Peygamber Efendimiz (sav), "Allah korkusundan, müminin kalbi ürperdiği vakit, ağacın yaprakları düşer gibi günahları dökülür" buyurmuştur Resulullah Efendimiz (sav), bir hadisi kudside Cenabı Hakk'ın şöyle dediğini bildiriyor: "Bana kavuşmayı istersen, Benden sonra korkunu çoğalt" (Tirmizi). Yine Efendimiz (sav), "Hikmetin başı Allah korkusudur" (Ebu Nuaym) derken, güzel ahlakın en önemli temel taşlarından Allah korkusunun önemini ifade ediyor."Hz. Aişe (ra), Resuli Ekrem'e (sav): 'Rabb'lerinin huzuruna döneceklerinden korkarak sadakalarını verenler' (Müminin Suresi, 60) ayetindeki 'Kalpleri korkan'dan sordu; 'Bunlar, hırsız ve zâniler midir?' dedi. Resulullah (sav): "Hayır, bu, namaz kılıp oruç tutan ve sadaka veren kimselerdir. Amellerinin kabul olup olmayacağından korkar' buyurdu. Bu da gösteriyor ki, sıratı müstakim üzere yürümek için korku ve ümit dengesi şarttır. Zira, gerçek müminin hali korku ve ümit dengesi üzerinedir:"Korku ve ümitle Rabb'lerine dua ederler" (Secde; 16)."Az gülsünler çok ağlasınlar" (Tevbe, 82)."Ağlayarak çeneleri üzerine kapanıyorlar ve bu onların derin saygısını artırıyor" (İsra, 109).Resulullah Efendimiz (sav), ise hadisi şeriflerinde şöyle buyurur: "Herhangi bir müminin Allah korkusundan, sivrisineğin başı kadar da olsa gözünden bir damla yaş çıkar, sonra sıcaklığı yüzüne değerse, Allahü Teala ona Cehennemi haram kılar" (Taberani, Beyhaki)."Allah korkusundan, müminin kalbi ürperdiği vakit, ağacın yaprakları düşer gibi günahları dökülür" (Taberani, Beyhaki).
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.