İmam Hadi, ayetlerle İmam Ali ve Gadir hadisesini anlatıyor

Nasp edilmiş imamların 10'uncusu Ali b. Muhammed'dir. İmam Hadi ve İmam Cevad adları ile de anılır.

Resulullah, İmamların doğumunu müjdeleyen uzun bir hadisinin kapsamında onun doğumunu şu şekilde müjdelemiştir: 

"Allah onun (İmam Cevad'ı kastediyor) sülbünde ne azgın, ne de taşkın, iyi ve kutlu, hoş ve temiz bir nutfe yerleştirdi. Ona kendi katında Ali b. Muhammed adını verdi. Sekine ve vakar elbisesini üzerine giydirdi. Ellerinin ayasından bütün ilimleri ve her gizli sırrı içine yerleştirdi. Göğsünde de kendisine bildirdiği şeyler vardır. Onu, düşmanlarından sakınmıştır."

İmam Hâdî, Mu'tasım'ın emriyle Medine'den Samarra'ya getirildiği sene dedesi, İmam Ali'yi ziyaret etmiştir.  

İmam Hâdî bu ziyaretinde İmam Ali'den şöyle söz etmektedir:

"Herkesin şahit olduğu duruşların, herkesçe bilinen makamların ve dillerden düşmeyen günlerin var senin... Bedir günü ve Ahzab günü gibi...

'Hani gözler kaymış, yürekler ağızlara gelmişti ve Allah hakkında nice zanlar ediyordunuz. İşte orada mü'minler sınandılar ve şiddetli bir sarsıntıya uğradılar. Hani münafıklar ve kalplerinde hastalık olanlar Allah ve Resûlü vaatleriyle sadece bizi aldattı, diyorlardı. 

Hani onlardan bir grup da ey Medine halkı! Artık burada durmanız reva değil, hemen geri dönün, demişti. İçlerinden bir kısmı ise Peygamber'den izin istiyor, evlerimizi korumasızdır, diyorlardı. Oysa evleri korumasız değildi. Onlar sadece kaçmak istiyorlardı.' (Ahzab 10-11-12-13)

Yine Yüce Allah şöyle buyurmuştur: 'Mü'minler çeşitli kabilelerden oluşan düşman ordularını görünce, bu Allah ve Resulünün bize vaat ettiği şeydir. Allah ve Resulü doğru söylemiştir, dediler. Bu onların ancak imanlarını ve teslimiyetlerini arttırdı.' (Ahzab 22)

Onları hezimete uğrattın

Bu savaşta sen, onların (yiğitleri olan) Amr'larını öldürdün. Birliklerini hezimete uğrattın.

'Allah Kâfîrleri hiçbir hayır elde etmeden öfkeleriyle geri çevirdi. Allah savaşta mü'minlere yetti. Allah güçlüdür, üstündür.' (Ahzab 25)

Uhud günü de aynı... 

'Hani kaçıp, dağa sığınıyor, hiç kimseye dönüp bakmıyordunuz. Oysa Peygamber arkanızdan sizi çağırıyordu.' (Ali İmran 153)

Sen ise müşriklerin sağdan ve soldan saldıran yiğitlerini, Peygamber'den uzaklaştırıp, O'nu savunuyordun. Derken Allah, onları siz ikinizden savarak korku içinde geri kaçmalarını sağladı. Ve hezimete uğrayıp kaçanlara senin elinle yardım etti.

Huneyn günü de aynı...

Kur'an o gün olup bitenleri şöyle tasvir ediyor: 'Hani çokluğunuz sizi gururlandırmış, fakat size hiçbir yarar sağlamamıştı ve yeryüzü bütün genişliğine rağmen size dar gelmişti, sonra arkanızı dönüp kaçmıştınız. Sonra Allah, Peygamberinin ve mü'minlerin üzerine güven ve huzurunu indirdi.' (Tövbe 25-26)

Burada sözü edilen "mü'minler" sen ve senin yanında olanlardır. Amcan Abbas da, 'Ey Bakara Suresi'nin ashabı! Ey Şecere Biati'nin ehli!' diye bozguna uğramışlara sesleniyordu. 

Sonunda, külfetlerini üstlendiğin, yardımları olmadan tek başına (Allah'ın dinine) yardım ettiğin bir topluluk, onun çağrısına cevap vererek sevaptan ümitlerini kesmiş, Allah Teâlâ'nın tevbelerini kabul edeceğine dâir vaadine umut bağlamış hâlde geri döndüler. Ki o vaat, zikri yüce olan Allah'ın şu sözünde geçmektedir: 

'Sonra Allah, bunun ardından dilediğinin tövbesini kabul eder.' (Tövbe 27)

Sen ise sabır derecesini elde etmiş ve sevabın en büyüğüne nail olmuştun.

Hayber günü de aynı...

Hani Allah münafıkların zaaflarını ortaya çıkarmış, Kâfîrlerin ardını kesmişti. Ve hamd, âlemlerin Rabbi Allah'a mahsustur. 

'Oysa daha önce savaştan kaçmayacaklarına dair Allah'a söz vermişlerdi. Allah'a verilen söz ise sorulur.' (Ahzab 15) 

Peygamberle birlikte bütün savaşlarına, bütün gazalarına katıldın. Önünde sancağı taşıyordun. Önünde kılıçla (düşmanlarını) vuruyordun. Sonra herkesçe bilinen tedbirin ve işleri idare etmedeki basiretin nedeniyle meydanlarda seni, komutan yaptı ve kimse sana, komutan olmadı..."

Hicret gecesi  

"Resûlullah'ın (s.a.a.) yatağında gecelerken kurbanlık İsmail'e (a.s.) benzedin. Çünkü onun icabet etmesi gibi tereddütsüz icabet ettin. İsmail'in itaat etmesi gibi sevabını Allah'tan bekleyerek ve sabrederek itaat ettin. 

'Hani babası ona, yavrucuğum rüyada seni boğazladığımı görüyorum, bir düşün, ne dersin, demişti. O da, babacığım, sana emredileni yap; inşallah beni sabredenlerden bulursun, demişti.' (Saffat Suresi 102)

Aynı şekilde sen de, Peygamber (s.a.a.) senden evinde gecelemeni, canınla O'nu korumak üzere yatağına uzanıp yatmanı isteyince, hemen O'na itaat edip, kabul ettin ve kendini öldürülmeye hazırladın. 

Yüce Allah da, 'İnsanlardan öyleleri de var ki, Allah'ın rızasını kazanmak için canını satar' (Bakara Suresi 207) buyurarak senin, bu itaatini takdir etti ve bu güzel davranışını ortaya çıkardı." (Prof. Dr. Haydar Baş İmam Hadi eserinden)

İşte o Ali, Hz. Peygamberin halifesidir

İşte bu günde Allah'ın emri gereği Hz. Peygamber, Gadir Hum Hutbesinde defaten İmam Ali'nin (a.s) ilim ve fazilet derecesini beyan etmiş, velayetinin inkârının bağışlanmayacak bir günah olduğunu vurgulamıştır ve şöyle buyurmuştur;

"Ben, kimin Mevla ve velisi isem Ali de, onun mevlasıdır." 

Allah'ım! Ali'nin velayetini kabul eden ve onu seven kimseyi sen de sev. Ali'ye düşmanlık eden kimseye Sen de, düşmanlık et.

Ey insanlar! Biliniz ki ben uyarıcı ve korkutucuyum, Ali de müjdeleyicidir.

Ey insanlar! Biliniz ki ben uyarıcıyım ve sakındırıcıyım. Ali ise hidayet edicidir.

Ey insanlar! Ben peygamberim, Ali ise benim vasimdir.

Ey insanlar! Biliniz ki Ben peygamberim ve Ali ise benim vasimdir. Ondan sonraki imamlar da onun evlatlarıdır. Biliniz ki ben, onlarım babasıyım. Onlar da, onun (Ali'nin) sulbünden vücuda gelecektir.

Biliniz ki İmamların sonuncusu, bizden kıyam edecek olan Mehdi'dir. Dinlere galip gelecek olan odur, zalimlerden intikam alacak olan odur, kaleleri fetheden ve onları yok eden kimse de odur. Şirk ehlinden her kabileye üstün gelen ve onları hidayet eden odur."

Bayramımız mübarek olsun.