İç ve dış borçlara ödenen faiz miktarı arttıkça, yatırımlara ayrılan pay da azaldı. Faizin faturasının anormal boyutlara yükselmesi, diğer alanlara ayrılacak kaynakları da oldukça sınırlı hale getirdi. Bundan da en fazla yatırımlar etkilendi. 1950 bütçesinde her 100 liranın 14.2 lirası, 1960 bütçesinde ise 33.6 lirası ile yatırım yapılan Türkiye'de, yatırım ödeneklerinin bütçe içindeki payı 1990'ların ilk yıllarına kadar hep yüzde 10 ve 20'ler seviyesinde seyretti. Yatırım bütçesinin oranı 1975 yılında yüzde 26.6, 1980'de 25.4, 1985'de 19.6, 1990'da 13.7, 1992'de 12.8 olarak gerçekleşti. 1993'den itibaren faiz ödemelerinin bütçeleri ipoteği altına almasıyla birlikte, yatırıma ayrılan kaynakların oranı yüzde 10'un altına düştü. Son 2 yılda da yüzde 5'leri aşamadı. 2002 yılı bütçe tasarısında da, 5 katrilyon 736 trilyon liralık yatırım öngörülürken, bu tutar toplam bütçe büyüklüğünün yüzde 5.8'ini oluşturuyor.
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.