Dervişname Destanı-III

Evvelce iki bölümünü yayınladığımız "Dervişname Destanı"nın bu kez üçüncü bölümünü sunuyoruz. Öyle görünüyor ki durum iyiye gitmediği sürece daha çok bölümler yazmak gerekecek. Birezilya dizilerine dönmesinden korkulur.

Allah rahmet eylesin Mehmet Akif, ölüm döşeğinde yatarken "Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın" diyor. İnşaallah, Allah'ın yardımı, milletin gayretiyle zor günler atlatılır. Dervişname Destanı'ndan daha fazla kısım yazmaya gerek kalmaz.

Üçüncü Bölüm

"Umudumuz Derviş"in keenne tek başına iktidarmış gibi davrandığını beyan eder:

Bel bağlamış cümle alem Derviş'e

Eğilmezmiş kimse kötü gidişe.

Derviş bu! Ardından A Be De de var,

Falı hayır çıkar üç aya kadar.

Ona destek olmak vatan borcudur,

Düğümleri çözmek onun harcıdır.

Ay Em Ef yasaları çıksın tez elden,

Yoksa zılgıt gelir, şaşıdan, kelden.

Borca batmış devlet gırtlağa kadar,

Vatandaş feryadı figana katar,

Borç yiğidin kamçısıdır diyerek,

Kriz karın sancısıdır diyerek.

Dolaşırmış Derviş, şu kapı senin,

Kim ne derse desin, bu kapı benim...

Arkamda Ay Em Ef, sakın korkmayın

Üçe beşe, beşe ona bakmayın.

Nerden ödenecek, hiç endişe yok,

Bizlerde olmayan ellerde pek çok.

Allah Kerim, bir yerlerden buluruz,

A'dan alır, B'ye, C'ye veririz.

Sonrası ne olur, bir Allah bilir,

Bir de Ay Em Ef, çareyi bulur.

Doğru yoldayız biz herkes söylüyor,

Ha gayret! Az daha borçlanın diyor!

Rehin gerekirse bir kuruş borca

Düşünmez veririz, sararız hurca.

Egemenlik olsa, bakmaz veririz (?)

Ay Em Ef karşısında divan dururuz.

Her şey öz-elleşir olur biter iş

Tuşa gelir kriz, galibi Derviş!

***

Bakmış ki Derviş herkes peşinde,

Otuz yedi vezir yanı başında.

Hükumetin tek adamı kesilmiş

Elindeki kozun rengi yeşilmiş!

Asıl dertmiş yeşil renge boyama

Bazıları dermiş, bu göz boyama,

Emirler verirmiş şu şöyle olsun,

Devlet kasaları yeşille dolsun!

Her dediğim olacak, sonra karışmam,

Bir kez küser isem daha barışmam.

Bağırır "no" dermiş isteyenlere,

Hiç dönüp bakmazmış inleyenlere.

Halkın ekmeğini dert edinmemiş,

Ağlayan gözlerde yaşlar dinmemiş.

Aldırmazmış Derviş, memur ne yesin?

Elverir Ay Em Ef bir kez "yes" desin.