızdır. 

Bir olay olur. Başta siyasiler akademisyenler, ünlü televizyon sunucuları, sanatçılar olmak üzere herkes 'batılı filozof şöyle demişti' gibi cümleler kurarlar. 

Kendini, 'hayvan' diye tanımlayan Batı dünyası, bu karakterini bütün insanlığa 'demokrasi, çağdaşlık, uygarlık, özgürlük, huzur, güven, refah' gibi nice kavramlarla bulaştırmıştır. 

Bu hastalığa (Batı kültürüne) yakalanan siyasi, sosyal, dini, ekonomi, akademi, medya gibi yapılar ve öne çıkan isimleri, yaşanan olayları sadece madde yönü ile ele alıp suçlama veya aklama yolunu tutukları için vahşetler azalmak yerine giderek artıyor. 

Yani insan sadece madde kalıbıyla ele alındığı ve sadece akıl boyutuyla çözümler arandığı, manevi boyutu dikkate alınmadığı için sorunlar, yeni sorunları doğurmaktadır. 

Evet, akıl çok şeydir ama her şey değildir. İnsan hem madde hem de mana yönü olan bir varlıktır ve bu varlığın kimyasında iyi-kötü bütün özellikler mevcuttur.

İşte insan, akıl nimeti iç dünyasındaki iyi ve kötü özellikleri tercih eder ve tercihlerinden de sorumludur. 

İnsanın iyi olanı tercih etmesi için bilgi yeterli değildir. İnsanın kendini bilmesi, tanıması lazımdır. 

Peki, insan nedir?

"İnsan, madde yönü ile hayvanları, mana yönü ile de melekleri temsil eder. Ancak o, ne melek, ne de hayvandır. Maddi esaretten kurtulup, mana âleminin zevkine ererse meleklerden üstün, maddeye esir olursa hayvanlardan aşağı olur." (Prof. Dr. Haydar Baş İslam ve Hz. Mevlana, s. 353)

Yine Prof. Dr. Haydar Baş'ın şu tespiti çok önemlidir: "Toplum, insanların iç dünyasının görüntüsüdür denilebilir. Başka bir ifadeyle toplum, insan denen varlığın aynasıdır. Fert, kendi dünyasında düşündüklerini toplum denen meydanda uygulamaya koyar. O halde her toplum, kendini oluşturan insan veya insanlar demektir… Bu gün hiç kimsenin toplumdan şikâyet ederek, kendini müdafaa etmesi ve mesuliyetten kurtulması değildir. Hepimiz bu toplumda var olan kötülüklerden mesulüz.  Bizler, bireyler olarak varlığımızda mevcut olan yanlışları, hataları düzeltmeye mecburuz. Birbirimize zarar veren duygu ve düşünceleri ıslah etmeliyiz ki, toplumda yanlışlar olmasın…" (İman ve İnsan, s. 225–226)

Anlaşılacağı üzere dünya genelinde de, ülkemizde de asıl sebep insanın, insanlık vasfını kaybetmesidir. Niçin yaratıldığını, nereden gelip, nereye gittiğini unutmasıdır. Diğer ifade ile insanın şeytanlaşmasıdır.

İmam Gazali'nin dediği gibi; "Onların kalpleri surette (görünüşte) kalp ise de sirette (hal ve hareketleri, manevi durumu) kelptir (köpektir)."

"Akıl insana verilmiş bir araçtır, insan; gönüldür, gönül. Görünen sahaları akıl bilir. Bunda da yanılır. Deneme-yanılma metotları ile bir şeyler yapar. 

Ama öyle gerçekler vardır ki, aklın ötesindedir. Aklın ötesine ulaşabilmek, aklın işi değildir. Çünkü orada deneyim yok. Göz görmüyor, kulak işitmiyor, dil tatmıyor, el tutmuyor. Nasıl o meçhul hakkında akıl karar versin ki? Aklın şahitleri bu beş duyudur. Getiriyor bilgileri, akıl da 'bu budur, şu şudur' diyor.

Akıl tefrik etme, ayırma gücüdür. Hiçbir yerden haber aldığı yoksa ne diyecek? İyi mi diyecek, kötü mü diyecek? Elinde bir ölçü yok…" (Prof. Dr. Haydar Baş Hikmetin Sırları, s. 93) 

Ne yapacağız?

"Bu caddeler çıkmaz sokaktır. Mülkün sahibinin yoluna dönülmedikten, caddedeki kılavuzlara gönül verilmedikten sonra bu arayış bitmeyecektir.

Çünkü ruh, sahibini arıyor. Onu bir kuş misali kafesten uçurup hürriyetine kavuşturmak gerek. Bu manada mü'min iki kanatlı bir kuş gibidir. Bir kolu dünyada diğeri ahirettedir…"  Prof. Dr. Haydar Baş diyor ki, İman ve İnsan, s. 31)        

İnsan gibi insan olmak dilleklerimle…