Zor ve güzel

İnsan olmanın zor fakat güzel bir sanat olduğu konusunda daha önce de bir şeyler karalamıştık. Neden zordur? Çünkü insan aklına gelen ve ya gelmeyen her türlü şekilde denenmektedir. Ve çoğu zaman da denendiğini tam olarak fark edememekte duygularına, duygulanımlarına kapılarak hatalar yapabilmektedir. Tasavvufla haşır neşir olan insanlar hemen her zaman Allah'ı anmakla vazifeli oldukları için , bu nedenle gönül gözleri de daha keskin görebildiği için -en azından böyle olması beklenir- imtihanların imtihan olduğunu daha iyi fark etmektedir. Ölümü tefekkür etmek de insanın hayat hakkındaki bilgisini arttırmakta ve iyi bir kul olmaya yardım etmektedir.İnsan olmak güzel bir sanattır, eğer insan olgunlaşma yolunun güzelliklerini keşfedebildiyse, iyilik ve güzellik yapmaktan hazlar almaya başlamışsa, diğer insanları ve kendisini de kusurlarıyla sevmenin gerekliliğini fark etmişse, Allah'a yakınlaşmak için eda edilen ibadetlerin kıymetini anlayabilmişse?Allah (c.c.) kendisi için hayır murat ettiği insanların başına sıkıntı verirmiş. Mümin Allah korkusu ile haşyet duyduğu zaman günahları hazandaki yapraklar gibi dökülürmüş.Yaşadıklarımızdan öğrendiğimize göre insanın başına gelen sıkıntılar, ondaki Allah korkusunu arttırmakta ve en güzel ibadetlerden biri olan tefekküre ve arınmaya sevk etmektedir.Az sadaka çok belayı def eder sözü gereğince sıkıntıya uğrayan kişiler daha cömert olma eğiliminde olurlar. İnsanın gerçek afiyet halini yaşayabilmesi için cömertlik denen huydan az ya da çok nasipdar olması gereklidir. İnsan kendisi için istediğini diğer müminler için de isteyebilirse artık bazı aşamaları geçmiş olduğu söylenebilir belki de? Allah cümle müminlere hayırlı kapılar açsın, hakikatleri fark edebilmeyi nasip etsin.