Fıkıh Köşesi / Gerçek kardeşlik
12.06.2007 00:00:00
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) Medine'ye hicretten sonra, muhacirlerle Ensarı birbirleriyle kardeş eylemişti. Evsiz, barksız muhacirler Ensar kardeşlerinin evlerine yerleşmişlerdi.
Onlar arasındaki dostluk o kadar ileri derecede idi ki, birbirlerini kısa bir müddet için görmeseler, birbirlerini özlerlerdi. Her zaman birbirlerinin hatırını sorar, birbirlerinin yardımına koşarlardı.İslâm orduları zaferlerden zaferlere koştuktan sonra, imkanlar da artmıştı. İşte o zaman Peygamber Efendimiz, Ensar ve Muhacire, isterlerse ganimet mallarını aralarında eşit olarak taksim etmeyi, isterlerse ev ve iş kurmak için muhacirlere vermeyi teklif edince, Ensar topluluğu şu cevabı vermişti: "Yâ Resulallah Sen, bizim hissemize de düşen ganimeti Muhacir kardeşlerimize ver. Ancak onlar yine bizim evlerimizde, bizim yanımızda kalsınlar."
Onlar arasındaki dostluk o kadar ileri derecede idi ki, birbirlerini kısa bir müddet için görmeseler, birbirlerini özlerlerdi. Her zaman birbirlerinin hatırını sorar, birbirlerinin yardımına koşarlardı.İslâm orduları zaferlerden zaferlere koştuktan sonra, imkanlar da artmıştı. İşte o zaman Peygamber Efendimiz, Ensar ve Muhacire, isterlerse ganimet mallarını aralarında eşit olarak taksim etmeyi, isterlerse ev ve iş kurmak için muhacirlere vermeyi teklif edince, Ensar topluluğu şu cevabı vermişti: "Yâ Resulallah Sen, bizim hissemize de düşen ganimeti Muhacir kardeşlerimize ver. Ancak onlar yine bizim evlerimizde, bizim yanımızda kalsınlar."
